รางวันคนล่าฝัน:: เที่ยวแบบมั่วๆ ในประเทศ "อิสราเอล" ดินเเดนเเห่งมหาสงคราม

[CR] รางวันคนล่าฝัน:: เที่ยวแบบมั่วๆ ในประเทศ "อิสราเอล" ดินเเดนเเห่งมหาสงคราม

กระทู้รีวิว

ชีวิตในต่างแดน Backpack บันทึกนักเดินทาง เที่ยวต่างประเทศ ภาพถ่ายทิวทัศน์

สวัดดีครับผม ชาว PANTIP ทุกๆคน
วันนี้ผมจะมา พาทุกคนเดินทางไปในประเทศอิสราเอลแบบมั่วๆ กันครับ..ความจริงเเล้ว ผมเป็นเพียงเเค่
เด็กอายุ 19 เท่านั้นเองเเต่ผมได้มีโอกาศมาเรียนที่ประเทศนี้ครับ (เรื่องเรียนผมจะไม่ขอกล่าวถึงนะครับ)
เเละที่ น่าตกใน (ในตัวเอง) คือ เรื่องของ ภาษาอังกฤษ ผมขอบอกเอาไว้ตรงนี้เลยว่า
เกรดเฉลี่ยของภาษาอังกฤผมเเค่ 2.12 เท่านั้นเอง เเต่ด้วยความพยายาม เเละความฝันตั้งเเต่เด็กว่า ผมจะทำไห้ครอบ
ครัวของผมดีขึ้น เเค่ 1% ก็ยังดี เพราะครอบครัวผม เรียกว่า"จน"เลยก็ว่าได้..ถามว่าผมเรียนเก่งไหม? ตอบได้เลยว่า "ไม่"
เเต่ผมเเค่มีพรสวรรค์เท่านั้นเอง เเละพรสวรรค์อย่างเดียวที่ผมมีก็คือ ความพยายาม นั่นเองครับ ....เอาละผมเล่าเรื่องของ
ตัวเองมาเยอะเเล้ว เรามาดูกันดีกว่าว่า เที่ยวมั่วๆ ของผมนั้นเป็นยังไง
(ภาพอาจไม่สวยเท่าไหร่เพราะผมพึ่งจะซื้อกล้องมาใหม่ มือก็ใหม่เลยก็ว่าได้)
ปะพร้อมยังครับ ถ้าพร้อมเเล้วไปกันเลย

่

ด้วยความทะเยอทะยาน เเละความหวังตั้งใจเอาใว้ตั้งเเต่เด็กๆ ว่าจะทำไห้
ครอบดีขึ้น ผมจำต้องทำทุกอย่างเพื่อเป็นสพาน เพื่อข้ามไปอีกยังฝังหนึ่งของความฝัน โดยมีข้อเเม้ เเค่
2 ข้อคือ ..
1.ถ้าไม่ตายก่อน ผมก็จะเดินต่อไป
2.ถ้าหากวันไหน สิ่งที่ผมทำมันไม่ทำไห้ครอบครัวดีขึ้น ผมจะหยุด..ทันที
ข้อเเม้ จะต้องน้อยที่สุด..ซึ้งผมเรียนรู้มาว่า
คนเรา ต้องเริ่มจากการผิด..เพราะถ้าไม่ผิด เเล้วเมื่อไหล่มันจะถูก

เอาละครับตอนนี้ ผมได้ขึ้นรถโดยสารจาก โมชาฟ (ในภาษายิวแปลว่า หมู่บ้าน) ฟาลาน จากทางภาค กลางตอนล่างของประเทศ
เพื่อที่จะมาภาคใต้สุด ซึ้งเมืองที่ผมกำลังจะเดินทางไปนี้ชื่อเมืองว่า "เมือง อีราท" และไปชม ทะเล RED SEA กันครับ

เมื่อมาถึงเเล้ว ''ผมนี่" รีบมองหาร้านอาหารเลยครับ เพราะตอนเช้าผมไม่ได้ทานอะไรเลย
กลัวไม่ทันรถ ร้านอาหารที่นี่ก็มีหลากหลายครับ เเต่ผม เหลือบไปเห็นร้านอาหารร้านนึ้ง ชื่อร้านว่า THAI & SUSHI ผมก็เอะใจอยู่หน่อยๆ...ถูกต้องเเล้วครับ นั่นคือร้านอาหารไทย ในประเทศอิสราเอลครับ ว้าววว เจ้าของร้านเป็นคนไทยครับ ชื้อป้าเฟือง อยู่ จังหวัดหนองคาย (ผมบอกรึยังนะ?? เป็นเป็นคนหนองคายครับ อิสาน เรานี่เอง) ผมดีใจมากที่เจอป้าเเก ป้าบอกว่า ป้ามาอยู่ที่นี่ 14 ปีเเล้ว มีสามีเป็นคนยิว ป้าเเกพูดภาษา ยิว ที่ยากกว่าภาษา อังกฤษ ได้สบายๆเลยครับ ส่วนอาหารอร่อยมากครับ ออกรถชาติต่างชาติหน่อยๆ ใครมาที่นี่ เเนะนำเลยครับ ร้านนี้เลย อร่อย ผุดๆ

เมื่อทานอาหารเสร็จผมก็บอกลาป้าเเก เเละหวังว่าจะได้เจอกันที่ หนองคายอีก จากนั้นผมก็เดินออกมา ดูวิถีการใช้ชีวิตร ของคนในเมืองนี้ ซึ้งส่วนใหญ่เป็นคนยิว เเล้วก็ ในระหว่างทางมีเด็กผู้หญิงคนหนึงเดินตามหลังผมมา (น่ารักมากๆ ครับ) ผมหันหลังกลับเเละขอน้องเค้าถ่ายรูป ไป 1 ที่ ยิ้มก็สวยน่ารักมากครับ

ผู้คนที่นี้ ดูเป็นกันเองมากๆ ครับ เพราะผมเดินผ่าน คนส่วนมาก จะถามผมว่า มาจากที่ไหน (เป็นภาษาอังกฤษ ครับเเต่ คำง่ายๆผมตอบได้หมดครับ ที่จริงผมก็พอได้นะครับ เพราะตั้งเเต่ผมฝันว่าอยากเป็นนักท่องเที่ยว ผมก็เริ่มฝึกภาษาอังกฤษ เพื่อเป็นใบเบิกทาง ในการทำตามความฝันครับ
เดินมาเจอรัก 3 เศร้าพอดี อิอิ ล้อเล่นครับ

จากนั้ผมก็เดินเเวะไปซื้ออุกรณ์ คอมพิวเตอร์ที่ร้านค้าเเห่งหนึ่ง ซึ้งไม่ใหญ่มากเเต่ อุปกรณ์เยอะมากเลยทีเดียว เเต่ก็ตามเคยครับ คนนี้ก็ถามผมว่า คุณมาจากที่ไหน?? ผมตอบอย่าตั้งใจ เเละรู้สึกภูมิใจทุกครั้งที่ตอบ ว่า I'M FROM THAI LAND พูดเเล้วดีใจทุกครั้ง..เเต่ที่น่าเเปลกคือ ตาคนนี้ หยิบโน๊ทบุค มาเเล้วเปิดเพลง "ดู ดู๊ ดู ดู เธอทำ ทำไม ถึง ทำกับฉันได้" ผมงงมากครับ เค้ารู้จักเพลงงี้ได้ยังไงนะ? แปลกจุง (ตัวผมเองยังไม่ค่อยชอบฟังเลย) เเต่ผมก็ดีใจครับ แอบขำเเละทำน่างง หน่อยๆ เเล้วเราสองคนก็ นั่งโยกหัว อยู่ในร้านกัน อย่างสนุกเลย ที่เดียวเชียว..

หลังจาซื้ออุปกรณ์ เเละ นั่งโยกหัว เสร็จผมก็เดินออกมาเจอสะพาน ที่สามารถยกขึ้นยกลงได้
(บ้านนอกนิดนึงนะครับ(ไม่มรู้จริงๆว่าเรียกว่าอะไร))
เค้ายกขึ้เพื่อให้เรือ เข้าออกในตัวเมืองได้ครับ เพราะที่นี่เป็นทางภาคใต้สุด ของประเทศนี้

บนตัวสะพาน

ทางซ้ายมือของสะพาน

ทางขวามือของสะพาน

ซึ้งถ้าเราขึ้นมาบนตัวสพานเเล้ว จะมองเห็นรอบๆ เมืองเลยละครับ ส่วนทางซ้ายมือของสะพานเป็น ทางขนส่งทางเรือ เข้าไปในตัวเมืองเพื่อที่จะนำสินค้าที่จะส่งออกไปประเทศต่างๆ ได้ง่ายขึ้นครับ ส่วนทางขว่ามือก็เป็นอ่าวที่เรียกว่า ทะเล red sea ซึ่งสวยมากครับ ทะเลที่นี่น้ำก็ใส อย่าลงเล่นจัง เเต่ หนาวมากๆ ครับที่นี่

มาถึง ช่วงบ่าย ผมว่าจะเดิน ไปชมทะเลไกล้ เเละถ่ายรูปเก็บเอาไว้ เพื่อ เป็นความทรงจำ ดีๆ ..ชายคนนี้ ยืนเล่นดนตรีอยู่ ข้างๆ สะพาน ผมเจอพอดีเลยหยุดฟัง เเละ มองดูบรรยากาศรอบๆ สวยมาก เพรงก็เข้ากับ บรรยากาศ ทำไห้คิดถึงประเทศไทย ขึ้นมาทันที..

เดินไปเดิน มาผมก็รู้สึก ว่า ท้องผม กลวงขึ้นมาทันที วันนี้เดิน เเละใช้สมอง ทั้งวัน (ทั้งๆที่มีนิดเดียว) ผมเลยมองหาร้าน ของว่าซักหน่อย ครึๆๆ เจอละ นี่เป็นร้าน ไอศกีม หลากรส ครับ ราคาก็ถูกมากด้วยผมนี่ สั้งเลยครับ ขอเเก้วใหญ่ ที่สุดเลย เพราะเเลดูเเล้ว คงอร่อย สุดๆ

ไปชมทะเล RED SEA กันครับ

หลังจากกิน ไอติม เเสนอร่อย เเละราคาถูกเเล้ว ผมก็ลงมาชมทะเล..สถานที่โปรที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้ เพราะผมเป็นคนชอบทะเลที่สุดในชีวิตเลยครับ ที่ทั้งสวน เเละถ้ารองมองดูดีๆ จะเห็นภูเขาที่ใหญ่มาก อยู่ตรงข้ามกับ ที่ๆผมอยู่ ความจริงผมอยากไห้ทุกๆคน มาดูด้วยตาของตัวเองด้วยซ้ำเพราะสิ่งที่ผมได้เห็น มันเกินจะบรรยาย ด้วยคำพูด ภาพความทรงจำดีๆ เเบบนี้ ในชีวิตรนี้ คงหาชมได้ยาก (สำหรับผม)ผมนั่ง ดูวิว ประมาณ 2 ชั่วโมงกว่าๆ เพราะผมชอบที่ตรงนี้เอามากๆ..

จากนั้นในช่วงเย็นผม ก็เริ่มเก็บภาพ เพื่อเอาไว้เป็น ที่รทึก เอ๊ย!! ที่ลลึก เพราะผมไม่รูว่า เมื่อไหล่ผมจะได้มาที่เเห่งนี้อีก

ทำได้เเค่นี้ ผมก็ถือว่า ชีวิตรเด็กบ้านนอกอย่างผม มาได้ไกลมากเเล้ว เเละผม ก็ไม่คิดจะโหยหา สิ่งอื่นใด เพียงเเค่รู้ใว้ในใจ ว่าทุกๆ วันที่ผ่านไป ผมมีชีวิตอยู้เพื่อใคร เเละเพื่ออะไร ..หลายครั้ง ที่ผมรู้สึกท้อเเท้ เเต่เคยมีคนบอกผมว่า "ถ้อได้ เเต่อย่าถอยหลัง ถ้าเมื่อไหล่เรารู้สึกท้อ ให้หยุด อยู่กับที่ นั่งพัก เเละหันกลับไปดู เเม่ เพื่อน ครูอาจารณ์ ที่คอยเป็นกำลังใจ เเละมองดูความสำเร็จ ที่ตัวเองเดินผ่านมา ถ้ารู้สึก ว่าหายเหนื่อยกับการท้อเเท้เเล้ว ค่อยลุกขึ้นยืน เเล้วเดินต่อไป อย่างมั่นคง