ผมเล่นเว็บนี้เป็นครั้งแรกครับ ตอนนี้ผมรู้สึกอึดอัดมากๆเลยไม่รู้จะไปปรึกษาใคร ผมไม่รู้จะทำยังไงดีครับ
ผมเป็นลูกคนเดียว แต่มีลูกพี่ลูกน้อง2คนครับ เป็นผู้ชายกับผู้หญิงครับ ผมขอแทนลูกพี่ลูกน้องผู้ชายผมว่าพี่เอฟนะครับ  พี่เอฟแก่กว่าผม3ปี
ตอนเด็กๆผมจะสนิทกับพี่เอฟมาก ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เล่นด้วยกัน เมื่อตอนที่ผมอยู่ป.3 พี่ของผมชวนเพื่อนๆมาเที่ยวที่บ้าน เพื่อนของพี่เอฟเป็นผู้ชายหมดทุกคน ตอนนั้นพี่เอฟก็ได้ชวนเพื่อนๆเล่นผีผ้าห่มกัน(ผู้ชายเอากับผู้ชายทั้งที่ยังใส่ชุดอยู่) ตอนนั้นผมก็อยู่ในห้องด้วย ผมไม่ได้รู้สึกอะไรก็คิดว่าเป็นเรื่องที่ผู้ชายเขาเล่นกันธรรมดา ด้วยความที่ผมสนิทกันมากกับพี่เอฟผมก็ได้นอนที่บ้านพี่เอฟเป็นประจำ จนมาวันนึงผมอาบน้ำด้วยกันกับพี่เอฟ พี่เอฟเอามือมาจับที่ไข่ผม จากนั้นก็ลงไปนั่งแล้วเลีย อมของผม ตอนนั้นผมรู้สึกเสียวพร้อมกับตกใจมาก ทำอะไรไม่ถูก จากนั้นพี่เอฟก็ให้ผมทำกลับให้พี่เขาบ้าง ผมก็บอกไปว่าไม่เอา ผมทำไม่เป็น แต่พี่เอฟก็ฝืนผม กดหัวผมให้อมอวัยวะพี่เอฟผหงกหัวขึ้นลงจนพี่เอฟพอใจ ตอนนั้นผมไม่กล้าจะเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังเพราะผมรู้สึกอายและกลัวพี่ผมจะทำร้ายผมด้วย เมื่อมีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งที่2 3 ไปเรื่อยใช่มั่ยครับ แต่ทุกครั้งผมก็ทำไปด้วยความสะอิดสะเอียน ทำให้มันผ่านๆไป เพื่อที่จะได้เล่นเกมส์(บ้านพี่เอฟมีเกมส์play1) เมื่อเวลาผมไปนอนบ้านพี่เอฟ ผมก็จะโดนพี่เอฟบังคับให้ผมทำแบบเดิมทุกครั้ง และพี่เอฟก็จะทำให้ผมเหมือนกัน ตอนนั้นผมก็รู้สึกดีมากเลยตอนที่พี่เอฟทำให้ผม จนหลังๆเริ่มให้ผมเอาอวัยวะเพศของผมสอดใส่ทางข้างหลังของพี่เอฟ แต่ด้วยความที่ผมเป็นเด็ก ก็เลยใส่ไม่สำเร็จครับ เพราะผมรู้สึกเจ็บมากๆเลย และพี่เอฟก็ได้สอดใส่อวัยวะเพศเข้าทางข้างหลังผมเหมือนกัน แต่ผมก็ดิ้นจนพี่เอฟไม่สามารถทำอะไรได้ครับ เพราะผมเจ็บมากๆเลย (ตอนนี้ผมยังไม่รู้ว่าผมชอบผู้ชายหรือผู้หญิงนะครับ)
ตอนผมเรียนชั้นประถม ผมมีเพื่อนสนิทผู้ชายคนนึง สนิทกันมาก วันอาทิตย์ผมจะไปเที่ยวบ้านเพื่อนผมคนนี้ตลอด เพราะไปเล่นเกมส์ครับ(เพื่อนผมติดเกมส์มาก บ้านรวยอีกด้วย) เพื่อนผมคนนี้จะสั่งให้ผมโทรหาเขาทุกวันครับ ผมก็ออกไปโทรหาเพื่อนทุกวันครับ ตอนนั้นผมก็ไม่รู้สึกอะไรหรอกครับ เพราะเพื่อนใช้ให้โทรหาหนิ ผมก็คุยไปเรื่อยๆตามประสาผู้ชายอ่ะนะครับ คุยอย่างนี้ทุกวัน วันไหนผมไม่ได้โทรหาเขานะครับเขาก็จะโกรธและไม่คุยกับผมเลย
มีอยู่วันนึงครับผมได้ยืมการ์ตูนเรื่องหนึ่งของเพื่อนในห้องไปดูครับ เพื่อนผมคนนี้เขาห้ามไม่ให้ผมดู แต่ผมก็แอบเอาไปดูครับ จนตอนหลังเขาจับได้ว่าผมได้ดูการ์ตูนเรื่องนั้น เขาโกรธผมมากครับและร้องไห้ และได้ชกกำแพง ผมตกใจมากผมก็ร้องครับ(ผมไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงร้องไห้กับผม ใครรู้บอกผมหน่อย) จนเพื่อนในห้องไปฟ้องครูแต่ผมก็บอกไปว่าทะเลาะกันไม่มีอะไรครับ มีอยู่ครั้งหนึ่งผมทะเลาะกับเขาไม่คุยกับกับเขาหลายวัน ผมได้แกล้งเขาด้วยครับ ผมแกล้งสั่นโต๊ะไม่ให้เขาเขียนหนังสือได้ แกล้งขีดสมุดเขา แต่ทุกอย่างเขาไม่เคยโกรธและไม่เคยทำร้ายผมกลับเลยสักครั้ง จนตอนนั้นผมคิดได้ ผมกลับไปขอโทษเขา และก็กลับมาคุยกันเหมือนเดิม จนจบป.6 ต้องแยกย้ายกันไป ผมกับเขาตั้งใจจะไปสอบรร.เดียวกัน แต่สุดท้ายเราก็ต้องแยกจากกัน ไปอยู่คนละรร.กันครับ วันสุดท้ายที่เราต้องแยกกัน เขาบอกกับผมว่า"ขอกอดหน่อยได้ไหม" ตอนนั้นหัวใจผมเต้นแรงแมากแต่สุดท้ายก็ไม่ได้กอดกันเพราะพ่อผมมารอรับที่หน้าบ้านเขา และผมไม่อยากให้พ่อผมเห็นด้วยจึงไม่ได้กอดกัน(ผมรู้สึกเสียดายวันนั้นมาก ถ้าย้อนเวลาไปได้ผมจะกลับไปกอดไม่ปล่อยเลยครับ) ตอนม.ต้นผมก็เริ่มห่างกับเขาแล้วไม่ค่อยได้คุยกัน และอีกอย่างเขาก็มีเพื่อนใหม่ผมก็มีเพื่อนใหม่ จากคำว่าเพื่อนรักตอนนี้มันกลายเป็นคำว่าเพื่อนเก่าไปแล้ว วันเกิดเขาทุกปีผมจะไปบ้านเขาตลอด ตอนม.ต้นผมก็ยังได้มีโอกาสไปหาเขาที่บ้าน แต่ความสัมพันธ์ของเรานั้นไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว
ผมรู้สึกได้ จนหลังๆผมไม่กล้าไปหาเขาที่บ้านอีกเลย และไม่ได้ติดต่อกลับเขาอีกเลยครับ ตอนม.ต้นผมมีแฟนเป็นผู้หญิงประมาณ5คนได้ครับ ตอนนั้นผมรู้สึกดีมาก รู้ว่าความรักเป็นอย่างไร ตอนม.3ผมโดนบอกเลิก ตอนนั้นรู้สึกเจ็บมากเลยรู้ว่ารักเขามากแต่เขาไม่ได้รักเราเลย มีผู้หญิง1คนครับ เขารักผมมากเขาเป็นจูบแรกของผม และก็เป็นคนแรกที่ผมมีอะไรด้วย ตอนนั้นผมคบกับเขาผมมีความสุขมาก ผมรู้สึกดีทุกครั้งที่มีอะไรกับเขา และก็เลิกกันเพราะผมอยู่คนละรร.กัน มาถึงตอนม.ปลาย ผมมีแฟนผู้หญิงแค่คนเดียว แต่ตอนนั้นผมไม่ได้รู้สึกรักกับผู้หญิงคนนี้เลย แต่ก็คบมาตลอดจน1ปี ผู้หญิงคนนี้เหมือนจะรักผมมาก ตอนผมบอกเลิกเขา เขาไม่ยอมให้ผมไป เขาก็จูบผมเพื่อพิสูจน์ว่าเขารักผมจริงแต่สุดท้ายผมไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขาเลย ผมเลยบอกเลิกเขาและตอนนี้เราก็เป็นเพื่อนกันได้ จนเข้ามหาวิทยาลัย ผมกับเขาได้เรียนม.เดียวกันครับแต่คนละคณะ ได้มีโอกาสเจอกันบ้าง เจอหน้ากันผมก็ยิ้มให้เขาตลอด และถ้าว่างก็ยืนคุยกันประมาณ2-3นาทีได้ครับ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ผมจะนึกถึงเพื่อนผู้ชายคนนี้ของผมเสมอ ผมจำเรื่องราวทุกอย่างที่เกิดระหว่างกันได้หมดทุกเรื่อง ผมจำวันเกิดเขาได้ จำได้ว่าเขาเคยขอผมกอด จำบ้านเขาได้ จำญาติพี่น้องเขาได้ ผมไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมผมจำได้ ผมคิดถึงเขามาก อยากกลับไปเป็นเพื่อนรัก เพื่อนสนิทเหมือนเมื่อก่อน ผมพยายามที่จะทักเฟสเขาไป พยายามชวนคุยเพื่อให้เราสนิทขึ้นแต่ก็ดูเหมือนว่าเขาก็ยังอยู่ที่เดิม เขามีเพื่อนรักตอนม.ปลาย2-3คน แล้วตอนนี้ก็ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เลยทำให้ผมรู้ตัวเองเลยว่าพยายามจะเจอหน้าเขาเท่าไหร่ ก็ไม่มีความหมาย เพราะเขาไม่ได้สนิทกับเราเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ตอนนี้ผมคิดว่าผมรักเพื่อนผู้ชายคนนี้มากที่สุด อยากคบกับเขาเป็นแฟน แต่ก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้เพราะ ฐานะของเรามันต่างกันเกินไป และครอบครัวเขาก็คงจะรับไม่ได้ถ้ารู้ว่าลูกตัวเองมีแฟนเป็นผู้ชาย ปัจจุบันนี้ผมมีเพื่อนเยอะแยะมากมายแต่ไม่มีใครที่รู้เรื่องนี้เลยซักคน ผมอยากถามว่าถ้าพี่เอฟผมไม่เป็นเกย์และไม่ทำให้ผมชอบผู้ชายผมจะมีโอกาสชอบผู้ชายมั่ย บางผมก็คิดนะครับว่าฟ้าลิขิตให้ผมต้องเจอเรื่องแบบนี้หรอ? ฟ้าลิขิตให้ผมเป็นเพศนี้หรอ?แต่ตอนนี้มันชัดมากเลยผมชอบดูผู้ชายหล่อๆ เวลาเห็นแล้วของขึ้นแต่ถ้าดูเว็บโป๊ผู้หญิงผมไม่รู้สึกอะไรเลย ตอนนี้ผมคิดว่าผมเป็นเกย์แล้วแหละแต่ยังไม่มีใครรู้ ผมไม่กล้าเปิดเผยตัวตนว่าผมเป็นเกย์ ผมกลัวว่าเพื่อนจะรับผมไม่ได้ กลัวไม่มีเพื่อนคบ กลัวครอบครับจะรับไม่ได้เพราะผมเป็นลูกคนเดียว ตอนนี้ผมรู้สึกอึดอัดมาก ไม่มีใครรู้ว่าผมเป็นเกย์ ผมต้องเก็บซ่อนความรู้สึกทุกวัน และไม่มีใครดูออกเลยว่าผมเป็น เพราะผมแอ๊บเนียนมาก
ผมต้องทำยังไงต่อไปดีครับ ผมไม่อยากอึดอัด ผมอยากมีแฟนเป็นผู้ชาย ผมอยากเปิดเผยตัวตนของผมโดยที่เพื่อนๆ ญาติพี่น้องของผมรับผมได้ ตอนนี้ผมรู้สึกวังเวงและเหงามาก มืด8ด้านเลยครับ ขอคำแนะนำด้วยนะครับ