สวัสดีค่ะเรามีเรื่องที่ไม่ค่อยสบายใจมาก เรื่องที่เราเก็บกดมาตั้งแต่เด็ก คือเรานอนฉี่รดที่นอนมาตลอด เราอายุ 20  ฉี่รดก็เกือบทุกวัน เมื่อก่อนตอนเป็นเด็กเราอายมาก ต้องยกที่นอนมาตากทุกวัน ใครเห็นเค้าก็แซว เราอายมากๆค่ะ มันเหมือนเป็นปมเราอ่ะ และตอนเด็กช่วง ป.6 ไปเข้าค่ายก็ต้องใส่แพมเพิต อายเพื่อนมาก เพื่อนก็ล้อ ไม่มีใครเข้าใจเราเลย บางที่ฉี่ใส่ที่นอน แม่ก็ว่าเมื่อไหร่จะเลิกฉี่ คือมันไม่ได้เลิกง่ายขนาดนั้น เราหาข้อมูลมาเค้าบอกให้กินน้ำน้อยๆ เข้าห้องน้ำก่อนนอน คือเราก้อไม่กินน้ำในช่วงใกล้จะนอน เอาเข้าบ่อยๆกลายเป็นเราผิวแห้ง แสบคอ เพราะกินน้ำน้อย เราสังเกตตัวเองมานานล่ะช่วงที่ไม่ค่อยนอนตอนกลางคืน คือจะลุกไปฉี่บ่อยมาก ทรมานอ่ะ บางทีฉี่รดที่นอนอัตโนมัติไม่รู้สึกปวด ไม่รู้ตัวอะไรเลยตื่นมาอีกทีเราตัวเปียก มันน่าหงุดหงิดมาก และน่าน้อยใจมาก ได้นอนแต่ผ้าปูทำเป็นที่นอนเอา ไม่เคยนอนที่นอนดีๆ บางทีเวลาไปบ้านเพื่อนเห็นจัดที่นอนสวยๆเราก็อิจฉาน่ะ เราอยากมีโมเม้นแบบนี้บ้าง นอนที่นอนสปริง แต่เคยขอแม่แล้วแม่ก้อบอก"เดี๋ยวก็นอนเยี่ยวใส่" เราน้อยใจอ่ะ แล้วตอนเป็นเด็กคนนู้นคนนี้ชอบเอาเคล็ดลับมาให้ทำ คือ ให้กินน้ำล้างมือตัวเอง ให้กราบเตาถ่าน ให้กินลังแตน ทำมาทุกอย่างไม่เคยหาย ครั้งนึงเคยคุยกับผู้ชาบทางโทรศัพแม่ก็เข้ามาในห้องแม่ก็ว่าอยากได้ผัวแต่ยังไม่หยุดเยี่ยวเลย แล้วเค้าก็ได้ยินเราอายมาก เวลาเพื่อนมาบ้านตกยกผ้าที่นอนไปซัก ต้องพรมน้ำหอม คืออึดอัด ไม่กล้าบอก โดนแซวแล้วเราอายมากต้องแอบร้องให้ แล้วก็มีแฟนพี่มาแซวพูดได้เจ็บช้ำตั้งแต่นั้นเรายังไม่หายโกรธเค้าเลย บางทีที่นอนกับเพื่อนที่หอแล้วฉี่ราดก็มีแต่ดีที่มีเพื่อนดี เพื่อนเข้าใจ อย่างน้อยพวกนางๆทั้งหลายก็ไม่แซวให้เสียหมา  คืออยากจะถามว่ามีใครเป็นแบบเราไม๊ โตแล้วยังไม่หยุดฉี่ ถ้าเป็นแบบนี้มีสิทธิ์จะเป็นโรคอะไรเกี่ยวกับปัสสาวะไม๊ ถ้าใครมีไรแนะนำให้มันหายช่วยหน่อยน่ะค่ะ อิอิ เอาซะยาวเชียวเหมือนได้ปลดปล่อย ไม่เคยพูดให้ใครฟังเลยเกี่ยวกับความรู้สึกพวกนี้เลย ขอบคุณน่ะค่ะ ลืมบอกค่ะ พี่สาวเราที่เป็นลูกน้า เค้าก็ฉี่ค่ะแต่เค้าเลิกได้ตอนประมาณ ม.5 เหมือนเป็นพันธุกรรมรึป่าวค่ะ ขอบคุนที่เข้ามาอ่านน่ะค่ะ