ขอบคุณสำหรับพื้นที่กำลังใจ และสกขีพยานครับ
หลังจาก 16 พฤษภาคม 2541 ก็ล่วงเลยมา 16ปี เศษแล้ว เฮ้อนานจังเลยนะครับ กับการที่ตกเป็นทาสบุหรี่
ตอนสูบก็เฝ้าคิดถามตัวเองว่า สูบไมวะ เพื่อไรวะ ไม่เบื่อหรอวะ คำตอบที่ได้คือ ไม่รู้ดิ อยากสูบเฉยๆ
ผมก็เคยเลิกมาหลายครั้ง ทำไมไ่ด้ซักครั้ง อาจเพราะทำเพื่อคนอื่น คนอื่นขอ เลยไมไ่ด้คิดจริงจังด้วยตัวเอง
ณ บัดนี้ผมก็ คิดแล้วว่าเฮ้ยเลิกเหอะหวะ เวลาไปไหนก็เหม็นคนอื่น ไปดูหนังคนอื่นก็มองหน้า กินข้าวเสร็จ คนอื่นก็รอ
เล่นกันหมาที่บ้านหมาก็ ฟึ๊ดฟัดๆ มันคงเหม็นมัน ก็พยามคิดในแง่ปัจจุบันอะคับ แต่เหตผลจริงๆคือ
อยากเอาชนะมัน เพราะแพ้มันมาหลายปีแล้ว ขอวันของเราบ้างเหอะนะ คิดในใจ เรามันช่างอ่อนจังวะ ชีวิตผ่านปัญหามาเยอะแยะ สู้ไม่ถอย
แล้วเรื่องแค่นี้ทำไมไม่สู้วะ
คราวนี้ก็เลยมั่นใจ และตั้งใจอย่างที่สุดว่า พอละ จบกันแค่นี้ ขอให้เธอไปดี ขอให้มีความสุข เราจะได้หมดทุกข์ซะที
กับการเริ่มชีวิตใหม่ ขอกำลังใจด้วยนะครับ
ขอบคุณครับ