สวัดดีครับ ก่อนอื่น ผมต้องขอ พื้นที่ สักนิดให้ หัวใจ ผมมันได้ระบาย สิ่งที่อยู่ภายในออกมา นะครับ ...
ตอนนี้ผมเรียนอยู่ ม.ปลาย ครับ เป็น ห้องเรียน ภาษา ซึ่ง ผมกับเธอ ตอนเเรกๆก็ไม่รู้จักกันหรอกครับ เป็น เเค่เพื่อนในห้องสะมากกว่า ซึ่ง เธอ ก็ไม่ค่อยอยาก ยุ้งอะไรกับผมสะเท่าไหร่ ผมก็เคยยย เเอบชอบเพื่อน คนหนึ่งในห้องห้องครับ ก่อนที่ผมจะมาเเอบชอบ เธอคนนี้ .... เพื่อนคนเเรกที่ผมเเอบ ชอบ เธอตั้ง นิสัยดี น่ารัก เป็นกันเอง ....
ผมรวบรวม เเรงทั้งหมด เเรงใจ ในการพิมพ์บอกเธอคนนั้นว่าผมชอบเธอ "เเต่" มันยากกว่านั้นครับ หลังจากที่ผม เขียนมันออกไป เธอคนนั้นก็ตีห่างจากผม สีหน้าที่เคยยิ้มเวลาเจอกัน ก็หายไป... ตอนนั้น ผมหมด เเล้วครับ ชีวิตนี้ คิดเเค่ว่า ผมกลับบ้านมานอน ร้องไห้ สัก 5 วันได้ ภาพมันยังติดในหัวครับ เเต่พอขึ้น ม.5 เธอคนนั้นก็ เป็น ปกติครับ ผมก็ ดีใจ เเล้ว ที่เธอเป็นเเบบนั้น เป็นเพื่อน คนนึง ////
ซึ่งตอนนั้น มีเพื่อนอีกคนนึ่ง เค้าชอบล้อ ผมกับเธอคนนั้น จิ้น กันอะไรเเบบนั้นอะนะครับ ผมก็เป็นคนที่ ไม่ชอบให้ใครล้ออยู่เเล้ว แฮ่ๆ ก็เลย ไม่คุยเลย ครับ ตลอด 1 เทอม ผมไม่คุยกับ เพื่อนคนนั้นเลย จนกระทั้ง เธอทักผมมาในไลน์ ด้วยความอยากรู้นะครับว่าผมไม่คุยกับเธอเรื่องอะไร ผมก็เลย บอกหมดอะครับ 5555 ตั้งเเต่ วันนั้น จนถึงวันนี้เป็นเวลาเกือบ 5 เดือนได้ผมกับเพื่อนคนนั้นก็คุยกันอยู่ครับ คุยกันทุกวัน ส่วนมากเค้าจะทักผมมาก่อนเเหละครับ ผมไม่ค่อยได้ทักเค้าไป เเต่ความสัมพันธ์ กลับลึกซึ่งกว่านั้น ผมเคยมองเค้าว่าเป็น เเค่คนที่ล้อผม เเกล้งผม เเต่ตอนนี้ ผมมองเค้าว่าเป็นมากกว่าเพื่อนเเล้วครับ ทุกๆวันผมคุยกับเค้า ถ้าวันไหนผมไม่ได้คุยมันเหมือนกับ ชีวิตผมลืมอะไรสักอย่างงงง บางวัน เค้าไม่ทักผม ผมก็ได้เเต่นั่งมอง โทรศัพท์ นั่งคิดมาก ว่าเค้าจะเบื่อเราหรอป่าว
อะไรเเบบนั้น ซึ่งส่วนตัวเเล้วผม เป้นคนคิดมากอยู่เเล้วด้วย /// ผมไม่รู้ว่า ผมบอกไปเเล้ว เค้าจะตีห่าง หรอป่าว จะมองหน้ากันไม่ติด ความสัมพันธ์ เพื่อนจะหายไปไหม ผมกลัวความสูญเสียมากครับ ยอมรับเลยว่าทุกๆวันที่ได้คุยกับเค้า ผมโครตจะมีความสุขเลย ผมได้เเต่เก็บความรู้สึกทั้งหมดของผม ไว้ในใจ ไม่กล้าบอกเธอ เเล้วดูเหมือนเธอน่าจะรู้เเล้วเเหละว่าผมคิดยังไงกับเธอ เเต่ก็ไม่กล้าครับ .... ถ้าผมบอกไปมันทำให้ ทุกสิ่งทุกอย่างมันจะหายไป กลัวการสูญเสียความเป็นเพื่อน ถ้าอย่างงั้น ผมไม่บอกดีกว่าครับ ผมยอมเเอบรักไปอย่างนี้ดีกว่าครับ เเทนที่จะบอกเธอเเล้วทำให้เธอคิดอีกเเง่กับเรา //..//
ก็ไม่รู้นะครับว่าทำไมผม รักเธอได้ขนานนี้ ผมไม่เคยมองเค้าว่าเค้าไม่สวย ไม่น่ารัก ไม่หุ่นดี เหมือนคนใครๆนะครับ
ผมมองเค้าว่าเค้าน่ารักเสมอ เค้าน่ารักในสิ่งที่เค้าเป็นด้วยนิสัยเค้า ด้วยอะไรหลายๆอย่าง มันทำให้ผมไม่สนใจในรูปลักษณ์ภายนอกเลยเธอ
เเต่ผมว่าถ้าทั้งชีวิตของผมถ้าได้เธอคนนี้มาอยู่ใกล้ๆ ผมว่าผมคงเป็น ผช.ที่ โชคดีที่สุดในโลกเลยละครับ ยิ่งเวลาเธออยู่ใกล้ๆผม ใจผมจะเต้นเร็วมาก ผมได้เเต่ ยืนนิ่ง เเข็งเป็นหินน...
ผมไม่กล้าที่จะบอกเค้าครับ ไม่กล้า... เพราะเขาเป็นคนที่ดีมาก ไม่อยากให้สูญเสียความเป็นเพื่อน
สุดท้ายยยนี้ ผมอยากจะถาม พวกคุณอะครับ ว่าผมความจะบอกดีไหม... นี้ก็ 5 ทุ่มเเล้ว 5555ก5 ขอตัวไปนอนก่อนนะครับ ...
เพื่อนที่เเสนดี..
ตอนนี้ผมเรียนอยู่ ม.ปลาย ครับ เป็น ห้องเรียน ภาษา ซึ่ง ผมกับเธอ ตอนเเรกๆก็ไม่รู้จักกันหรอกครับ เป็น เเค่เพื่อนในห้องสะมากกว่า ซึ่ง เธอ ก็ไม่ค่อยอยาก ยุ้งอะไรกับผมสะเท่าไหร่ ผมก็เคยยย เเอบชอบเพื่อน คนหนึ่งในห้องห้องครับ ก่อนที่ผมจะมาเเอบชอบ เธอคนนี้ .... เพื่อนคนเเรกที่ผมเเอบ ชอบ เธอตั้ง นิสัยดี น่ารัก เป็นกันเอง ....
ผมรวบรวม เเรงทั้งหมด เเรงใจ ในการพิมพ์บอกเธอคนนั้นว่าผมชอบเธอ "เเต่" มันยากกว่านั้นครับ หลังจากที่ผม เขียนมันออกไป เธอคนนั้นก็ตีห่างจากผม สีหน้าที่เคยยิ้มเวลาเจอกัน ก็หายไป... ตอนนั้น ผมหมด เเล้วครับ ชีวิตนี้ คิดเเค่ว่า ผมกลับบ้านมานอน ร้องไห้ สัก 5 วันได้ ภาพมันยังติดในหัวครับ เเต่พอขึ้น ม.5 เธอคนนั้นก็ เป็น ปกติครับ ผมก็ ดีใจ เเล้ว ที่เธอเป็นเเบบนั้น เป็นเพื่อน คนนึง ////
ซึ่งตอนนั้น มีเพื่อนอีกคนนึ่ง เค้าชอบล้อ ผมกับเธอคนนั้น จิ้น กันอะไรเเบบนั้นอะนะครับ ผมก็เป็นคนที่ ไม่ชอบให้ใครล้ออยู่เเล้ว แฮ่ๆ ก็เลย ไม่คุยเลย ครับ ตลอด 1 เทอม ผมไม่คุยกับ เพื่อนคนนั้นเลย จนกระทั้ง เธอทักผมมาในไลน์ ด้วยความอยากรู้นะครับว่าผมไม่คุยกับเธอเรื่องอะไร ผมก็เลย บอกหมดอะครับ 5555 ตั้งเเต่ วันนั้น จนถึงวันนี้เป็นเวลาเกือบ 5 เดือนได้ผมกับเพื่อนคนนั้นก็คุยกันอยู่ครับ คุยกันทุกวัน ส่วนมากเค้าจะทักผมมาก่อนเเหละครับ ผมไม่ค่อยได้ทักเค้าไป เเต่ความสัมพันธ์ กลับลึกซึ่งกว่านั้น ผมเคยมองเค้าว่าเป็น เเค่คนที่ล้อผม เเกล้งผม เเต่ตอนนี้ ผมมองเค้าว่าเป็นมากกว่าเพื่อนเเล้วครับ ทุกๆวันผมคุยกับเค้า ถ้าวันไหนผมไม่ได้คุยมันเหมือนกับ ชีวิตผมลืมอะไรสักอย่างงงง บางวัน เค้าไม่ทักผม ผมก็ได้เเต่นั่งมอง โทรศัพท์ นั่งคิดมาก ว่าเค้าจะเบื่อเราหรอป่าว
อะไรเเบบนั้น ซึ่งส่วนตัวเเล้วผม เป้นคนคิดมากอยู่เเล้วด้วย /// ผมไม่รู้ว่า ผมบอกไปเเล้ว เค้าจะตีห่าง หรอป่าว จะมองหน้ากันไม่ติด ความสัมพันธ์ เพื่อนจะหายไปไหม ผมกลัวความสูญเสียมากครับ ยอมรับเลยว่าทุกๆวันที่ได้คุยกับเค้า ผมโครตจะมีความสุขเลย ผมได้เเต่เก็บความรู้สึกทั้งหมดของผม ไว้ในใจ ไม่กล้าบอกเธอ เเล้วดูเหมือนเธอน่าจะรู้เเล้วเเหละว่าผมคิดยังไงกับเธอ เเต่ก็ไม่กล้าครับ .... ถ้าผมบอกไปมันทำให้ ทุกสิ่งทุกอย่างมันจะหายไป กลัวการสูญเสียความเป็นเพื่อน ถ้าอย่างงั้น ผมไม่บอกดีกว่าครับ ผมยอมเเอบรักไปอย่างนี้ดีกว่าครับ เเทนที่จะบอกเธอเเล้วทำให้เธอคิดอีกเเง่กับเรา //..//
ก็ไม่รู้นะครับว่าทำไมผม รักเธอได้ขนานนี้ ผมไม่เคยมองเค้าว่าเค้าไม่สวย ไม่น่ารัก ไม่หุ่นดี เหมือนคนใครๆนะครับ
ผมมองเค้าว่าเค้าน่ารักเสมอ เค้าน่ารักในสิ่งที่เค้าเป็นด้วยนิสัยเค้า ด้วยอะไรหลายๆอย่าง มันทำให้ผมไม่สนใจในรูปลักษณ์ภายนอกเลยเธอ
เเต่ผมว่าถ้าทั้งชีวิตของผมถ้าได้เธอคนนี้มาอยู่ใกล้ๆ ผมว่าผมคงเป็น ผช.ที่ โชคดีที่สุดในโลกเลยละครับ ยิ่งเวลาเธออยู่ใกล้ๆผม ใจผมจะเต้นเร็วมาก ผมได้เเต่ ยืนนิ่ง เเข็งเป็นหินน...
ผมไม่กล้าที่จะบอกเค้าครับ ไม่กล้า... เพราะเขาเป็นคนที่ดีมาก ไม่อยากให้สูญเสียความเป็นเพื่อน
สุดท้ายยยนี้ ผมอยากจะถาม พวกคุณอะครับ ว่าผมความจะบอกดีไหม... นี้ก็ 5 ทุ่มเเล้ว 5555ก5 ขอตัวไปนอนก่อนนะครับ ...