สวัสดีคะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา รบกวนช่วยเราหน่อยนะ
เริ่มเรื่องเลยแล้วกันคะ แฟนเรากับเรารุ่นเดียวกันคะแต่เขาอ่อนเดือนกว่าเรา2เดือน
เราสองคนเริ่มรู้จักกันตั้งแต่ยังไม่จบม.6 เราเรียนคนละโรงเรียนค่ะ แต่เพื่อนก็แนะนำให้รู้จักกัน
ตอนที่เข้ามหา'ลัยแฟนเรารู้ว่าเราสอบติดที่เดียวกับเขาก็ดูเขาดีใจนะค่ะ ไปรับไปส่งเราที่คณะ รอรับเราตอนรับน้องส่งกลับหอพัก(แต่ยังไม่ได้เป็นแฟนกันนะ)
เราเริ่มคุยกันได้ประมาณ 6เดือน ก็เข้าเรียนปี1เทอม1เราถึงตกลงเป็นแฟน ตอนนี้เราเรียนที่ม.เดียวกันปีสี่แล้ว ก็คบกันราวๆ เกือน4ปีแล้วค่ะ แฟนเราเป็นคนใจเย็น ตามใจเราทุกอย่าง คือยอมเรามากทั้งๆที่เรางี่เง่าเอาแต่ใจสุดๆ เราก็รักกันปกตินะ อยู่ๆมาวันนึงแฟนเราได้เจอกันกับแฟนเก่าของเขา ตอนนั้นเราสองคนคบกันได้2ปีกว่าๆ แล้วแฟนเรากับแฟนเก่าก็เหมือนจะรื้อฟื้นความทรงจำกันอยู่สักพักนึง เราได้คุยกับแฟนเก่าของแฟนเรา เขาพูดดีมาก เราก็เข้าใจว่ากลับมาบ้านแฟนเรามาเยี่ยมพ่อแม่ของแฟนเรา ตอนแรกเราก็เชื่อแฟนเรานะว่าไม่มีอะไร แต่พอผ่านมาเรารู้ทุกอย่างหมดเลย เอาง่ายๆเราโครตโง่เลย ใครเตือนไม่ฟัง เชื่อแต่แฟน แฟนเก่าแฟนเราร้ายกับเรามาก ด่าเราสารพัด แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ พยายามทำทุกอย่าง เราขอร้องให้เลิกแฟนเราเลิกกับเราก็ไม่ยอมเลิก จนเราไม่สนใจไม่พูดแล้วไม่เลิกก็ช่าง เราไม่สนใจเราก็อยู่ได้ ตอนแรกเราอ่อนแอมากแต่พอเราเข้มแข็งได้เราเข้มแข็งสุดๆ แต่แล้วแฟนเราก็เลิกยุ่งกับแฟนเก่า เพื่อนของแฟนเราบอกว่าเขาต้องการแค่แก้แค้นเท่านั้นแต่ไม่อยากให้เรื่องใหญ่เลยไม่ได้บอก เราแบบเฟลมากเห้ยทำงี้ได้ไง เราไว้ใจเชื่อใจมาก เราก็รักแฟนเรามากด้วย เราปี๊ดแตก แต่เราไม่ได้เข้าไปยุ่งวุ่นวายอะไรอะ เราคิดแค่ว่าคงเวรกรรมของเรามั้ง แต่พอแฟนเลิกยุ่งกับแฟนเก่าไปเขาก็มาทำตัวปกติมาก แต่สุดท้ายแฟนเก่าเขาก็มาขอโทษเรา แต่เราก็ให้อภัยเขานะ แฟนยอมเรามาก เราด่าอะไรก็ยอม เราไม่รู้ว่าจริงๆเขารู้สึกผิดไหม แฟนเราเขาไม่พูดถึงเรื่องนั้นอีกเลยพูดแค่ว่าขอโทษ แต่ตอนนี้เราก็ยังคบกับแฟนเราอยู่นะ แต่เราแค่ลืมอดีตที่มันเลวร้ายไม่ได้เท่านั้นเอง แต่เอาเข้าจริงๆเราก็คงเลิกกับเขาไม่ได้ เรารักเขามากแล้วเราก็รู้ว่าแฟนเรารักเรามากเหมือนกัน แฟนเราดูแลเราดีมาก ไปรับไปส่งเรียนทุกวัน หาข้าวให้กินดูแลเอาใจเราตลอด เราอยากไปเที่ยวก็พาไปตามใจเรากว่าเมื่อก่อนมาก พอเราถามถึงอดีตเขาก็พยายามเปลี่ยนเรื่อง หรือไม่ก็พูดให้เราสบายใจขึ้น(แต่จริงๆเราอยากรู้ความจริงมากกว่า) จริงๆทุกวันนี้เราสองคนก็ปกตินะแต่ว่ามีแค่เราที่ยังจมอยู่กับอดีต ขุดคุ้ยทุกอย่าง ชอบคิดไปเองคนเดียว บ้าบอมาก แฟนเราก็พูดลืมๆมันไปเถอะ เรื่องมันผ่านมาตั้งนานแล้ว แต่เราก็พูดกลับไปว่าใคร
จะไปลืมได้วะ ทำกันขนาดนี้ เราพยายามปลงนะ ไม่คิดอะไรแล้วแต่ลึกๆเหมือนมันฝังอยู่ในใจอยู่ดี
เราอยากทราบว่าถ้าเป็นพวกคุณจะทำยังไงคะ เราอาจจะดูโง่งี่เง่านะ แต่เราตัดสินใจมากนานมากว่าจะลงพันทิปดีมั้ย อย่างน้อยเราก็อยากรู้ว่าตนอื่นคิดยังไงกับเหตุการณ์แบบนี้ ขอบคุณมากๆคะที่ช่วยเรารับฟัง ถ้เราใช้ภาษาไทยผิดเราขออภัยด้วยนะคะ😊
อดีตฝังใจ!!
เริ่มเรื่องเลยแล้วกันคะ แฟนเรากับเรารุ่นเดียวกันคะแต่เขาอ่อนเดือนกว่าเรา2เดือน
เราสองคนเริ่มรู้จักกันตั้งแต่ยังไม่จบม.6 เราเรียนคนละโรงเรียนค่ะ แต่เพื่อนก็แนะนำให้รู้จักกัน
ตอนที่เข้ามหา'ลัยแฟนเรารู้ว่าเราสอบติดที่เดียวกับเขาก็ดูเขาดีใจนะค่ะ ไปรับไปส่งเราที่คณะ รอรับเราตอนรับน้องส่งกลับหอพัก(แต่ยังไม่ได้เป็นแฟนกันนะ)
เราเริ่มคุยกันได้ประมาณ 6เดือน ก็เข้าเรียนปี1เทอม1เราถึงตกลงเป็นแฟน ตอนนี้เราเรียนที่ม.เดียวกันปีสี่แล้ว ก็คบกันราวๆ เกือน4ปีแล้วค่ะ แฟนเราเป็นคนใจเย็น ตามใจเราทุกอย่าง คือยอมเรามากทั้งๆที่เรางี่เง่าเอาแต่ใจสุดๆ เราก็รักกันปกตินะ อยู่ๆมาวันนึงแฟนเราได้เจอกันกับแฟนเก่าของเขา ตอนนั้นเราสองคนคบกันได้2ปีกว่าๆ แล้วแฟนเรากับแฟนเก่าก็เหมือนจะรื้อฟื้นความทรงจำกันอยู่สักพักนึง เราได้คุยกับแฟนเก่าของแฟนเรา เขาพูดดีมาก เราก็เข้าใจว่ากลับมาบ้านแฟนเรามาเยี่ยมพ่อแม่ของแฟนเรา ตอนแรกเราก็เชื่อแฟนเรานะว่าไม่มีอะไร แต่พอผ่านมาเรารู้ทุกอย่างหมดเลย เอาง่ายๆเราโครตโง่เลย ใครเตือนไม่ฟัง เชื่อแต่แฟน แฟนเก่าแฟนเราร้ายกับเรามาก ด่าเราสารพัด แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ พยายามทำทุกอย่าง เราขอร้องให้เลิกแฟนเราเลิกกับเราก็ไม่ยอมเลิก จนเราไม่สนใจไม่พูดแล้วไม่เลิกก็ช่าง เราไม่สนใจเราก็อยู่ได้ ตอนแรกเราอ่อนแอมากแต่พอเราเข้มแข็งได้เราเข้มแข็งสุดๆ แต่แล้วแฟนเราก็เลิกยุ่งกับแฟนเก่า เพื่อนของแฟนเราบอกว่าเขาต้องการแค่แก้แค้นเท่านั้นแต่ไม่อยากให้เรื่องใหญ่เลยไม่ได้บอก เราแบบเฟลมากเห้ยทำงี้ได้ไง เราไว้ใจเชื่อใจมาก เราก็รักแฟนเรามากด้วย เราปี๊ดแตก แต่เราไม่ได้เข้าไปยุ่งวุ่นวายอะไรอะ เราคิดแค่ว่าคงเวรกรรมของเรามั้ง แต่พอแฟนเลิกยุ่งกับแฟนเก่าไปเขาก็มาทำตัวปกติมาก แต่สุดท้ายแฟนเก่าเขาก็มาขอโทษเรา แต่เราก็ให้อภัยเขานะ แฟนยอมเรามาก เราด่าอะไรก็ยอม เราไม่รู้ว่าจริงๆเขารู้สึกผิดไหม แฟนเราเขาไม่พูดถึงเรื่องนั้นอีกเลยพูดแค่ว่าขอโทษ แต่ตอนนี้เราก็ยังคบกับแฟนเราอยู่นะ แต่เราแค่ลืมอดีตที่มันเลวร้ายไม่ได้เท่านั้นเอง แต่เอาเข้าจริงๆเราก็คงเลิกกับเขาไม่ได้ เรารักเขามากแล้วเราก็รู้ว่าแฟนเรารักเรามากเหมือนกัน แฟนเราดูแลเราดีมาก ไปรับไปส่งเรียนทุกวัน หาข้าวให้กินดูแลเอาใจเราตลอด เราอยากไปเที่ยวก็พาไปตามใจเรากว่าเมื่อก่อนมาก พอเราถามถึงอดีตเขาก็พยายามเปลี่ยนเรื่อง หรือไม่ก็พูดให้เราสบายใจขึ้น(แต่จริงๆเราอยากรู้ความจริงมากกว่า) จริงๆทุกวันนี้เราสองคนก็ปกตินะแต่ว่ามีแค่เราที่ยังจมอยู่กับอดีต ขุดคุ้ยทุกอย่าง ชอบคิดไปเองคนเดียว บ้าบอมาก แฟนเราก็พูดลืมๆมันไปเถอะ เรื่องมันผ่านมาตั้งนานแล้ว แต่เราก็พูดกลับไปว่าใคร
เราอยากทราบว่าถ้าเป็นพวกคุณจะทำยังไงคะ เราอาจจะดูโง่งี่เง่านะ แต่เราตัดสินใจมากนานมากว่าจะลงพันทิปดีมั้ย อย่างน้อยเราก็อยากรู้ว่าตนอื่นคิดยังไงกับเหตุการณ์แบบนี้ ขอบคุณมากๆคะที่ช่วยเรารับฟัง ถ้เราใช้ภาษาไทยผิดเราขออภัยด้วยนะคะ😊