ทีมฟุตบอลที่ผมชอบคือลิเวอร์พูล
คือใครเล่นให้หงส์ก็เชียร์หมด ไม่ได้เจาะจงคน
แต่ถ้าพูดถึงนักเตะในดวงใจ จากอดีตจนถึงปัจจุบัน
ผมมีแค่คนเดียว คือ .. ธีรศิลป์ แดงดา

ผมไม่รู้จักกับมุ้ยเป็นการส่วนตัว ไม่เคยคุยกันเลยสักคำ
แต่ชื่นชอบทั้งฝีเท้า และทัศนคติของนักบอลคนนี้
(เสื้อทีมชาติของแท้ ก็ยังปักชื่อธีรศิลป์ คิดดู)

จำได้ดี ตอนที่ แมนฯซิตี้ เรียกนักเตะไทยสามคนไปซ้อม
พอซ้อมได้ระยะหนึ่ง สุรีย์ กับ เกียรติประวุฒิ
บอกว่าไม่ได้ประโยชน์ อยากกลับเมืองไทยแล้ว
ซึ่งเราก็เข้าใจสองคนนี้นะ
แต่มุ้ยบอกว่า เขาอยากอยู่ต่อ อยากสู้ดูก่อน
เพราะโอกาสฝึกซ้อมกับทีมอย่างแมนฯซิตี้ไม่ได้หาง่ายๆ

และอีกหลายๆครั้ง ที่ฟังเขาพูด
ก็รู้สึกว่า ธีรศิลป์เป็นคนที่เปลือกนอกถ่อมตัว แต่จิตใจมุ่งมั่น
ถ้ามีโอกาสก็จะลองทำ ได้ไม่ได้อีกเรื่อง
แต่อย่างน้อยก็กล้าที่จะพยายาม

ในขณะนี้ ที่นักเตะทีมชาติกำลังได้เสียงชื่นชม ชาริล , ชนาธิป , นฤบดินทร์ ฯลฯ
ถ้าอยู่เมืองไทย มุ้ยจะได้รับดอกไม้แบบนี้เหมือนกับคนอื่น
แต่ธีรศิลป์ เลือกจะอดทน และต่อสู้
เพื่อแย่งชิงโอกาสลงสนามแค่ไม่กี่นาทีกับอัลเมเรีย

ผมแอบเจ็บปวดแทนมุ้ยนะ ที่ไม่ได้อยู่ตรงนี้
เจ็บปวดที่บางคนบอกว่า ไทยเล่นแบบนี้ไม่มีมุ้ยก็ได้

แต่ผมคิดว่าตัวธีรศิลป์เองคงไม่ได้คิดเรื่องแบบนี้หรอก
ในตอนที่ ไทยได้แชมป์ ตรงกับช่วงที่อัลเมเรียเปลี่ยนโค้ชพอดี
เขาคงคิดถึงแต่เรื่องในสนามมากกว่า
การเปลี่ยนโค้ชใหม่ ซึ่งหมายถึงการซ้อมรูปแบบใหม่
และโอกาสครั้งใหม่ของธีรศิลป์ด้วย
มันไม่ใช่เวลาจะมาคิดถึงบอลอาเซียนแล้ว

ไม่ว่าจะใครจะลืมธีรศิลป์หรือไม่
อยากบอกว่าผมตามดูมุ้ยทุกนัด
จะตีสาม หรือตีสี่ จะลาลีกา หรือโกปาเดลเรย์
หลายๆนัด ตื่นมาดูฟรี เพราะมุ้ยไม่ได้ลงก็ช่าง
ต้องทนดูซองโก้ เธียวี่ เล่นแบบเห็นแก่ตัวสุดๆตลอดเกมก็ช่าง
รอแค่มุ้ยได้ลง 15-20 นาทีก็ยังดี

ตอนนี้ มุ้ยคงต้องกลับมาที่ไทย
ผมเฟลแทนมุ้ยที่อยู่ๆ นักเตะอย่างเขาโดนคนอื่นด่าว่า ค่อนขอด
ว่ากระจอกมั่งล่ะ ไม่ทุ่มเทมั่งล่ะ
คือ ถ้าเป็นผมมีโอกาสหยิบยื่นมา ให้ไปเล่นยุโรป ผมก็ไปนะครับ
มุ้ยคือกองหน้าเบอร์หนึ่งทีมชาติไทย มีโอกาสไปพิสูจน์ตัวเอง
กับลีกเดียวกับลีโอเนล เมสซี่คุณจะไม่ไปหรือครับ

จริงอยู่ว่าเขาอาจจะไม่ประสบความสำเร็จนักกับลาลีกา
แต่ถามว่า เคยมีนักบอลไทยคนไหนไปถึงจุดนี้บ้าง
ขนาดบาโลเตลลี่ ดีกรีทีมชาติอิตาลี ย้ายมาทีมใหม่ยังต้องปรับตัว ถึงตอนนี้ยังยิงให้หงส์ไม่ได้
แล้วธีรศิลป์ ไปประเทศใหม่ ภาษาก็ไม่กระดิก สไตล์การเล่นก็ต่าง
เขาก็ต้องใช้เวลาปรับเหมือนกัน  เพียงแต่ เวลามันอาจไม่มากพอสำหรับธีรศิลป์
ก็ต้องยอมรับกันไป

แต่ที่ผมไม่เข้าใจมากๆ คือ คนที่กล้าท้าทาย และสู้เพื่อไปให้ถึงฝันอย่างธีรศิลป์
ทำไมพอล้ม ถึงต้องโดนแขวะ โดนกระแหนะกระแหน
ทั้งๆที่เขาก็พยายามอย่างเต็มที่แล้ว
หรือแม้แต่แขวะเมืองทอง ผมก็ยังไม่เข้าใจ
ต่อให้ดีลนี้ เป็นผลประโยชน์ทางธุรกิจจริง แล้วยังไง
การที่เมืองทองเสียนักเตะดีที่สุดของตัวเอง
ให้นักบอลคนนั้นไปไขว่คว้าความสำเร็จ มันเป็นเรื่องเลวร้ายยังไง ?

จากนี้ไป ขอเป็นแรงใจให้ธีรศิลป์เสมอ
โดยเฉพาะฟุตบอลในระดับชาติ ถ้ามีโอกาสติดทีมชาติอีก
อยากให้ทำให้ทุกคนได้เห็นเลยว่า ช่วงเวลาที่ไปอยู่สเปนมา 6 เดือน เขาได้อะไรบ้าง
และธีรศิลป์ เป็นนักเตะที่ระดับฝีเท้าธรรมดา อย่างที่บางคนว่าไว้จริงหรือ ?