ดูมาแล้ว ขอแสดงความคิดเห็นมั่ง
เห็นแรก ๆ รู้สึกพวกโนบีตะน่าเกลียดจัง แต่ดูไปเรื่อย ๆ ก็โอเค เริ่มชิน ส่วนโดราเอมอนไม่ต้องพูดถึง น่ารักมาก ๆ น่ารักที่สุดเท่าที่เคยเห็นโดราเอมอนมา
production ดีเลิศสมกับเป็นหนัง งาน animation งานพากย์(เสียงญี่ปุ่น)ทุกอย่างดีหมด มีหลาย sequence ที่ showcase ความเป็นหนัง 3D แม้แต่เราที่ดูแบบ 2D ยังรู้สึกได้ถึงความสามมิติ แม้ไม่ต้องสวมแว่นก็ตื่นตาตื่นใจกับฉากเหาะได้
เนื้อเรื่องก็อย่างที่หลาย ๆ คนเห็นตรงกันว่าสร้างขึ้นให้ผู้ใหญ่ไปดู ไปอิ่มเอมกับการได้เจอโดราเอมอน โนบีตะและผองเพื่อนอีกครั้ง ไปร้องไห้ซาบซึ้งกันให้พอใจไปเลย
ตอนแรกเปิดเรื่องมา มันเริ่มตั้งแต่หลานทวด(เรียกแบบนี้เปล่า?)ของโนบีตะส่งโดราเอมอนมาให้อยู่คอยช่วยเหลือโนบีตะให้มีอนาคตดีขึ้น เราดูแล้วก็หวั่น ๆ โห เล่าตั้งแต่เริ่มต้นขนาดนี้มันจะเล่าเรื่องไปจนจบได้ภายในเวลาแค่ชั่วโมงครึ่งด้วยเหรอ? แต่ดูไปเรื่อย ๆ แล้วก็ประทับใจกับการเล่าเรื่อง คือเป็นวิธีการเล่าแบบไม่แคร์คนดูที่ไม่รู้จักโดเรมอนมาก่อนเลย ตัวละครทุกตัวโผล่กันเข้ามาโครม ๆ เรื่องชีวิตประจำวันที่โดเรมอนเอาของวิเศษมาช่วยโนบีตะนี่ก็เล่าเป็น montage ฉึบ ๆ เรียงไปเลย ประหยัดเวลา เพราะยังไงคนดู 99% ก็คุ้นเคยกับการ์ตูนเรื่องนี้อยู่แล้ว โล่งใจไปที่ไม่ต้องมีฉากมีอธิบายให้พ่อแม่ฟังว่าหุ่นยนต์สีฟ้านี่คืออะไร ฯลฯ
หนังทำมาจากการ์ตูนโดราเอมอนทั้งหมด 7 ตอน ที่ก็ไม่ได้ต่อเนื่องกันแต่เอามาร้อยเรียงกันได้พอเหมาะพอดีมาก และหนังก็ไม่ได้พยายามเร้าอารมณ์บีบน้ำตาคนดู (Always ยังจงใจบิ๊วมากกว่าอีก) แต่คนดูร้องเองด้วยความผูกพันที่มีกับตัวละครราวกับเป็นเพื่อนเก่า (คนดูยิ่งแก่น่าจะยิ่งร้องเยอะ 555)
7 ตอนจากต้นฉบับที่เอามาดัดแปลง คือ
1. 未来の国からはるばると ตอนแรกเลยที่โดราเอมอนมาจากอนาคต
2. 雪山のロマンス โรแมนซ์บนภูเขาหิมะ
3. のび太の結婚前夜 วันก่อนแต่งงานของโนบีตะ
4. さようならドラえもん ซาโยนาระ โดราเอมอน
5. 帰ってきたドラえもん โดราเอมอนกลับมา
6. たまごの中のしずちゃん ชิซุจังในไข่
7. しずちゃんさようなら ชิซุจัง ซาโยนาระ
(ก๊อบชื่อตอนมาจาก wiki เลยไม่รู้ชื่อภาษาไทย)
หลายคนพอเห็นเป็นการ์ตูนก็นึกว่าจะเด็ก ผู้ใหญ่ดูคงไม่สนุก แต่บอกเลย โดราเอมอนเวอร์ชันนี้ทำให้ผู้ใหญ่(ที่โตมากับโดราเอมอน)ดู หนังที่เรารู้เรื่องหมดแล้ว แต่ดูแล้วยังสนุกกับมันได้ ยังมีอารมณ์ร่วมกับมันได้ เราว่าเยี่ยม ^^
ปล. แต่ก่อนไม่คิดอะไร แต่เพิ่งรู้สึกว่าการที่ไจแอนท์กับซูเนโอะแกล้งโนบีตะตลอด ๆ แต่ก็ยังถือว่าเป็นเพื่อนไปผจญภัยด้วยกันไรงี้นี่มัน... จะเป็นการส่ง message ผิด ๆ ไปให้เด็ก ๆ ว่ารุนแรงกับเพื่อนได้ เพื่อนให้อภัยหรือเปล่านะ? แต่คงไม่มีเด็กที่ไหนดูโดเรมอนแล้วจะคิดแบบนั้นเนอะ บางทีการเป็นผู้ใหญ่ก็ทำให้เราขี้กังวลเกินไป? 555
[Review] Stand By Me Doraemon
เห็นแรก ๆ รู้สึกพวกโนบีตะน่าเกลียดจัง แต่ดูไปเรื่อย ๆ ก็โอเค เริ่มชิน ส่วนโดราเอมอนไม่ต้องพูดถึง น่ารักมาก ๆ น่ารักที่สุดเท่าที่เคยเห็นโดราเอมอนมา
production ดีเลิศสมกับเป็นหนัง งาน animation งานพากย์(เสียงญี่ปุ่น)ทุกอย่างดีหมด มีหลาย sequence ที่ showcase ความเป็นหนัง 3D แม้แต่เราที่ดูแบบ 2D ยังรู้สึกได้ถึงความสามมิติ แม้ไม่ต้องสวมแว่นก็ตื่นตาตื่นใจกับฉากเหาะได้
เนื้อเรื่องก็อย่างที่หลาย ๆ คนเห็นตรงกันว่าสร้างขึ้นให้ผู้ใหญ่ไปดู ไปอิ่มเอมกับการได้เจอโดราเอมอน โนบีตะและผองเพื่อนอีกครั้ง ไปร้องไห้ซาบซึ้งกันให้พอใจไปเลย
ตอนแรกเปิดเรื่องมา มันเริ่มตั้งแต่หลานทวด(เรียกแบบนี้เปล่า?)ของโนบีตะส่งโดราเอมอนมาให้อยู่คอยช่วยเหลือโนบีตะให้มีอนาคตดีขึ้น เราดูแล้วก็หวั่น ๆ โห เล่าตั้งแต่เริ่มต้นขนาดนี้มันจะเล่าเรื่องไปจนจบได้ภายในเวลาแค่ชั่วโมงครึ่งด้วยเหรอ? แต่ดูไปเรื่อย ๆ แล้วก็ประทับใจกับการเล่าเรื่อง คือเป็นวิธีการเล่าแบบไม่แคร์คนดูที่ไม่รู้จักโดเรมอนมาก่อนเลย ตัวละครทุกตัวโผล่กันเข้ามาโครม ๆ เรื่องชีวิตประจำวันที่โดเรมอนเอาของวิเศษมาช่วยโนบีตะนี่ก็เล่าเป็น montage ฉึบ ๆ เรียงไปเลย ประหยัดเวลา เพราะยังไงคนดู 99% ก็คุ้นเคยกับการ์ตูนเรื่องนี้อยู่แล้ว โล่งใจไปที่ไม่ต้องมีฉากมีอธิบายให้พ่อแม่ฟังว่าหุ่นยนต์สีฟ้านี่คืออะไร ฯลฯ
หนังทำมาจากการ์ตูนโดราเอมอนทั้งหมด 7 ตอน ที่ก็ไม่ได้ต่อเนื่องกันแต่เอามาร้อยเรียงกันได้พอเหมาะพอดีมาก และหนังก็ไม่ได้พยายามเร้าอารมณ์บีบน้ำตาคนดู (Always ยังจงใจบิ๊วมากกว่าอีก) แต่คนดูร้องเองด้วยความผูกพันที่มีกับตัวละครราวกับเป็นเพื่อนเก่า (คนดูยิ่งแก่น่าจะยิ่งร้องเยอะ 555)
7 ตอนจากต้นฉบับที่เอามาดัดแปลง คือ
1. 未来の国からはるばると ตอนแรกเลยที่โดราเอมอนมาจากอนาคต
2. 雪山のロマンス โรแมนซ์บนภูเขาหิมะ
3. のび太の結婚前夜 วันก่อนแต่งงานของโนบีตะ
4. さようならドラえもん ซาโยนาระ โดราเอมอน
5. 帰ってきたドラえもん โดราเอมอนกลับมา
6. たまごの中のしずちゃん ชิซุจังในไข่
7. しずちゃんさようなら ชิซุจัง ซาโยนาระ
(ก๊อบชื่อตอนมาจาก wiki เลยไม่รู้ชื่อภาษาไทย)
หลายคนพอเห็นเป็นการ์ตูนก็นึกว่าจะเด็ก ผู้ใหญ่ดูคงไม่สนุก แต่บอกเลย โดราเอมอนเวอร์ชันนี้ทำให้ผู้ใหญ่(ที่โตมากับโดราเอมอน)ดู หนังที่เรารู้เรื่องหมดแล้ว แต่ดูแล้วยังสนุกกับมันได้ ยังมีอารมณ์ร่วมกับมันได้ เราว่าเยี่ยม ^^
ปล. แต่ก่อนไม่คิดอะไร แต่เพิ่งรู้สึกว่าการที่ไจแอนท์กับซูเนโอะแกล้งโนบีตะตลอด ๆ แต่ก็ยังถือว่าเป็นเพื่อนไปผจญภัยด้วยกันไรงี้นี่มัน... จะเป็นการส่ง message ผิด ๆ ไปให้เด็ก ๆ ว่ารุนแรงกับเพื่อนได้ เพื่อนให้อภัยหรือเปล่านะ? แต่คงไม่มีเด็กที่ไหนดูโดเรมอนแล้วจะคิดแบบนั้นเนอะ บางทีการเป็นผู้ใหญ่ก็ทำให้เราขี้กังวลเกินไป? 555