ผู้ชายไม่ชอบผู้หญิงดูง่ายเหรอ?
"ดูง่าย" ในที่นี้ หมายถึง "ง่ายต่อการดูออก" "ง่ายต่อการเข้าใจ" อะไรประมาณนั้นนะคะ ไม่ใช่ "ง่าย" ในเรื่องอื่น
ทีนี้กลับมาที่หัวข้อกระทู้ค่ะ ขอเท้าความก่อนว่าเราเป็นคนไม่มีความลับกับเพื่อนหรือคนรอบตัวมาตั้งแต่เด็ก คือเราสามารถเล่าให้ฟังได้ทุกเรื่อง คือนึกออกใช่ไหมว่าบางคนถ้าถูกถามมากๆ เขาจะไม่ชอบ แต่กับเรา ถ้าถามมา เราก็ตอบไป อะไรงี้
แล้วพอเราเข้ามหาลัย เราเป็นคนไม่มีเพื่อนสนิทไง ก็มีแต่เพื่อนในห้อง เรียนด้วยกันทั่วไป แต่เราจะมีแฟน แล้วคือเวลามีอะไร ไม่ว่าจะปัญหา เรื่องดีหรือเรื่องไม่ดี เราก็จะเล่าให้แฟนเราฟังทุกเรื่อง ระบายให้ฟังทุกเรื่อง ซึ่งแฟนเราก็จะรู้จักเพื่อนเราทุกคน รู้ทุกสิ่งที่เราทำ
มันอาจจะดูไร้สาระหรือไม่จำเป็นนะ แต่คือทั้งชีวิตเรามีแต่เขาคนเดียว เขาจะเป็นคนที่มีส่วนร่วมในทุกกิจกรรมในชีวิตเราอะคุณ
แล้วถ้าเวลาทะเลาะกัน ด้วยความที่เราไม่มีเพื่อนสนิทไง เราก็จะไประบายกับเฟซบุ๊กและทวิตเตอร์ ไอ้ทวิตเตอร์น่ะไม่เท่าไหร่หรอก เพ้อเท่าไหร่ก็ได้เพราะแทบไม่มีใครเล่นด้วย แต่เฟซบุ๊กเนี่ยสิ ทั้งเพื่อนเรา เพื่อนแฟน ญาติเรา ญาติแฟน แม้แต่ครูบาอาจารย์เล่นกันหมดไง
ทีนี้ทะเลาะกันที เราโพสต์ที ทุกคนก็เห็น ทุกคนรับรู้ แล้วเรานิสัยเสียคือเราปากร้าย บางทีโมโหมากก็ด่าในเฟซบุ๊กเลย ถามว่ามันใช่เรื่องมั้ยล่ะ! ภาพเราก็ดูแย่แล้วจริงไหม
กลับมาที่เรื่องเป็นคนไม่มีความลับ คือพอโพสต์อะไรไป มีใครมาเม้นถามหรืออะไร ก็เล่าหมด ไม่ได้ถึงกับเล่ารายละเอียดปลีกย่อยหรอกนะ แต่แค่เล่าว่าทะเลาะกันเพราะอะไรมันก็ดูไม่ดีแล้วจริงไหม เอาเรื่องส่วนตัวมาพูดในที่สาธารณะแบบนี้
คิดดูเพื่อนที่ไม่สนิทกับเรายังพูดเลยว่า "แกทะเลาะกันบ่อยนี่" "แกด่าแรงอะ" หรือแม้แต่รุ่นพี่ของแฟนยังเคยพูดว่า "คนนี้เหรอ ที่ชอบด่าในเฟซบุ๊ก"
โอ้โหคุณ พอเจอแบบนี้บ่อยๆ มันก็รู้สึกแล้วไง เกิดความคิดว่า 'นี่เราเปิดเผยเรื่องราวของตัวเองมากขนาดนี้เลยเหรอ'
คือทุกคนในโซเชียลคงรู้หมดว่าเราเป็นคนยังไง แต่ยังไม่ทันจะได้คิดแก้ไขอะไร แฟนก็มาเลิกกับเราไปซะก่อน เราทั้งยื้อทั้งรั้งสารพัด ถึงขนาดเพ้อลงเฟซบุ๊กติดกันเป็นสัปดาห์
แต่มันก็ไม่ได้ผลหรอก เราเลยหยุดและยอมรับความจริง ก็หยุดเพ้อถึงเขาในเฟซบุ๊กได้สามสี่วัน แต่ล่าสุดค่ะ วันนี้เลย เราดันโพสต์สเตตัสว่า "ถ้าต้องเลือกระหว่าง รักเก่าที่ฝังใจ กับ รักใหม่ที่แสนดี จะเลือกอะไร"
ตอนแรกเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับสเตตัสนี้นะ แค่ไปเจอประโยคนี้จากโปสเตอร์ซีรี่ส์เกาหลีแล้วชอบ แต่ประเด็นคือมีพี่คนนึงมาทำให้เราได้คิดอีกครั้งว่า เราเป็นคนที่อ่านง่ายเกินไปหรือเปล่า?
เพราะพี่คนนั้นบอกเราว่า รู้จักกันมาหลายปี เขารู้ทุกอย่างว่าเรากำลังทำอะไร นั่งร้านเหล้าก็เช็คอิน ไปเที่ยวไหนก็เช็คอิน ลงรูป รู้สึกยังไงก็ตั้งสเตตัส โมโหอะไรก็ตั้งสเตตัส ทะเลาะกับแฟนก็ตั้งสเตตัส แม้แต่ตอนที่เรากำลังเฮิร์ท กำลังแย่ ก็ยังอุตส่าห์ตั้งสเตตัส
พี่เขาบอกว่า ให้เราทำตัวเหมือนหนังสือ ที่ต้องค่อยๆ อ่านไปเรื่อยๆ จนจบ ถึงจะรู้ว่าเนื้อหามันพูดถึงอะไร มันไม่จำเป็นเลยที่เราต้องเปิดเผยทุกอย่างในเฟซบุ๊ก เราอาจจะไม่มีใครที่สนิทพอให้คุยด้วย แต่เราก็ควรจะมีความเป็นส่วนตัวบ้าง
เราควรทำตัวลึกลับบ้าง ให้ดูน่าค้นหา แล้วก็จะมีผู้ชายดีๆ เข้ามาหาเราเอง
กลับมาที่หัวข้อกระทู้อีกครั้ง หลังจากที่เรารู้ตัวแล้วว่าเรา "เปิดเผย" และ "ดูออกง่าย" มากเกินไป เราเลยตั้งใจว่าควรจะมีขอบเขตในการโพสต์หรือแสดงความรู้สึกผ่านโลกโซเชียลบ้าง ทีนี้เราเลยเกิดคำถามค่ะ
ว่าผู้หญิงแบบเรา แบบที่เปิดเผยทุกอย่าง เล่าได้ทุกเรื่อง คุยได้ทุกเรื่องอย่างที่เราเป็น เป็นลักษณะผู้หญิงในแบบที่ผู้ชายไม่ชอบหรือเปล่า
หรือไม่จำเป็นจะต้องเป็นผู้ชาย ไม่ว่าใครๆ ก็ไม่ชอบคนแบบเราหรือเปล่า เพราะมันอาจจะเกี่ยวกับเรื่องที่เราไม่มีเพื่อนสนิทจริงๆ สักคนก็ได้
ด่าเราได้นะ สอนเราได้ เตือนเราได้ เพราะเราก็อยากทำให้ตัวเองดูมีค่าขึ้นมาเหมือนกัน
ผู้ชายไม่ชอบผู้หญิงดูง่ายเหรอ?
"ดูง่าย" ในที่นี้ หมายถึง "ง่ายต่อการดูออก" "ง่ายต่อการเข้าใจ" อะไรประมาณนั้นนะคะ ไม่ใช่ "ง่าย" ในเรื่องอื่น
ทีนี้กลับมาที่หัวข้อกระทู้ค่ะ ขอเท้าความก่อนว่าเราเป็นคนไม่มีความลับกับเพื่อนหรือคนรอบตัวมาตั้งแต่เด็ก คือเราสามารถเล่าให้ฟังได้ทุกเรื่อง คือนึกออกใช่ไหมว่าบางคนถ้าถูกถามมากๆ เขาจะไม่ชอบ แต่กับเรา ถ้าถามมา เราก็ตอบไป อะไรงี้
แล้วพอเราเข้ามหาลัย เราเป็นคนไม่มีเพื่อนสนิทไง ก็มีแต่เพื่อนในห้อง เรียนด้วยกันทั่วไป แต่เราจะมีแฟน แล้วคือเวลามีอะไร ไม่ว่าจะปัญหา เรื่องดีหรือเรื่องไม่ดี เราก็จะเล่าให้แฟนเราฟังทุกเรื่อง ระบายให้ฟังทุกเรื่อง ซึ่งแฟนเราก็จะรู้จักเพื่อนเราทุกคน รู้ทุกสิ่งที่เราทำ
มันอาจจะดูไร้สาระหรือไม่จำเป็นนะ แต่คือทั้งชีวิตเรามีแต่เขาคนเดียว เขาจะเป็นคนที่มีส่วนร่วมในทุกกิจกรรมในชีวิตเราอะคุณ
แล้วถ้าเวลาทะเลาะกัน ด้วยความที่เราไม่มีเพื่อนสนิทไง เราก็จะไประบายกับเฟซบุ๊กและทวิตเตอร์ ไอ้ทวิตเตอร์น่ะไม่เท่าไหร่หรอก เพ้อเท่าไหร่ก็ได้เพราะแทบไม่มีใครเล่นด้วย แต่เฟซบุ๊กเนี่ยสิ ทั้งเพื่อนเรา เพื่อนแฟน ญาติเรา ญาติแฟน แม้แต่ครูบาอาจารย์เล่นกันหมดไง
ทีนี้ทะเลาะกันที เราโพสต์ที ทุกคนก็เห็น ทุกคนรับรู้ แล้วเรานิสัยเสียคือเราปากร้าย บางทีโมโหมากก็ด่าในเฟซบุ๊กเลย ถามว่ามันใช่เรื่องมั้ยล่ะ! ภาพเราก็ดูแย่แล้วจริงไหม
กลับมาที่เรื่องเป็นคนไม่มีความลับ คือพอโพสต์อะไรไป มีใครมาเม้นถามหรืออะไร ก็เล่าหมด ไม่ได้ถึงกับเล่ารายละเอียดปลีกย่อยหรอกนะ แต่แค่เล่าว่าทะเลาะกันเพราะอะไรมันก็ดูไม่ดีแล้วจริงไหม เอาเรื่องส่วนตัวมาพูดในที่สาธารณะแบบนี้
คิดดูเพื่อนที่ไม่สนิทกับเรายังพูดเลยว่า "แกทะเลาะกันบ่อยนี่" "แกด่าแรงอะ" หรือแม้แต่รุ่นพี่ของแฟนยังเคยพูดว่า "คนนี้เหรอ ที่ชอบด่าในเฟซบุ๊ก"
โอ้โหคุณ พอเจอแบบนี้บ่อยๆ มันก็รู้สึกแล้วไง เกิดความคิดว่า 'นี่เราเปิดเผยเรื่องราวของตัวเองมากขนาดนี้เลยเหรอ'
คือทุกคนในโซเชียลคงรู้หมดว่าเราเป็นคนยังไง แต่ยังไม่ทันจะได้คิดแก้ไขอะไร แฟนก็มาเลิกกับเราไปซะก่อน เราทั้งยื้อทั้งรั้งสารพัด ถึงขนาดเพ้อลงเฟซบุ๊กติดกันเป็นสัปดาห์
แต่มันก็ไม่ได้ผลหรอก เราเลยหยุดและยอมรับความจริง ก็หยุดเพ้อถึงเขาในเฟซบุ๊กได้สามสี่วัน แต่ล่าสุดค่ะ วันนี้เลย เราดันโพสต์สเตตัสว่า "ถ้าต้องเลือกระหว่าง รักเก่าที่ฝังใจ กับ รักใหม่ที่แสนดี จะเลือกอะไร"
ตอนแรกเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับสเตตัสนี้นะ แค่ไปเจอประโยคนี้จากโปสเตอร์ซีรี่ส์เกาหลีแล้วชอบ แต่ประเด็นคือมีพี่คนนึงมาทำให้เราได้คิดอีกครั้งว่า เราเป็นคนที่อ่านง่ายเกินไปหรือเปล่า?
เพราะพี่คนนั้นบอกเราว่า รู้จักกันมาหลายปี เขารู้ทุกอย่างว่าเรากำลังทำอะไร นั่งร้านเหล้าก็เช็คอิน ไปเที่ยวไหนก็เช็คอิน ลงรูป รู้สึกยังไงก็ตั้งสเตตัส โมโหอะไรก็ตั้งสเตตัส ทะเลาะกับแฟนก็ตั้งสเตตัส แม้แต่ตอนที่เรากำลังเฮิร์ท กำลังแย่ ก็ยังอุตส่าห์ตั้งสเตตัส
พี่เขาบอกว่า ให้เราทำตัวเหมือนหนังสือ ที่ต้องค่อยๆ อ่านไปเรื่อยๆ จนจบ ถึงจะรู้ว่าเนื้อหามันพูดถึงอะไร มันไม่จำเป็นเลยที่เราต้องเปิดเผยทุกอย่างในเฟซบุ๊ก เราอาจจะไม่มีใครที่สนิทพอให้คุยด้วย แต่เราก็ควรจะมีความเป็นส่วนตัวบ้าง
เราควรทำตัวลึกลับบ้าง ให้ดูน่าค้นหา แล้วก็จะมีผู้ชายดีๆ เข้ามาหาเราเอง
กลับมาที่หัวข้อกระทู้อีกครั้ง หลังจากที่เรารู้ตัวแล้วว่าเรา "เปิดเผย" และ "ดูออกง่าย" มากเกินไป เราเลยตั้งใจว่าควรจะมีขอบเขตในการโพสต์หรือแสดงความรู้สึกผ่านโลกโซเชียลบ้าง ทีนี้เราเลยเกิดคำถามค่ะ
ว่าผู้หญิงแบบเรา แบบที่เปิดเผยทุกอย่าง เล่าได้ทุกเรื่อง คุยได้ทุกเรื่องอย่างที่เราเป็น เป็นลักษณะผู้หญิงในแบบที่ผู้ชายไม่ชอบหรือเปล่า
หรือไม่จำเป็นจะต้องเป็นผู้ชาย ไม่ว่าใครๆ ก็ไม่ชอบคนแบบเราหรือเปล่า เพราะมันอาจจะเกี่ยวกับเรื่องที่เราไม่มีเพื่อนสนิทจริงๆ สักคนก็ได้
ด่าเราได้นะ สอนเราได้ เตือนเราได้ เพราะเราก็อยากทำให้ตัวเองดูมีค่าขึ้นมาเหมือนกัน