เกือบ 20 ปีได้แล้วมั้งครับ จำช่วงเวลาที่แน่นอนไม่ได้

ผมมีภาพความทรงจำส่วนนึง มันติดอยู่ในหัวแบบแกะไม่ออกเลย กับฟุตบอลคู่หนึ่ง
ไม่รู้ว่ามันคืออะไร? ความประทับใจ แปลกใจ ตื่นตาตื่นใจหรืออะไรกันแน่ แต่มันสามารถตรึงสายตาผมให้หยุดนิ่งได้

สมัยยังเป็นเด็กชาย
ผมนั่งดูฟุตบอลคู่หนึ่งที่บ้าน ตอนนั้นแค่ดูบอลเล่นๆ เอามันส์ครับ ไม่ได้รู้จักใครเป็นพิเศษเลย
บอลก็แค่คู่อุ่นเครื่องธรรมดา แต่พิเศษหน่อยตรงที่เป็น "ทีมชาติไทย กับ บราซิล!"

ทว่า นี่ไม่ใช่ทีมชาติชุดใหญ่ครับ แต่เป็นชุด U17 ซึ่งเอาจริงๆแล้ว ผมไม่รู้จักชื่อใครสักคนเลย แม้แต่นักเตะทีมชาติไทย
ผมก็นั่งดูมั่ง เล่นมั่ง เรื่อยเปื่อย แต่มีอยู่ช่วงหนึ่งที่เล่นสะกดผมซะนิ่ง!

ภาพตัดไปที่จอทีวี
ไอ้หนุ่มหัวเกรียนในเสื้อสีเหลืองคนหนึ่ง กำลังกระชากลากเลื้อยผ่านกาบขวา แหวกด่านกองทัพนักเตะไทยด้วยพลังสปีดเหลือเชื่อ ลูกบอลทะลุผ่านไปเหมือนบอลเชื่องๆที่รังสรรค์มันได้ตามใจหมอนี่
ผมร้องว้าววว ในใจ หมอนี่คือใครกัน!!!

คนที่พอดูบอลบ้าง ถึงจะไม่ใช่ผู่เชี่ยวชาญก็ต้องคิดแบบผมเหมือนกันว่า "หมอนี่...สุดยอดดดดด มันจะต้องยิ่งใหญ่แน่นอน ชัวร์ป้าบบบ"

ตลอดทั้งเกมส์ 90 นาที ผ่านมาเกือบ 20 ปี ผมจำอะไรไม่ได้เลย
นอกจากความมหัศจรรย์ของเจ้านี่!! และแค่ช็อตเดียวเท่านั้น ในหัวตอนนี้ภาพวิ่งลากเลื้อยไปยังกาบขวายังชัดเจนอยู่เลย

ตอนนั้น ผมจ้องไปที่หมอนี่ พยามอ่านชื่อบนเสื้อด้านหลัง...
น่าแปลก ที่ชื่อหนุ่มบราซิลคนนั้นกลับไม่ได้ถูกฝังในเซรีบรั่ม ผมจำไม่ได้เลยว่าชื่อนั้นอ่านว่าอะไร.... หรือมันไม่มีชื่อปัก?

แต่ว่าเอกลักษณ์ของเจ้านี่ชัดเจนดีเหลือเกิน บางทีชื่อก็ไม่ได้สำคัญ ใครเห็นหมอนี่ก็ต้องเตะตาแน่นอน
ซึ่งผมมารู้ทีหลังว่าจริงๆแล้ว ไอ้หนุ่มหัวเกรียนและ "ฟันเหยิน" คนนั้นชื่อ "โรนัลดินโญ่"







[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

เห็นคนตั้งทู้ถึงพี่เหยิน นึกขึ้นได้ เลยหยิบเอามาเล่าซะหน่อย เคยมีกันไหมครับ ภาพที่มันฝันในหัวแบบแงะไม่ออก


ผมมีอีกนะภาพชัดๆที่ยังคงฝังอยู่ในหัว

ตอนที่ธวัชชัย ยิงเกาหลีใต้
ตอนปิยพงษ์ไขว้ขวายิงประตู
ตอนโอเว่นลากไปยิงทีมไหนสักทีมในบอลโลก
บักโจ้ยิงลูกโทษพลาดในนัดชิงบอลโลกแล้วแพ้