เรื่องสั้นยาว 25 หน้า "The Sleeping Man" ของอ. Saika Kunieda

เรื่องย่อ: นาโอกิกับทัตซึยะเป็นเพื่อนรักกันตั้งแต่เด็ก นาโอกิเป็นจอมขี้เซาจนทัตซึยะต้องทำหน้าที่คอยปลุกไปโรงเรียนตอนเช้าๆเสมอ ทั้งคู่ตกลงกันไว้ว่าจะฝังของคนละหนึ่งอย่างไว้ใต้ดินเพื่ออีกสิบปีหลังจากนั้น ในก่อนเช้าเข้าศักราชใหม่ของค.ศ. 2000 พวกเขาจะได้กลับมาเปิดมันด้วยกัน และแล้วเมื่อถึงเวลานัด ทั้งสองก็กลับมาพบกันอีก แต่ว่ากลับมีบางอย่างที่แปลกไป

http://www.manga4fun.com/read-online/Natsujikan-Ch-005-The-Sleeping-Man-End-.html


ในแค่ 25 หน้าแต่มีครบทุกอรรถรสค่ะ ทั้งตลก เศร้า เหงา อบอุ่น โดยรวมคือ สวยงาม สำหรับ จขกท อ่านแล้วต้องย้อนกลับไปอ่านอีก เรื่องสั้นแต่ตรึงใจไปหลายวัน ถึงขั้นต้องมาตั้งกระทู้เลยค่ะ (ไม่ได้ตั้งมานานมากๆ) ออกตัวว่าการ์ตูนเก่ามากแล้ว หลายคนอาจจะเคยอ่านแล้ว แต่ จขกท ไม่ได้อ่านการ์ตูนวายมานานมาก เนื่องจากไม่ค่อยมีที่ประทับใจ ปีใหม่มีเวลาพอมาเจอเรื่องนี้ทำให้กลับมาอ่านการ์ตูนวายใหม่ ตอนนี้นอนไม่หลับถ้าไม่ได้แชร์ค่ะ  อ่านแล้วมาคุยกันนะคะ ^_^

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนอ่านเรื่องย่อนึกว่าการ์ตูนวายพล็อตดาดๆ (มองไม่เห็น tag tragedy) เลยอ่านเล่นๆพอถึงจุดหักมุมทำเอาช็อค อ่านจบร้องไห้ไปหนึ่งชั่วโมงค่ะ  (จริงๆ) วันต่อมาอ่านใหม่ร้องไห้อีก คิดว่าคงอินมากไปถ้ามีใครช่วยแชร์อ่านหน่อยจะได้ลดๆลงค่ะ อย่าหาว่าบ้าเลยการ์ตูนสั้นๆไม่กี่หน้าทำอารมณ์สะเทือนได้ขนาดนี้ ตอนที่อ่านฉากแรกๆให้ความรู้สึกลึกลับ ตามด้วยตลก แล้วก็ช็อค ซึ้ง เศร้า เหงาแต่อีกทีก็อบอุ่น ต้องคารวะคนเขียนจริงๆ ปกติไม่ใช่คนเวิ่นนะคะ แต่ทุกองค์ประกอบของเรื่องมันใช่อะ ฉากที่นาโอกิบอกว่าอยากจะหลับอย่างฝันดี ตามด้วยฉากสุดท้ายที่พระเอกก้มลงจูบดินและบอกราตรีสวัสดิ์นั้น มันเศร้าสุดจะรับไหวจริงๆค่ะ เรามันพวกมีจุดอ่อนกับมิตรภาพที่ยาวนานและการลาจากชั่วนิรันดร์ค่ะ สงสารและเสียดายกับเวลาที่หายไปของทั้งคู่ อารมณ์เดียวกับตอนอ่าน Golden Days ย้อนยุคไปสะดุดรัก แต่อันนั้นไม่ร้องไห้นะ แค่จิตตก ซึม อีกเรื่องที่ทำเราซึมนาน ร้องไห้ด้วยคือ กุหลาบแวร์ซายส์ T_T อ่อนไหวก็อ่านอยู่ได้นะคนเรา