ร้านทำเล็บเล็กๆของเราตั้งมา ตั้งแต่ ก.ค. พ.ศ.2550 ซึ่งก็ 7 ปีมาแล้ว คือรู้สึกส่วนตัวเอาเองนะคะ ว่ายุค 7 ปีที่แล้วร้านทำเล็บยังมีน้อยในสมัยนั้น คนทำสปาเล็บก็ต้องทำในร้านทำผม จะทาสีเล็บก็ทำในร้านทำผมเช่นกัน เราเป็นคนชอบทำเล็บตั้งแต่ตอนโน้น ก็ขวยขวายเรียนมาหลายที่ จนมาเปิดร้านเล็กๆร้านนี้ขึ้นมาและตกแต่งแบบหวานๆสไตล์ผู้หญิ๋งผู้หญิงเลยค่ะ ผ่านมา 7 ปีกว่า ก็คิดอยากเปลี่ยนแปลงบ้างให้มันสดใสขึ้น อีกอย่างคืออยากเปลี่ยนสีร้านด้วย คนทักกันมาเยอะว่าสีชมพูดูไม่ค่อยถูกโฉลกกับคนเกิดวันพุธอย่างเราเท่าไหร่ คิดอะไรๆไว้ในหัวกับงบประมาณที่น้อยนิด อะไรทำเองได้ก็ทำ ไม่อยากพึ่งพาว่าจ้างช่างให้วุ่นวายมากมาย
เริ่มต้นที่อ่างสปาเท้า ตอนแรกใช้อ่างแก้วมาทำ ใหม่ๆมันก็สวยนะคะน่าใช้เชียว แต่ 7 ปีผ่านไปแล้วรับลูกค้าแทบทุกวันขนาดนี้ มันก็เสื่อมสภาพไปตามกาลเวลาค่ะ น้ำรั่วน้ำซึมบ้างแถวๆฐานต้องซ่อมกันเป็นประจำ ตัดสินใจเปลี่ยนอ่างเลยค่ะ เป็นอ่างเซรามิกแทน ทนทานทำความสะอาดง่ายกว่าด้วย พ่นสีไม้นี้ใหม่ด้วยสีสเปรย์สีขาว พ่นสีโต๊ะทำเล็บใหม่เป็นฟ้าอมมิ้นต์ ทาสีผนังใหม่จากชมพูเป็นสีเทอควอยช์แบบนี้ เอาป้ายเก่าออก เพราะเราอยากจะขายเครื่องประดับ กระเป๋า สร้อย ต่างหู อะไรแบบนี้เพิ่มเติมในร้านด้วยก็เลยเปลี่ยนชื่อร้านจาก Diva Nails เป็น Diva Room แทน แชนเดอเลียกับโคมไฟซื้อที่ Index แชนเดอเลีย 2,990 บ. ส่วนโคมไฟตั้งโต๊ะทำเล็บ 890 บ.  
ผ้าบุเบาะสปาของเราก็เปลี่ยนผ้าใหม่เป็นสีดำเข้มๆหน่อย ลายไม่เยอะ เอาแบบลายจุด ขาวดำ กับกำมะหยี่ขนสั้นสีดำ คลาสสิคอยู่ได้นานและเก๋ๆดี ส่วนปลอกหมอนอิงเราซื้อผ้าแคนวาสลายจุด ลายตาราง มาให้แม่ช่วยเย็บให้ค่ะ ผ้าเมตรละ 120 บ.ตลาดวงศกรใกล้บ้าน  
เก้าอี้นั่งรอสำหรับแขก หนักใจเลย เพราะค่าหุ้มเบาะสปาใหม่หมดเงินไป 5,500 บ. แล้ว อันนี้จ้างเขานะคะ ก็เลยจำใจต้องจ่าย แต่ทีนี้เก้าอี้นั่งรอสำหรับแขก มันแบนหมดค่ะฟองน้ำเสื่อมสภาพ ต้องเอาเบาะมารองนั่งเสริมอีกชั้น ไม่งั้นแขกนั่งหย่อนก้นไปเจ็บก้นร้องจ๊ากแน่นอนเลยค่ะ คือสภาพเหมือนจะนิ่มแต่แข็งเหมือนนั่งบนไม้อัดเลยค่ะ คิดไปคิดมา เอาผ้ากำมะหยี่มาคลุมเลยค่ะ เมตรละ 250 บ. ซื้อมา 2 เมตร 500 บ. ได้โซฟาใหม่ภายใน 5 วินาที