ขอแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการแต่งงานครั้งนี้เป็นข้อคิดสำหรับสังคมผู้สูงอายุที่อยู่ในวัยไม้ใกล้ฝั่ง แต่มีทรัพย์ และลูกหลานต่างก็มีครอบครัวเป็นของตัวเอง ไม่มีเวลาที่จะมาดูแล ถ้าจะสร้างเป็นภาพยนต์ สะท้อนสังคมก็คงจะดี ในแง่ผู้สูงอายุมีคนรู้ใจดูแล และเป็นการให้แง่คิดที่ดีแก่ลูกหลานได้รู้ว่า ผู้สูงอายุนั้นต้องการคนดูแลเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะเป็นลูกหลานใกล้ชิด แต่สังคมปัจจุบันลูกหลานจะไปใช้ชีวิตเป็นครอบครัวของตัวเอง เพราะฉะนั้นจะสะท้อนให้เห็นว่าบั้นปลายของผู้สูงอายุ ถ้ามีคนดูแลที่ถูกใจ ทรัพย์นั้นจะไปไหน คงไม่ตกแก่ลูกหลาน คาดว่าถ้าเป็นภาพยนตร์จะมีแง่คิดให้แก่สังคมทั่วโลกเป็นอุทาหรณ์ (มูลนิธิมากมาย เกิดได้เพราะเหตุนี้) ในอีกแง่หนึ่ง คือถ้าคุณฉลอง ภักดีวิจิตร อยากที่จะได้ภรรยาที่อ่อนวัยกว่าเรื่องนั้น อาจจะเป็นอีกแง่หนึ่งให้เรา คิดว่าคนวัยใกล้ฝั่ง ต้องการที่จะมีภรรยาที่อ่ออนวัยกว้าเพื่อความสุข ของตนเพื่อสนองความต้องการของตนเอง ถ้ามองในแง่นี้อาจจะเป็นเพราะเค้ามีความต้องการของผู้ชาย ที่ต้องการอยากได้อยู่เสมอ ผมมีความคิดเห็นสองฝ่ายคือ 1.เป็นเพราะคุณฉลอง ภักดีวิจิตรเหงาลูกไม่เคยมาดูแล 2.เป็นเพราะอยากได้เพื่อสนองความต้องการของคุณฉลอง ภักดีวิจิตรที่อยากได้ภรรยาที่อ่อนวัยกว่า(เมียเด็ก)
จึงอยากถามสังคมว่าให้ลองมองย้อนกลับว่าคนที่สูงวัยเค้าต้องการยังไง
ต้องการให้เราดูแลหรือ ต้องการที่จะหาคนที่มาดูแลเค้าเป็นคู่ชีวิตเค้าต้องวัยใกล้ฝั่ง