ถามเพื่อน ๆ (ผู้ชายก็ดีครับ)
แต่ขอเล่าก่อน..
สามปีก่อน ผมเคยมีแฟนคนหนึ่ง เป็นเหมือนเพื่อนที่รู้ใจกันมากกว่า คบกันมานานมาก หกปีได้ ไม่มีอะไรเกินเลยกันแม้จะไปเที่ยวไกล ๆ ด้วยกัน ระหว่างนั้นก็รู้สึกว่ายังไม่ใช่ มันไม่ใช่ธรรมชาติของตัวเรา แล้วผมก็ยังมองคนอื่นไปเรื่อย ๆ จนรู้สึกว่าพอเถอะ ก็เลยขอเลิกกันไป ตอนนั้นก็เสียใจสุด ๆ ที่ไม่สามารถเดินเคียงข้างไปกับคนดี ๆ คนนึงได้ แต่ก็ไม่อยากให้เค้าเสียเวลากับผม
จนกระทั่งมาเจอผู้หญิงต่างชาติคนหนึ่งที่ต่างประเทศ เธอน่ารักมาก ๆ นิสัยดีต่อคนรอบข้าง เจอกันวันแรก เธอก็ชวนผมไปกินข้าวสองต่อสองเลย ผมก็ไม่แน่ใจว่าเค้าชอบเราเปล่า ผมเองก็ซื่อบื้อ ๆ ด้วย เพราะหลังจากนั้นพยายามจะติดต่อคุยไปแต่ก็ติดต่อไม่ได้ กระทั่งปีถัดมาเธอมีโอกาสมาที่ประเทศผม ผมได้พาเที่ยว แต่ก็ไม่ได้บอกชอบกัน
ปีถัดมา ผมได้ไปเจอเธอที่ประเทศของเธอ แต่ก็ไม่ได้มีอะไรคืบหน้า เพราะเธอติดต่อค่อนข้างยาก แต่ทุกครั้งที่เธอมาเจอผม ผมรู้สึกดีใจสุด ๆ เราถามกันและกันว่ามีแฟนยัง ต่างก็ยังไม่มีนะ แต่ผมก็ไม่ได้รุกอะไรไปมาก เพราะมีสิ่งที่ทำให้ผมคิดว่าเป็นไปไม่ได้คือ 1. เธอสวยมาก คงมีคนตามจีบตรึม 2.เธอไม่ค่อยตอบ chat ผม ผมจึงรู้สึกนอยด์มาก ๆ
เป็นอย่างนี้.. เราเจอกันปีละครั้งมาสามปีแล้ว
จนผมเริ่มอายุมากขึ้น สามสิบจะกลาง ๆ แล้ว คิดว่าน่าจะมีคู่ชีวิตได้แล้ว เลยกลับไปคุยกับแฟนคนแรก แต่แค่ทักทายเฉย ๆ ในไลน์ ตอนนั้นคิดว่า เราน่าจะลองหันกลับไปคบแฟนคนแรกแบบจริงจังเสียที เพราะเค้ามีทุกอย่างที่เข้ากับเราได้ นิสัยดี รู้จักเราดี แล้วก็เกื้อกูลกันได้ในแง่ของการใช้ชีวิตและการทำงาน
แต่ระหว่างนั้น ช่วงปีใหม่เหมือนกัน ผมก็มอบของขวัญเป็นที่ระลึกกับสาวต่างชาติไปทางเน็ต บอกว่านี่เป็นครั้งสุดท้ายที่จะมอบให้ ทันใดนั้น..เธอบอกว่า เธอคิดถึงช่วงเวลาที่เมืองไทย ..ปีนี้เธอบอกจะมาหาผมอีกครั้งแน่ ๆ
มาถึงคำถามครับ...
ตอนนี้ผมรู้สึกสับสน เหมือนว่าพอผมจะกลับไปคบกับคนที่เป็นไปได้มากกว่าที่เคยเพ้อฝัน ผมก็กลับมาติดกับดัก fantasy ของตัวเองอีกแล้ว
ถ้าเป็นเพื่อน ๆ จะทำไงครับ
รอเธอมาไทยแล้วค่อยคุยกะแฟนคนแรก หรือสารภาพรักไปทางไลน์เลย แล้วบอกว่าถ้าเธอไม่รักเราก็ไม่โกรธนะ เพราะมันเป็นไปได้ยาก แต่ถ้าเป็นไปได้ เราก็อยากลอง
หรือ..ตัดใจจากเธอซะ ที่ผ่านมาก็น่าจะรู้แล้วว่าเธอไม่ได้มีใจ เริ่มต้นใหม่กับแฟนคนแรกเถอะ
จริง ๆ ถ้ามองด้านเหตุผลนะครับ ผมคงกลับไปคบแฟนคนแรกดีกว่า ผมจะมีชีวิตที่เสถียรกว่า เกื้อกูลกันได้ตลอดรอดฝั่ง ผมเริ่มรู้สึกว่าตัวเองมั่นคงขึ้นจากเมื่อตอนคบกันสมัยก่อนนะ
แต่ถ้าเลือกสาวต่างชาติ ผมยังไม่รู้จะทำยังไงดี เราคบกันน้อยมาก หลงอยู่ในความเพ้อฝัน แต่ก็เป็นคนที่เราหลงรัก และไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร จะมาอยู่บ้านเราได้ไหม ทำงานอะไรดี ฯลฯ
เพื่อน ๆ จะทำไงดีครับ.?
ตอนนี้อายุผมก็ผ่านมาเยอะแล้ว 33 อยากจะเลือกใครสักคน
คนแรกที่อยู่ห่างไกลและหลงรัก ...อยากจะลองเสี่ยงบอกรักดูสักครั้ง หรือว่า
เลือกคนที่สอง แล้วลองเปิดใจคบกันจริงจังดูสักที ให้โอกาสเราทั้งคู่อีกครั้ง
ปล.ผมเป็นคนที่ไม่เคยมีแฟนเลยครับ นอกจากแฟนคนแรก แต่ก็เหมือนเพื่อนที่รู้ใจกันมากกว่า
ถ้าต้องเลือกคู่ชีวิต ระหว่างผู้หญิงสวยงามน่ารักที่ติดตาตรึงใจเรา กับผู้หญิงที่เข้าใจและเดินไปในทางเดียวกับเราได้
แต่ขอเล่าก่อน..
สามปีก่อน ผมเคยมีแฟนคนหนึ่ง เป็นเหมือนเพื่อนที่รู้ใจกันมากกว่า คบกันมานานมาก หกปีได้ ไม่มีอะไรเกินเลยกันแม้จะไปเที่ยวไกล ๆ ด้วยกัน ระหว่างนั้นก็รู้สึกว่ายังไม่ใช่ มันไม่ใช่ธรรมชาติของตัวเรา แล้วผมก็ยังมองคนอื่นไปเรื่อย ๆ จนรู้สึกว่าพอเถอะ ก็เลยขอเลิกกันไป ตอนนั้นก็เสียใจสุด ๆ ที่ไม่สามารถเดินเคียงข้างไปกับคนดี ๆ คนนึงได้ แต่ก็ไม่อยากให้เค้าเสียเวลากับผม
จนกระทั่งมาเจอผู้หญิงต่างชาติคนหนึ่งที่ต่างประเทศ เธอน่ารักมาก ๆ นิสัยดีต่อคนรอบข้าง เจอกันวันแรก เธอก็ชวนผมไปกินข้าวสองต่อสองเลย ผมก็ไม่แน่ใจว่าเค้าชอบเราเปล่า ผมเองก็ซื่อบื้อ ๆ ด้วย เพราะหลังจากนั้นพยายามจะติดต่อคุยไปแต่ก็ติดต่อไม่ได้ กระทั่งปีถัดมาเธอมีโอกาสมาที่ประเทศผม ผมได้พาเที่ยว แต่ก็ไม่ได้บอกชอบกัน
ปีถัดมา ผมได้ไปเจอเธอที่ประเทศของเธอ แต่ก็ไม่ได้มีอะไรคืบหน้า เพราะเธอติดต่อค่อนข้างยาก แต่ทุกครั้งที่เธอมาเจอผม ผมรู้สึกดีใจสุด ๆ เราถามกันและกันว่ามีแฟนยัง ต่างก็ยังไม่มีนะ แต่ผมก็ไม่ได้รุกอะไรไปมาก เพราะมีสิ่งที่ทำให้ผมคิดว่าเป็นไปไม่ได้คือ 1. เธอสวยมาก คงมีคนตามจีบตรึม 2.เธอไม่ค่อยตอบ chat ผม ผมจึงรู้สึกนอยด์มาก ๆ
เป็นอย่างนี้.. เราเจอกันปีละครั้งมาสามปีแล้ว
จนผมเริ่มอายุมากขึ้น สามสิบจะกลาง ๆ แล้ว คิดว่าน่าจะมีคู่ชีวิตได้แล้ว เลยกลับไปคุยกับแฟนคนแรก แต่แค่ทักทายเฉย ๆ ในไลน์ ตอนนั้นคิดว่า เราน่าจะลองหันกลับไปคบแฟนคนแรกแบบจริงจังเสียที เพราะเค้ามีทุกอย่างที่เข้ากับเราได้ นิสัยดี รู้จักเราดี แล้วก็เกื้อกูลกันได้ในแง่ของการใช้ชีวิตและการทำงาน
แต่ระหว่างนั้น ช่วงปีใหม่เหมือนกัน ผมก็มอบของขวัญเป็นที่ระลึกกับสาวต่างชาติไปทางเน็ต บอกว่านี่เป็นครั้งสุดท้ายที่จะมอบให้ ทันใดนั้น..เธอบอกว่า เธอคิดถึงช่วงเวลาที่เมืองไทย ..ปีนี้เธอบอกจะมาหาผมอีกครั้งแน่ ๆ
มาถึงคำถามครับ...
ตอนนี้ผมรู้สึกสับสน เหมือนว่าพอผมจะกลับไปคบกับคนที่เป็นไปได้มากกว่าที่เคยเพ้อฝัน ผมก็กลับมาติดกับดัก fantasy ของตัวเองอีกแล้ว
ถ้าเป็นเพื่อน ๆ จะทำไงครับ
รอเธอมาไทยแล้วค่อยคุยกะแฟนคนแรก หรือสารภาพรักไปทางไลน์เลย แล้วบอกว่าถ้าเธอไม่รักเราก็ไม่โกรธนะ เพราะมันเป็นไปได้ยาก แต่ถ้าเป็นไปได้ เราก็อยากลอง
หรือ..ตัดใจจากเธอซะ ที่ผ่านมาก็น่าจะรู้แล้วว่าเธอไม่ได้มีใจ เริ่มต้นใหม่กับแฟนคนแรกเถอะ
จริง ๆ ถ้ามองด้านเหตุผลนะครับ ผมคงกลับไปคบแฟนคนแรกดีกว่า ผมจะมีชีวิตที่เสถียรกว่า เกื้อกูลกันได้ตลอดรอดฝั่ง ผมเริ่มรู้สึกว่าตัวเองมั่นคงขึ้นจากเมื่อตอนคบกันสมัยก่อนนะ
แต่ถ้าเลือกสาวต่างชาติ ผมยังไม่รู้จะทำยังไงดี เราคบกันน้อยมาก หลงอยู่ในความเพ้อฝัน แต่ก็เป็นคนที่เราหลงรัก และไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร จะมาอยู่บ้านเราได้ไหม ทำงานอะไรดี ฯลฯ
เพื่อน ๆ จะทำไงดีครับ.?
ตอนนี้อายุผมก็ผ่านมาเยอะแล้ว 33 อยากจะเลือกใครสักคน
คนแรกที่อยู่ห่างไกลและหลงรัก ...อยากจะลองเสี่ยงบอกรักดูสักครั้ง หรือว่า
เลือกคนที่สอง แล้วลองเปิดใจคบกันจริงจังดูสักที ให้โอกาสเราทั้งคู่อีกครั้ง
ปล.ผมเป็นคนที่ไม่เคยมีแฟนเลยครับ นอกจากแฟนคนแรก แต่ก็เหมือนเพื่อนที่รู้ใจกันมากกว่า