ผมขึ้นรถด่วน จากเชียงใหม่ - กรุงเทพ เวลา 17.00
ถึงลำปาง สถานีที่เธอกับน้องชายขึ้น เวลา 19.19
รถไฟถึงกรุงเทพ เวลา 06.50
รถตู้นอนชั้น 2 คันที่ 4 เลขที่ผมนั่ง เลขที่ 10 เธอกับน้องชายนั่ง เลขที่ 11 กับ 8 กับ 11 (เตียงนอนชั้นบน)
บ้านเธออยู่ เดอะมอล์ ท่าพระ เธอกลับไปหาญาติ ช่วงปีใหม่ที่ลำปาง
น้องชายเธอ น่าจะเรียน หรืออาจเรียนจบแล้ว จากเทคนิคลำปาง (ผมเห็นหัวเข็มขัดน้องชายเธอ)
ข้างล่างนี่คือข้อมูล เนื้อๆ+น้ำครับๆ
ผมขึ้นรถด่วน จากเชียงใหม่ - กรุงเทพ เวลา 17.00
พอถึงขุนตาล ผมก็กางเตียงนอน
รถไฟมาถึงสถานีลำปาง เธอก็ขึ้นมากับผู้ชายคนนึง ตอนนั้นผมก็นึกว่าแฟนเธอ เลยไม่ได้สนใจอะไร ก็นอนหลับไป
พอมาถึง รังสิต เจ้าหน้าที่ก็เก็บเตียง ก็มานั่งรวมๆกัน ผู้ชายที่มากับเธอที่ตอนแรกนึกว่าเป็นแฟนเธอ ที่ไหนได้คืนน้องชายเธอ
แต่ผมก็ไม่ได้ถาม หรือชวนคุยอะไรนะ (ผมมันปอดแหก)
ผมก็แอบมองเธอตลอดแหละ เธอหันมา ผมก็หลบตา
เธอก็หันมามองๆบ้าง
เธอก็คุยกับน้องเธอ เป็นภาษาคำเมือง ตลอด (ผมนิชอบสำเนียงแบบนี้มากเลย ถึงจะรู้เรื่องไม่รู้เรื่องก็เถอะ)
จนเธอถามว่า พี่ พี่ อีกนานไมกว่าจะถึงกรุงเทพ เธอพูดภาษาคำเมือง (ตอนนั้นอยู่สามเสนแล้ว) ก็เลยบอกสถานีหน้าแล้ว
จนมาถึง หัวลำโพง
ผมขนรถมอเตอร์ไซค์มากับรถไฟด้วย เลยต้องรีบไปเอารถที่ฝากไว้
เธอก็เดินผ่านไป แล้วก็ยิ้มให้ แล้วก็หันมายิ้มให้อีก ใจผมแทบละลายเลย
ผมก็จูงมอเตอร์ไซค์ออกไปหน้าสถานี แล้วก็ทิ้งรถไว้ เดินย้อนกลับไปที่คนเขารอรถแท็กซี่กันอยู่
ผมก็เจอเธอนะ กำลังจะขึ้นรถ เลยถามว่า จะไปไหนหรอครับ
เธอบอกว่า เดอะมอล์ ท่าพระ ค่ะ
ผมก็เตือนเธอว่า ถ้าเท็กซี่มันบอกเหมา อย่าไปละ
แล้วเธอก็เรียกแท็กซี่ พอขึ้นเท็กซี่เส็จ เธอก็หันมาโบกมือ แล้วยิ้มให้
ผมก็เดินไปที่มอเตอร์ไซค์ แบบเสียดาย แล้วก็ด่าตัวเอง เห้ย ทำไมไม่ขอเบอร์ฟระ
พอถึงมอไซค์ เท็กซี่ที่เธอขึ้น ดันวิ่งผ่านหน้ารถมอไซค์ผม (รถมันติดแหละ)
ผมก็เอาฟระ เป็นไงเป็นกัน เลยสตาทร์มอไซค์ แล้วขี่ตามเธอ ที่ไหนได้ รถเท็กซี่ดันขึ้นทางด่วน
ผมเลยวนมอเตอร์ไซค์กลับมาที่สถานีรถไฟ ถาม จนท. ว่า มีชื่อที่อยู่ เบอร์โทรอะไรบ้างไหม
จนท บอกว่า ชื่อ พิมพ์อยู่บนตั๋วค่ะ เราไม่ได้เก็บไว้
ต้องขอบคุณมากๆนะครับที่สละเวลา
ช่วย กด +1 ใหกระทู้ผมด้วยนะครับ
ถ้าเจอเธออีก ผมคงไม่ปล่อยเธอไป ผมอยากจะบอกเธอนะ ว่าอยากรู้จักเธอมาก
ฝากพี่น้องชาวพันทิพช่วยผมหน่อยนะครับ ถ้าใครรู้จักเธอ ช่วยหลังไมค์มาให้ผมด้วย ผมจะขอบคุณมากๆ
ฝากถึงผู้ชายหลายๆท่าน ที่ปอดแหกเหมือนผม ถ้าเจอใครซักคนที่ถูกชะตาด้วย เดินเข้าไปคุย ไปทักเลยเลยครับ
เราเป็นผู้ชาย เราต้องกล้าๆ (ผู้ชายเข้ามาทำความรู้จักกับผู้หญิงคงไม่แปลก อยู่ที่ว่าเธอจะเปิดโอกาสให้ไหม)
ชีวิตนี้ผมก็ไม่คิดจะมาตั้งกระทู้ตามหาคนรู้จัก แต่เหมือนว่าผมลืมหัวใจไว้ที่หัวลำโพง
ไปเที่ยว หาความสุขมา 8 วัน มาเจอผู้หญิงคนนึง ที่น่ารัก แต่เราไม่กล้า เข้าไปคุย เสียใจมากๆ
ขออนุญาติแท็กห้องมอเตอร์ไซค์นะครับ เพราะปกติเล่นในห้องนี้มีคนรู้จักในนี้หลายคน
ขอบคุณครับ
ตามหาผู้หญิงที่ขึ้นรถไฟด่วนพิเศษ เชียงใหม่-กรุงเทพ ขึ้นจากลำปาง (บ้านอยู่ท่าพระ) ขบวนรถ 4 มค. 58
ถึงลำปาง สถานีที่เธอกับน้องชายขึ้น เวลา 19.19
รถไฟถึงกรุงเทพ เวลา 06.50
รถตู้นอนชั้น 2 คันที่ 4 เลขที่ผมนั่ง เลขที่ 10 เธอกับน้องชายนั่ง เลขที่ 11 กับ 8 กับ 11 (เตียงนอนชั้นบน)
บ้านเธออยู่ เดอะมอล์ ท่าพระ เธอกลับไปหาญาติ ช่วงปีใหม่ที่ลำปาง
น้องชายเธอ น่าจะเรียน หรืออาจเรียนจบแล้ว จากเทคนิคลำปาง (ผมเห็นหัวเข็มขัดน้องชายเธอ)
ข้างล่างนี่คือข้อมูล เนื้อๆ+น้ำครับๆ
ผมขึ้นรถด่วน จากเชียงใหม่ - กรุงเทพ เวลา 17.00
พอถึงขุนตาล ผมก็กางเตียงนอน
รถไฟมาถึงสถานีลำปาง เธอก็ขึ้นมากับผู้ชายคนนึง ตอนนั้นผมก็นึกว่าแฟนเธอ เลยไม่ได้สนใจอะไร ก็นอนหลับไป
พอมาถึง รังสิต เจ้าหน้าที่ก็เก็บเตียง ก็มานั่งรวมๆกัน ผู้ชายที่มากับเธอที่ตอนแรกนึกว่าเป็นแฟนเธอ ที่ไหนได้คืนน้องชายเธอ
แต่ผมก็ไม่ได้ถาม หรือชวนคุยอะไรนะ (ผมมันปอดแหก)
ผมก็แอบมองเธอตลอดแหละ เธอหันมา ผมก็หลบตา
เธอก็หันมามองๆบ้าง
เธอก็คุยกับน้องเธอ เป็นภาษาคำเมือง ตลอด (ผมนิชอบสำเนียงแบบนี้มากเลย ถึงจะรู้เรื่องไม่รู้เรื่องก็เถอะ)
จนเธอถามว่า พี่ พี่ อีกนานไมกว่าจะถึงกรุงเทพ เธอพูดภาษาคำเมือง (ตอนนั้นอยู่สามเสนแล้ว) ก็เลยบอกสถานีหน้าแล้ว
จนมาถึง หัวลำโพง
ผมขนรถมอเตอร์ไซค์มากับรถไฟด้วย เลยต้องรีบไปเอารถที่ฝากไว้
เธอก็เดินผ่านไป แล้วก็ยิ้มให้ แล้วก็หันมายิ้มให้อีก ใจผมแทบละลายเลย
ผมก็จูงมอเตอร์ไซค์ออกไปหน้าสถานี แล้วก็ทิ้งรถไว้ เดินย้อนกลับไปที่คนเขารอรถแท็กซี่กันอยู่
ผมก็เจอเธอนะ กำลังจะขึ้นรถ เลยถามว่า จะไปไหนหรอครับ
เธอบอกว่า เดอะมอล์ ท่าพระ ค่ะ
ผมก็เตือนเธอว่า ถ้าเท็กซี่มันบอกเหมา อย่าไปละ
แล้วเธอก็เรียกแท็กซี่ พอขึ้นเท็กซี่เส็จ เธอก็หันมาโบกมือ แล้วยิ้มให้
ผมก็เดินไปที่มอเตอร์ไซค์ แบบเสียดาย แล้วก็ด่าตัวเอง เห้ย ทำไมไม่ขอเบอร์ฟระ
พอถึงมอไซค์ เท็กซี่ที่เธอขึ้น ดันวิ่งผ่านหน้ารถมอไซค์ผม (รถมันติดแหละ)
ผมก็เอาฟระ เป็นไงเป็นกัน เลยสตาทร์มอไซค์ แล้วขี่ตามเธอ ที่ไหนได้ รถเท็กซี่ดันขึ้นทางด่วน
ผมเลยวนมอเตอร์ไซค์กลับมาที่สถานีรถไฟ ถาม จนท. ว่า มีชื่อที่อยู่ เบอร์โทรอะไรบ้างไหม
จนท บอกว่า ชื่อ พิมพ์อยู่บนตั๋วค่ะ เราไม่ได้เก็บไว้
ต้องขอบคุณมากๆนะครับที่สละเวลา
ช่วย กด +1 ใหกระทู้ผมด้วยนะครับ
ถ้าเจอเธออีก ผมคงไม่ปล่อยเธอไป ผมอยากจะบอกเธอนะ ว่าอยากรู้จักเธอมาก
ฝากพี่น้องชาวพันทิพช่วยผมหน่อยนะครับ ถ้าใครรู้จักเธอ ช่วยหลังไมค์มาให้ผมด้วย ผมจะขอบคุณมากๆ
ฝากถึงผู้ชายหลายๆท่าน ที่ปอดแหกเหมือนผม ถ้าเจอใครซักคนที่ถูกชะตาด้วย เดินเข้าไปคุย ไปทักเลยเลยครับ
เราเป็นผู้ชาย เราต้องกล้าๆ (ผู้ชายเข้ามาทำความรู้จักกับผู้หญิงคงไม่แปลก อยู่ที่ว่าเธอจะเปิดโอกาสให้ไหม)
ชีวิตนี้ผมก็ไม่คิดจะมาตั้งกระทู้ตามหาคนรู้จัก แต่เหมือนว่าผมลืมหัวใจไว้ที่หัวลำโพง
ไปเที่ยว หาความสุขมา 8 วัน มาเจอผู้หญิงคนนึง ที่น่ารัก แต่เราไม่กล้า เข้าไปคุย เสียใจมากๆ
ขออนุญาติแท็กห้องมอเตอร์ไซค์นะครับ เพราะปกติเล่นในห้องนี้มีคนรู้จักในนี้หลายคน
ขอบคุณครับ