วันนี้มีประสบการณ์เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดมาเล่าให้ฟังค่ะ จะเล่าตั้งแต่เริ่มต้นเลยน่ะค่ะ  คือดิฉันมีเพื่อนคนนึงค่ะชื่อหวาน (บอกชื่อจริงเลยแล้วกัน) เราเป็นเพื่อนสนิทกันมากค่ะ แบบว่ามีเรื่องอะไรก็จะคอยช่วยเหลือกันตลอด แล้วอีกอย่างบ้านของเราอยู่ใกล้กันมากค่ะ แบบว่าเดินไปก็ถึง เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ ม.1 ค่ะ แต่เราเคยเรียนโรงเรียนเดียวกันตอนประถมมาแล้วน่ะค่ะ แต่ตอนนั้นเราอยู่คนล่ะห้องค่ะ เลยไม่สนิทกัน แต่พอขึ้นมัธยมเราไม่มีเพื่อนค่ะแล้วพอดีหวานก็เข้ามาเรียนด้วยเราจึงไปคุยๆกะเค้าค่ะแล้วเราก็สนิทกันมากในที่สุด(มากขนาดไหนแบบว่าห่างกันไม่ได้อ่ะค่ะ)แต่เราก็มีเพื่อนคนอื่นน่ะค่ะ แต่เราจะสนิทกันมากอยู่ 2 คนค่ะ ม.1 ผ่านไปพอเข้า ม.2 เราไปแอบชอบรุ่นพี่ ม.4 กันค่ะ แบบว่าชอบแอบมองพี่เค้าอ่ะค่ะ ส่วนหวานก็มีรุ่นพี่ที่แอบชอบเหมือนกันประมานว่าอยากไปโรงเรียนทุกวันเนี่ยเพื่อที่จะได้ไปเจอรุ่นพี่เลยแหล่ะค่ะ แต่ตอนนั้นเราสองคนเรียนอยู่ ม.2 เราก็เหมือนว่าเด็กๆอยู่อ่ะค่ะ แต่งตัวก็ยังไม่เป็นหน้าตาดำๆผมก็สั้นๆเสมอติ่งหูเลยอ่ะค่ะ แบบว่าขี้เหล่มาก พี่ๆที่เราแอบชอบเค้าก็เหมือนว่าจะรู้น่ะค่ะ เพราะเวลาที่พี่เค้าเดินผ่านเราชอบตะโกน(แหกปากโวยวาย)เหมือนพยายามให้เค้าสนใจอ่ะค่ะ แต่ดูเหมือนว่าพี่เค้าจะมองแบบว่าเป็นโรคอะไรมากป่าวประมานนี้อ่ะค่ะ แต่ทั้งที่เรารู้ว่ายังไงพี่เค้าก็ไม่มีทางที่จะชอบเราก็ยังแอบชอบพี่เค้าเหมือนเดิมน่ะค่ะ ส่วนเหตุผลที่พี่เค้าไม่ชอบอะหรอ หึหึแบบว่าหน้าตาเราก็ไม่ได้ขี้เหล่อ่ะไรน่ะ แต่ช่วงนั้นเราแต่งตัวไม่ค่อยเป็น(แอบหลงตัวเอง) ส่วนหวานอ่ะ เค้าค่อนข้างที่จะอ้วนๆดำๆ แล้วก็สิวขึ้น อืม แต่มันไม่ใช่อุปสรรคที่จะมาขวางกั้นความแรดของเราได้หรอกค่ะ พอขึ้น ม.3 เทอม 2 น่ะค่ะ ตัดสินใจไปบอกชอบเค้าค่ะ ตอนนั้นสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารักกำลังดังมาเลย เปรียบรุ่นพี่เป็นพี่โชน ส่วนน้องน้ำที่แสนจะขี้เหล่เป็นเรากะหวานค่ะ แต่การแอบชอบตอนนั้นมันทำให้เรากะหวานสนิทกันมากขึ้น แบบที่ว่าเวลาที่เข้าค่ายนอนกันคนล่ะที่จะร้องไห้หากันอ่ะค่ะ แต่ระหว่างที่เราคบกะหวานมาน่ะค่ะ ก็จะมีเพื่อนสนิทของเราอีกคนนึงอ่ะค่ะ ชื่อฝ้าย ฝ้ายเป็นเพื่อนกับเราตั้งแต่เราเรียนอยู่ประถม อ่ะค่ะ แต่เราไม่ค่อยชอบฝ้ายสักเท่าไหร่เพราะว่าฝ้ายชอบทำตัวปัญญาอ่อนอ่ะค่ะ เวลาที่เราอยู่กะหวานก็ชอบตามพวกเรามาอ่ะค่ะ แต่เรากะหวานไม่ชอบฝ้ายเราก็เลยเดินหนีตลอดอ่ะค่ะ แล้วฝ้ายก็จะตามมา อยู่นั่นแหล่ะค่ะ ซึ่งตอนนั้นเราไม่ชอบเลยอ่ะค่ะ แบบว่ามีความรู้สึกไม่ชอบตั้งแต่เรียนประถมแล้ว หลังจากนั้นก่อนที่เราจะจบ ม.3 เราก็มีแพลนจะไปเรียนต่อสายอาชีพที่วิทยาลัยพาณิชชื่อดังแถบแปดริ้วฉะเชิงเทราค่ะ ซึ่งเราคิดไว้ว่ายังงัยเราก็จะต้องไปเรียนที่นี่ให้ได้แต่ที่อยากไปเรียนที่นี่ไม่ได้จะอยากไปเรียนสายอาชีพตามคำที่ล่ำลือกันมาหรอกน่ะค่ะ แบบว่าจบมามีงานทำแน่นอนอ่ะค่ะ เราไม่เคยคิดหรอกค่ะ ที่อยากไปเรียนที่นี่เพราะว่าอยู่ติดกับเทคนิค และ เทคโน สารพัดช่าง ซึ่งมีผู้ชายเรียนอยู่นับพันคน นี่คือแรงดึงดูดใจที่อยากไปเรียนเพราะว่าอกหักมาจากรุ่นพี่ตอนเรียนมัธยมมาเรากะหวานเลยไม่แคร์(เหมือนตัวเองสวยเลือกได้มาก) ตอนแรกที่เรามาสมัครเรียนที่วิทยาลัยพาณิชย์แห่งนี้เราก็กะว่ามาเรียนกะหวานสองคนน่ะค่ะ เพราะฝ้ายไม่ได้มาเรียน(พ่อหวง) แต่สุดท้ายมันก็มาจนได้ค่ะ มันมาสมัครเรียนที่เดียวกับเราและหวาน (โคตรเกลียดมันเลย) ต่อมาเราก็ได้เข้ามาเรียนวิทยาลัยพาณิชย์ แล้วเราก็มีแฟนค่ะ คือว่าช่วงนี้เริ่มแต่งตัวแล้ว ผมยาว หน้าขาว ปากแดง กระโปรงสั้น(แบบว่าแรดเต็มที่ตั้งแต่ปี1 อ่ะค่ะ) มีแฟนเป็นเด็กช่างเทคนิคตามทีอยากไว้เต็มที่แต่หวานเค้ายังไม่มีใครน่ะค่ะเพราะว่าเธอยังไม่เริ่มแต่งตัวอะไรเลย ก็เหมือนเดิมอ่ะค่ะ อ้วนๆดำๆ แต่เราอ่ะโดนตราหน้าเลยอ่ะค่ะ ว่ายังงัยก็เรียนไม่จบ(ท้องก่อนแน่นอน) แต่ถึงเราเป็นแบบนั้นเราก็รักเรียนมาตลอดน่ะค่ะ เข้าเรียนทุกชั่วโมงเวลาที่ไปแรดก็แค่เวลาหลังเลิกเรียนแค่นั้น อาจมีกลับบ้านช้าบ้างอะไรบ้างเราก็ไม่เคยให้พ่อแม่เราเป็นห่วงเลย มีแฟนก็ไม่เคยที่จะปล่อยเนื้อปล่อยตัวเลยค่ะ แบบว่าเราไม่ค่อยชอบมันด้วยแหล่ะคบแก้เซ็งไปแค่นั้น ต่อมาหวานเค้าบอกว่าเค้าไปชอบรุ่นพี่แถวบ้านอยู่คนนึงค่ะ ชื่อบอส พี่บอสเป็นพี่แถวบ้านค่ะ เราก็เคยรู้จักชื่อมาก่อนแล้วแต่ว่าหน้าเนี่ยยังไม่เคยเห็น หวานเค้าก็คุยกะพี่บอสผ่าน facebook อ่ะค่ะ แบบว่าคุยทั้งวันทั้งคืน จนแบบว่านานประมาน 2 เดือนได้ค่ะ เริ่มคิดที่จะไปบอกชอบเค้าตามเคย อืมเราก็ไม่ว่าอะไรน่ะค่ะ แถมคอยเป็นกำลังใจให้อยู่ตลอด ช่วงนั้นจะเป็นวันเกิดของพี่บอสค่ะ หวานเค้าตัดสินใจจะซื้อของขวัญไปให้พี่บอส เช่วงนั้นเราเริ่มไม่ลงลอยกับแฟนแล้วค่ะ ทะเลาะกันบ่อยมากแต่ตอนนี่เรารักมันแล้วน่ะ รักมากด้วย  เข้าเรื่อง พอใกล้วันเกิดพี่บอสค่ะ หวานก็เตรียมของขวัญไปให้พี่บอสค่ะ แต่ไม่กล้าที่จะไปให้เองน่ะค่ะ ฝากรุ่นน้องแถวบ้านไปให้ค่ะ แต่เราก็รู้ตั้งแต่แรกแล้วน่ะค่ะ ว่าพี่บอสเค้าไม่ได้ชอบหวานเลยแต่ไม่อยากพูดทำร้ายเพื่อนอ่ะค่ะ ปล่อยให้เค้าชอบไปดีกว่าเรารักเพื่อนหวานมากเลยน่ะค่ะ พอถึงวันเกิดพี่บอสค่ะ แต่ไอ้เด็กที่จะฝากของขวัญไปให้เนี่ยน่ะค่ะมันไม่อยู่บ้านค่ะ ของขวัญก็เลยต้องเลื่อนไปอีกวันนึง ซึ่งพอตกกลางคืน เราก็เลยไปเบิดเดพี่บอสค่ะ แบบว่ารุ่นพี่แถวบ้านเราจะรู้จักหมดส่วนพี่บอสเนี่ยเราเคยได้ยินแต่ชื่อส่วนหน้าตาก็คงหล่อมั้งค่ะ เห็นสาวๆตามจีบเยอะ แล้วอีกอย่างก็เป็นลูกลานคนใหญ่คนโตแถวฉะเชิงเทราด้วย หล่อ รวย  พวกเยอะ ครบสูตร เราก็ไปเบิดเดเค้าค่ะ พี่บอสเค้าก็บอกกลับมาว่าขอบใจน่ะน้อง มีน(ชื่อเราน่ะค่ะ ลืมบอกตั้งแต่ต้น) เราก็งงๆน่ะค่ะ ว่ารู้จักชื่อเราได้งัยแต่เราไม่สนใจอ่ะค่ะ เพราะว่าตอนนี้เรากำลังอกหักเพราะว่าเลิกกับแฟนอยู่คค่ะ ร้องไห้ตาหูบวมหมดเลย(ขนาดไม่ค่อยรัก)  พอวันรุ่งขึ้นเล่น facebook ตามปกติน่ะค่ะ แต่เราได้ข่าวมาแล้วว่าหวานเพื่อนรักของเราอกหักเหมือนกันค่ะ เพราะว่าโดนพี่บอสสบัดรักไปเมื่อคืน เห็นหวานมันเล่าว่ามันตัดสินใจบอกรักเค้าในวันเกิด แต่พี่บอสเค้าบอกว่าเค้าไม่ได้ชอบ คิดกับมันแค่น้องสาว เราก็รู้ตั้งแต่แรกน่ะค่ะ คือว่าดูอาการพี่เค้าออกอ่ะค่ะ จากการตอบแชท แบบว่าตอบแบบมั่ยอยากคุยอ่ะค่ะ อืมบ้าง บางทีก้ออ่านแล้วไม่ตอบก็มีค่ะ แต่หวานเค้าก็หน้าด้านทักไปก่อนทุกที พี่เค้าก็ไม่ตอบบ่อยๆน่ะค่ะ หวานก็ร้องไห้มาบ้างอะไรมาบ้างเราก็คอยปลอบอยู่ตลอดค่ะ เวลาที่หวานมันคุยกะพี่บอสมาเป็นเวลา 2 เดือน ผ่าน facebook หน้าตาตัวจริงไม่เคยมาพบไม่เคยเห็นหน้ากัน ไม่เคยได้ยินเสียง กันเลย แต่ไปบอกรักเค้า อืมเราว่ามันก็แปลกอยู่น่ะค่ะ แล้วพี่เค้าบอกมาว่าไม่ชอบ อืมเราก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แค่ปลอบ แล้วอยู่ๆค่ะพี่บอสเค้าก็ทักแชทเรามาค่ะ เราก็ตอบน่ะค่ะ ตามประสาที่แบบว่าเหงาๆแต่ตอนนั้นไม่ได้คิดที่จะชอบหรือว่าจะจริงจังอะไรกับเค้าหรอกค่ะ ประมานว่าตอบตามมารยาทมากกว่า พี่บอสทักมาเค้าก็ถามเราน่ะค่ะวาเรามีแฟนยังแต่ตอนนั้นเราเลิกกับแฟนที่เราคบอยู่ก่อนแล้วเราเลยบอกพี่เค้าไปว่าเราโสดพี่เค้าก็ถามน่ะค่ะ ว่าโสดจิงหรอเราก็บอกว่าอืมโสดจริง ต่อมาพี่บอสเค้าก็เริ่มถามๆน่ะค่ะว่าเพื่อนๆเรามีใครโสดบ้างเราก็บอกเค้าว่าเพื่อนเราก็โสดที่ชื่อหวาน แต่เค้าบอกว่าหวานเค้าก็รู้จักแต่ว่าพี่บอสเค้าไม่ชอบค่ะ ถามไปถามมาเค้าบบอกว่าถ้าพี่จะจีบมีน มีรนจะให้จีบหรือป่าว ตัวเราไม่ได้คิดอะไร แต่ตอนนี้เหงาๆและเซ็งมากๆทั้งๆที่เพิ่งเลิกกับแฟนน่ะค่ะ เพื่อนที่เราคบอยู่คือหวานอยู่ๆก็ไม่มาคุยกับเราส่ะได้ อืมเราก็งงๆน่ะค่ะ อยู่ก้ไม่มาคุยกับเราทั้งๆที่เราไม่ได้ไปทำรัยเลย แถมยังแอบนิทาเราเป็นระยะๆด้วย(เพื่อนเป็นอะไร) นินทาจนเราเองก็เริ่มโมโหค่ะ เลยตอบตกลงเป็นแฟนกับพี่บอสทั้งๆที่เพื่อนเราที่ชื่อหวานชอบอ่ะแหล่ะ คือว่าเราไม่ชอบให้ใครมานินทาเราแบบนี้อ่ะค่ะ แล้วตอนนี้เราก็เริ่มไม่ชอบเพื่อนเราที่ชื่อหวานแล้ว ต่อมาฝ้ายกับหวานเค้าก็เป็นเพื่อนสนิทกันค่ะ แอบนินทาเราแบบว่าชอบแย่งแฟนชาวบ้าน ไม่มีปัญญาหาเอง เนี่ยแหล่ะค่ะ เพื่อนที่คบกันมา คือแบบว่ามาแตกคอกันเพราะเรื่องผู้ชาย (แต่เราขอแก้น่ะค่ะ ที่บอกว่าเราชอบแย่งแฟนชาวบ้านอ่ะค่ะ คือว่าเธอเป็นแฟนเค้าตอนไหนกันค่ะ คือว่าตอนนี้เริ่มที่จะไม่ชอบเพื่อนคนนี้ที่ชื่อหวานแล้วอ่ะค่ะ ต่อมาเราก็คบกับพี่บอสแบบเปิดเผยค่ะ ไปไหนมาไหนด้วยกันโดยที่พ่อแม่ของทั้ง 2 ฝ่ายรับรู้ ตอนนี้เราจะหมั้นกันแล้วค่ะ อีกประมาน 3 เดือน คือต้องขอขอบคุณเพื่อนที่ชื่อหวานนน่ะค่ะ ที่พาเรามาพบกับพี่บอส เราไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าวันนึงเราจะมาคบกัน พี่เค้าเป็นคนที่ดีมากเลยค่ะ ดูแลเราดีเสมอมาไม่เคยที่จะปล่อยให้เราเหงาเลย เค้าดูแลเราดีมาตลอด พร้อมกับพาเราเข้าบ้านแบบเข้าออกได้สบายค่ะ ตอนนี้เรารู้มาจากปากเพื่อนใหม่ของหวานน่ะค่ะ คือเค้ามาเล่าให้เราฟังเค้าบอกว่าหวานแช่งให้เราเลิกกับพี่บอสทุกวันเลย แช่งแบบที่ว่าอยากให้เราตายๆไปเลยน่ะค่ะ ซึ่งเรื่องก็ผ่านมาหลายปีแล้ว แล้วเรากับพี่บอสก็จะเข้าพิธีหมั้นกันอีกไม่ช้าคืออยากจะบอกหวานน่ะค่ะ ว่าขอโทดที่เราไปแย่งคนที่เธอรักมากที่สุดมา แล้วก็ขอขอบคุณสำหรับทุกคำอวยพรที่เธอแช่งฉันให้ฉันตายแล้วก็ขอให้เลิกกับพี่บอสไวๆ ฉันก็อยากจะบอกให้เธอรู้ผ่านกระทู้นี่แล้วกัน เพราะว่าเธอชอบเล่นพันทิป ฉันเลยตั้งหัวกระทู้เป็นชื่อเธอ....... หวาน