สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
จขกท เข้าใจว่าบุญคืออะไรครับ
บุญคือกุศลกรรม
การกระทำใดๆทางกายวาจาใจ ที่เป็นกุศล คือกุศลกรรมคือบุญ
การสวดมนต์ แม้ไม่เข้าใจภาษา ย่อมยังผลให้จิตมีสมาธิ ตั้งมั่น ไม่วอกแวก ไม่มีกิเลสเข้ามารบกวนจิตใจ
การกระทำเช่นนั้นถือเป็นการกล่อมเกลาจิตให้สงบ เยือกเย็น เบา สบาย
จึงเป็นการทำบุญในรูปแบบหนึ่ง ที่เรียกกันว่า สมถะภาวนา หรือภาษาชาวบ้านก็คือการทำสมาธินั่นเอง
แต่ถ้าคุณสวดมนต์ไปด้วยเข้าใจความหมายไปด้วย
ถ้าในบทสวดนั้นมีเรื่องการละวางกิเลส ว่าด้วยความไม่เที่ยงเป็นทุกข์ไม่ใช่ตัวตนของกายใจ
แล้วคุณสามารถอบรมพิจารณาตามบทสวด ชำระจิตให้กิเลสภายในใจเบาบางลงได้
ตรงนั้นเรียกว่าการทำวิปัสสนาภาวนา
ทั้งสองส่วนนี้เป็นการอบรมชำระจิตให้บางเบาจากกิเลส ถือเป็นบุญขั้นสูงในพุทธศาสนาครับ
บุญคือกุศลกรรม
การกระทำใดๆทางกายวาจาใจ ที่เป็นกุศล คือกุศลกรรมคือบุญ
การสวดมนต์ แม้ไม่เข้าใจภาษา ย่อมยังผลให้จิตมีสมาธิ ตั้งมั่น ไม่วอกแวก ไม่มีกิเลสเข้ามารบกวนจิตใจ
การกระทำเช่นนั้นถือเป็นการกล่อมเกลาจิตให้สงบ เยือกเย็น เบา สบาย
จึงเป็นการทำบุญในรูปแบบหนึ่ง ที่เรียกกันว่า สมถะภาวนา หรือภาษาชาวบ้านก็คือการทำสมาธินั่นเอง
แต่ถ้าคุณสวดมนต์ไปด้วยเข้าใจความหมายไปด้วย
ถ้าในบทสวดนั้นมีเรื่องการละวางกิเลส ว่าด้วยความไม่เที่ยงเป็นทุกข์ไม่ใช่ตัวตนของกายใจ
แล้วคุณสามารถอบรมพิจารณาตามบทสวด ชำระจิตให้กิเลสภายในใจเบาบางลงได้
ตรงนั้นเรียกว่าการทำวิปัสสนาภาวนา
ทั้งสองส่วนนี้เป็นการอบรมชำระจิตให้บางเบาจากกิเลส ถือเป็นบุญขั้นสูงในพุทธศาสนาครับ
สมาชิกหมายเลข 2853040 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2280450 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1468747 สยอง, แอล เอ็ม เอ็น โอ พี ถูกใจ, ค็อกเทลชานม ถูกใจ, Lily of the Valley ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1201506 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1663129 ถูกใจ, ธาราสินธุ์ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 882389 ถูกใจรวมถึงอีก 5 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
▼ กำลังโหลดข้อมูล... ▼
แสดงความคิดเห็น
คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ
ไม่เข้าใจ สวดมนต์แล้วดียังไง? ทำไมถึงได้บุญ?
ผมเกิดในครอบครัวที่ ชอบทำบุญไหว้พระ ผมเคยไปปฏิบัติธรรมนุ่งขาวห่มขาวที่ยุวพุทธ วัดผาณิต รวมแล้ว5-6ครั้งได้(แม่ส่งไปตอนผมยังเด็ก) แต่ผมไม่อินกับมัน พอโตขึ้นผมเลยดื้อ ก็ไม่ได้ไปมาหลายปีแล้ว ผมไม่ได้หลบหลู่นะ แต่ผมไม่เข้าใจว่าทำพวกนี้แล้วทำไมถึงดี ทำไมถึงได้บุญ แต่ที่ผมได้กลับมาน่าจะเป็นเรื่องความอ่อนโยน เห็นใจคนอื่น ขี้สงสาร อะไรพวกนี้มั้งครับ
ขอเกริ่นคร่าวๆว่า ที่ผมตั้งคำถามกับการไหว้พระ สวดมนต์ ปฏิบัติธรรม เพราะ พ่อกับแม่ทำพวกนี้แล้วไม่ได้ดีขึ้น ท่านคิดว่าท่านทำแล้วดีขึ้น แต่จากมุมมองผม ท่านไม่ได้ดีขึ้นเลย เช่น...
พ่อ ใจร้อนมากกกกกเหมือนเดิม ไม่พอใจก็ด่า ตะหวาน ตะคอก ขี้โมโห (ทั้งๆที่เกษียณตั้ง8ปีแล้วอยู่บ้านเฉยๆ ไม่ได้มีความเครียดเรื่องงาน) คุมอารมณ์ตัวเองไม่เคยได้ เมื่อก่อนเป็นยังไง ปัจจุบันอายุ68ก็ยังเป็นแบบนั้น
แม่ ไม่มีสติในการพูด ไม่ฟังคนอื่น หลังๆจะชอบพูดโอ้อวด(อวดเรื่องลูกนี่แหละ เพราะผมกับพี่ เรียนค่อนข้างดี จบที่ดีๆ) เหมือนคนน้ำเต็มแก้ว ใช้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล ปรุงแต่งสิ่งต่างๆจากอารมณ์ตัวเองแล้วพูดออกมาโดยที่ไม่ได้เข้าใจเรื่องนั้นๆอย่างท่องแท้ แม่ออกจากงานมาได้สิบกว่าปีแล้ว อายุ59
พูดแล้วเหมือนผมว่าพ่อแม่ แต่นี่คือความเป็นจริงที่ผมเห็น ท่านทั้งสองอยู่บ้านจะไหว้พระสวดมนต์กันวันละเป็นชม.ๆ ปฏิบัติกันมาตั้งหลายปีดีดักแต่ไม่ได้ดีขึ้น เรียกว่าอาจจะแย่ลงกว่าเดิมด้วยซ้ำ เหมือนยิ่งแก่ยิ่งดื้อ ยิ่งปฏิบัติมากเลยคิดว่ารู้มาก เหมือนรู้มากแต่ไม่ได้เข้าใจ แล้วก็งมงายเรื่องความฝันหรือเซ้นต่างๆที่เข้ามา ซึ่งบอกเลยผมไม่เชื่อ (แต่ผมเชื่อเรื่องผี วิญญาณนะ ชอบอ่านเรื่องพวกนี้) สำหรับผม พ่อกับแม่ไม่ได้เป็นไอดอลให้ผมเลย ผมเห็นข้อเสียเยอะแยะ ผมเลยพยายามที่จะไม่เป็นแบบนั้น เพื่อจะได้เป็นคนที่ดีขึ้น
มาที่คำถามของผมดีกว่า เดี๋ยวจะยาวเกิน
สวดมนต์แล้วดียังไง? ผมฟังไม่ออกด้วยซ้ำ ไม่รู้คำแปล สวดๆไปก็ง่วง ไม่ได้มีสติเหมือนสวดให้จบๆ เพราะใครๆก็บอกว่าสวดมนต์แล้วดี ก็ทำกัน ผมเชื่อว่าคนส่วนใหญ่ก็ทำไปเพราะสังคมพุทธบอกว่า "ทำแล้วดี"
สวดมนต์แล้วได้บุญ? อันนี้ยิ่งไม่เข้าใจ แค่สวดมนต์ดันได้บุญซะงั้น ทำดีสิถึงได้บุญ(จริงๆอันนี้ ผมก็ไม่แน่ใจนัก เพราะคนทำชั่วเห็นได้ดีถมไป) แต่ผมยังเชื่อว่า ทำดีสักวันต้องได้ดี รอบๆตัวจะมีแต่คนดีๆเพราะเราหลีกเลี่ยงที่จะคบคนเลว คนรอบข้างก็จะทำดีกับเราเพราะเราทำดีกับเค้า...ด้วยใจ