....ตั้งแต่เราคบแฟนมา เขาเป็นคนดีมาก เราก็รู้สึกดีกับเขา เพียงแต่ ความรู้สึกที่มันขาดไป คือ อาการร้อนวูบวาบเวลาเขาบอกรัก อาการเขินอาย อาการใจเต้น และหวั่นไหว  เราไม่เคย มีอาการพวกนี้เลย มันต่างจาก ตอนแอบชอบรุ่นพี่ตอน ม.ปลาย ที่แบบ แค่เดินผ่านห้องเรียนเขาก็ ระริกระรี้ ฮ่าๆ
เลยไม่แน่ใจ ตัวเอง ว่า นี้เรารักเขา มั๊ยนะ เพราะ จากการฟังเรื่องราวความรักของหลายๆคู่ ก็ช่างดู น่ารักและ หวานกันจริงๆ แต่ทำไม ความรู้สึกของฉันกับ แฟน เป็นตัวเป็นตน คนแรก คนนี้กลับ ไม่มีความรู้สึกเหมือนที่เคยเป็น กับคนที่แอบชอบ เลย...
     ฉันเคยบอกเลิกเขานะเพราะคิดว่า ฉันไม่ได้รักเขาจริงๆหรอก แต่ทำได้ไม่นาน ก็คืนดีกัน เพราะฉัน รู้สึกไม่ชอบที่เห็นเขา ไปคุยกับคนอื่นเลย หลังจากไม่คิดมากเรื่องนี้ เราก็ คบกันมาเรื่อยๆๆ จนตอนนี้ก็ปกติดี  แต่ ความรู้สึกของฉันที่มีต่อเขา ก็ยังเหมือนเดิมนะ ตั้งแต่ครั้งแรกจนถึงตอนนี้ ก็ยังรู้สึกแบบเดิม ไม่เคยมีอะไร ที่เปลี่ยนไปเลย ไม่เคยใจเต้น ไม่เคยหวั่นไหว ไม่เคยเขินอาย ไม่เคยหลบตา มันรู้สึกเฉยๆมาก  หรือ ฉันจะเป็นคนไร้ความรู้สึก ไปแล้วนะ ....
     การที่ฉันเป็นแบบนี้ จะเป็นการทำร้ายเขารึเปล่านะ มีแต่เขาที่เป็นฝ่ายให้มาโดยตลอด แต่ฉันกลับไม่รู้สึก อะไรด้วยเลย แต่ก็ไม่ได้อยากจะเลิกนะมันเป็นความรู้สึกที่ดี ที่ได้พูดคุยด้วย เขาเป็นคนดีมากๆจริงๆ ดีจน ไม่รู้ว่าชีวิตนี้จะเจอคนที่ดีแบบนี้ได้อีกหรือเปล่า  เลยใช้ชีวิตอยุ่แบบนี้ แต่มันดีจริงๆแล้วใช่มั๊ยนะ
ชีวิตที่ไม่มีความรู้สึกเหมือน ดอกไม้บานตอนเช้าๆที่แดดส่องมา เหมือนที่นิยาย ชอบเขียนกัน ความรู้สึกแบบนั้นมีแค่ในนิยายงั้นหรอ .....

       ฉันควรทำยังไง ใครเป็น กูรุ ในเรื่องแบบ นี้ ขอคำปรึกษา ทีนะ พลีสสสสสสสสส  

       ขอบคุณมากนะคะ