เรื่องที่จะเล่าเกิดขึ้นกับเราค่ะตัวละครมีหลายตัวนิดนึงนะคะ เรื่องยาวนิดนึงจะดึงประเด็นสำคัญ ๆ ให้ครบค่ะ เราสมมติชื่อนะคะ
1. เรา ทำงานส่วนดูแลควบคุมการผลิต
2. เพื่อนร่วมงานชื่อ อิงค์ นั่งอยู่ในแผนกเดียวกับเรา แต่ดูแล store เป็นส่วนงานแตกแขนงออกจากแผนกเราไปค่ะ
3. รุ่นน้องผู้หญิงในแผนกเดียวกับเรา ส่วนงานเดียวกับเรา ชื่อ น้องฟาง
4. รุ่นน้องผู้ชายที่สนิทกับอยู่ในส่วนงานเรา น้องคิน
5. Asst GM เรา พี่เอ็ม
6. MGR เรา พี่แทน คนนี้ถูกส่งไปเรียนงานที่ญี่ปุ่น  6 เดือน
7. พี่ผู้ ญ หัวหน้าเรา พี่มด

คือ ปกติในแผนกเราจะมีโทรศัพท์มือถือส่วนกลาง ซึ่งพี่มดถืออยู่ พี่มดให้น้อง ๆ ร่วมกันใช้ทุกคน (น้องในแผนก 5-6 คนใช้เครื่องนี้ร่วมกัน)

#ต่อมาเมื่อราวกลางปี พี่หัวหน้าของแผนกอื่นเค้าลาออก พี่เอ็ม เค้าเลยไปเอามือถือเครื่องพี่ที่ลาออกไป
ส่งมาให้เราใช้ เพื่อให้สามารถดิวงานกับแผนกต่าง ๆ ได้สะดวก รวมทั้ง Supplier ที่ต้องดิวงานกับเราด้วยค่ะ
ดังนั้นสิทธิ์ที่เราจะได้ใช้มือถือเครื่องนี้เต็มเลยค่ะ ซึ่งเราก็มีน้ำใจให้น้อง ๆ ที่นั่งติดกับเราทั้งน้องฟาง น้องคิน ได้ใช้ด้วยกัน
กับเรา เพราะมือถือพี่มด วางอยู่ไกลไป จะหยิบใช้ไม่สะดวก

## ผ่านมาปกติพี่แทนแกก็ทราบปัญหาที่มือถือไม่เพียงพอใช้กับน้อง ๆ ในแผนก
แกจะให้มือถือทิ้งกับเราไว้ใช้ประจำอยู่แล้วที่ออฟฟิศ เพราะพี่แทนเค้าสนิทกับเรา เค้าก็ไว้ใจเราในระดับนึง
พอไม่นานพี่แทนจะถูกส่งไปเรียนภาษาญี่ปุ่นที่กรุงเทพเมื่อเดือน พค. เป็นเวลา 3 เดือน
เพื่อเตรียมไปเรียนงานที่ญี่ปุ่น 6 เดือนค่ะ  ช่วงที่ไปเรียนพี่แทนก็เอามือถือออฟฟิศไปด้วยค่ะ

##ดังนั้นช่วงที่พี่เค้าจะไปเรียนที่กทม เราไม่มีที่ชาร์จมือถือ จึงถือวิสาสะ เอาที่ชาร์จของพี่แทนในลิ้นชัก
มายืมชาร์จเครื่องที่พี่เอ็มให้เรามาใช้ค่ะ เราจะเก็บที่ชาร์จนี้ไว้ที่ลิ้นชักน้องคินตลอด เพราะน้องสนิทกับเรา
เราก็เลยให้ใช้ ให้ช่วยดูแลมือถือด้วยกัน

## จนเมื่อเดือน ตค พี่แทนกลับจากกรุงเทพมาเพื่อรอเวลาไปที่บริษัทส่งไปญีปุ่น
พี่แทนจะฝากมือถือแกไว้กับเรา แกเห็นเรามีมือถือใช้แล้ว เราเลยให้พี่แทนฝากไว้กับน้องคิน หรือน้องฟาง
ก็ได้ เพราะเราต้องการให้น้องมีมือถือใช้  พี่แทนเลยฝากไว้กับน้องฟาง เพราะน้องฟางต้อง
โทรคุยกับ Supplier บ่อย ๆ ค่ะ ตรงนี้ยังไม่เกิดปัญหานะคะ

##หลังจากพี่แทนไปญี่ปุ่นแล้ว ผ่านมาไม่นาน เราสังเกตว่าน้องฟางมายืมมือถือเราใช้
ซึ่งปกติเราจะวางในมุมที่น้องคิน (นั่งข้างหลังเรา) น้องฟาง (นั่งข้างซ้ายมือของเรา) สามารถหยิบใช้ได้สะดวก
ไม่เคยหวงหรืองกอะไรทั้งนั้น เราก็เอะใจบ้างว่า อ้าว แล้วมือถือพี่แทนที่ฝากไว้ไปไหนซะล่ะ
น้องฟางบอกว่า อิ้งค์ เอาไปใช้แล้ว อิ้งค์บอกว่า ก็เห็นว่าฟาง ไม่ค่อยใช้ ก็เลยเอามาใช้
เราก็ เออ .. ออ .. (เข้าใจได้ อิ้งค์กับ น้องฟางเค้าสนิทกัน)

## วันนึง อิ้งค์ เค้าก็ถามเราว่าเรามีที่ชาร์จไหม เราบอกว่ามีของพี่แทน ยืมมาน่ะ วางไว้ที่ลิ้นชัก น้องคิน
อิ้วค์บอกให้เราเอาเก็บไว้ที่ลิ้นชักน้องฟางแทนเถอะนะ เราก็โอเค เราจะเก็บไว้ที่โต๊ะน้องฟาง
ทั้งเราและอิ้งค์จะได้ชาร์จด้วยกันได้

## ช่วงเวลาที่ผ่านมา เราก็เห็น อิ้งคืเอามือถือติดต่องาน เราก็ไม่แปลกใจอะไร
เพราะเราไม่ได้คิดอะไร น้องคิน น้องฟาง น้องคนอื่นในแผนกก็ยืมเราใช้เรื่อย ๆ เราไม่หวงอะไร
ในระหว่างนั้น เห็น อิ้งค์ ใช้เครือ่งพี่แทนโทรหาแฟนที่อยู่แผนกอื่นด้วย
เข้าใจว่าโทรฟรี เพราะค่าโทรบริาัทจ่าย และแฟนเค้าก็ถือเครื่องบริษัทเช่นกัน
ตรงนี้พยายามมองในแง่ดีนะ ว่านิด ๆ หน่อย ๆ แหล่ะ ไม่เป็นไร
อิ้งคื์เค้าก็จะวางมือถือพี่แทนในมุมที่ทุกคนไปหยิบได้ไม่ค่อยสะดวกอะค่ะ เพราะมันเป็นมุมอับ
ไม่อยู่ในจุดตรงกลางค่ะ

##มีวันนึงเราจะชาร์จมือถือ เราก็หาที่ชาร์จในโต๊ะน้องฟาง เราก็หาไม่เจอ
ถามน้องฟาง ว่าที่ชาร์จพี่ไปไหนอะ ที่พี่ฝากไว้ ปรากฏว่า อิ้งค์ บอกว่า
เธอเอาเก็บไว้ในลิ้นชักเธอแล้ว เราก็งง สุดท้ายกลายเป็นว่าเราต้องเป็นฝ่ายไปยืมที่ชาร์จเอง
จากที่อิ้งค์มายืมเรา  โอเค ไม่เป็นไร

## วันนึง เราก็เอามือถือของเราไปให้ Hr เพราะเราตามเรื่องที่มือถือเครื่องนี้
เป็นของพี่โบ๊ท ที่ลาออกไปตั้งนานแล้ว แล้วพี่เอ็มก็เอามาให้เราใช้ คือตามมาตั้งแต่ได้เครื่องแรก ๆ แล้ว
ถึงแม้สิทธิ์เราจะมี แต่เราเห็นว่า จะดีกว่า หากชื่อเป็นชื่อของเราที่มีสิทธิ์เต็มที่
ทาง Hr ขอริบคืนไปก่อน เราก็งง ๆ นิดนึง โอเค  Hr จะเอาไปเช็คอะไรก็เอาไปเหอะ

## กลับมาที่โต๊ะทำงาน เราก็บอกทุกคนว่า เราไม่มีเครื่องใช้แล้วนะ Hr ริบไปแล้ว
สิ่งที่ได้ยินจากน้อง ๆ ในแผนกคือ น้อง ๆ งงว่าแล้วจะใช้อะไร
เราก็บอกว่า เดี๋ยวพี่ตามเอง แต่ อิ้งค์พูดว่า
"จริง ๆก็เป็นมือถือของแผนกพี่โบ๊ท ที่เค้าลาออกไป ก็เธอไม่ควรจะได้ว่าซะตั้งแต่แรกแล้วนี่
ควรคืนไปตั้งนานแล้ว"

เรา : ...."?!?" ((( งง .. นี่เธอพูดอะไรของเธอ พี่เอ็มอะเค้าเอามาให้ชั้นใช้ เพราะพี่เอ็มไว้ใจว่าเราควรได้ใช้นะ )))

##หลังจากนั้นค่ะ คราวนี้ เราสังเกตเห็นเลย เรา น้องคิม น้องฟาง คนอื่นในแผนกต้องหันมาใช้
เครื่องพี่มดอีกตามเคย ส่วน อิ้งค์ เค้าใช้มือถือพี่แทนเป็นส่วนตัวเค้าค่ะ แถมยังมีตุ้งติ้งห้อยคิกขุโนะเนะ
(พี่แทนให้เรามาใช้บ่อย ๆ ไม่เคยห้อยไรเลยนะ)

## ที่ผ่านมา พี่แทนจะติดต่อเมลล์มาคุยกับเราเป็นประจำ
เมื่อราวอาทิตย์ที่แล้ว พี่แทนเมลล์มาบอกว่า ก่อนปีใหม่ที่บริษัทจะหยุดจะกลับมา
ที่บริษัท 1 อาทิตย์นะก่อนจะกลับไปญ่ปุ่นหลังปีใหม่อีก ทุกคนในแผนกรู้กันหมด อิ้งค์ เธอก็กอดมือถือไว้
แล้วบอกว่า โอ๊ย พี่แทนจะมาแล้ว มือถือต้องคืนพี่แทนแล้วสิเนี่ย ฮือออออ
(ใจเราคิด แหม่ๆ คืนสิ เจ้าของเค้าจะมาแล้วนี่)

##พอพี่แทนมาทำงานเมื่อวันจันทร์... ก็แล้ว ... อังคารก็แล้ว
อิ้งค์ ก็ไม่คืนมือถือให้พี่แทน  พี่แทนเดินมาหยิบมือถือพี่แทนใช้ที่โต๊ะของ อิ้งค์
เราสังเหตเห็น เราก็รู้สึกหงุดหงิดใจนะ ทำไมไม่คืนพี่แทนเค้าล่ะ

##วันพุธค่ะ พี่แทนลืมเอาไอโฟนมาจากบ้าน เดินมาหยิบมือถือแล้วบอกทุก ๆ คนให้ได้ยินทั้งแผนกว่า
พี่ขอยืมแปบนะ พี่ลืมเอาไอโฟนมา พี่แทนเอาไปใช้พักนึง ก็เอามือถือมาวาง
ที่โต๊ะเราเหมือนเมื่อก่อนเด๊ะเลย อ่ะ.. เราก็ยังไม่ทันได้ใช้
มือถือพี่แทนมีคนที่อิ้งค์ ดีลงานด้วยโทรมา เราเลยรับส่งให้ อิ้งค์ คุย
อิ้งคืก็คุย และวางในมุมที่ทุกคน หยิบไม่ได้ อีกตามเคยค่ะ

## พอตอนเย็น พี่แทนจะมาหามือถืออีก เราก็บอกไปเอาที่อิ้งค์ค่ะ
พี่แทนเลยขอมือถือคืนเลย บอกว่าเดี๋ยวพี่ต้องเอากลับบ้านนะ
ทุกคนก็เงียบ เพราะไม่มีใครได้ใช้ มีอิ้งค์ได้ใช้คนเดียวนี่นา

##พอวันพฤหัส  เราได้ยิน อิ้งค์บ่นว่า พี่แทนยังไม่คืนมือถือให้อิ้งค์เลย
เราก็แบบ.........=='
ตกสาย ๆ พี่แทน เอามือถือเจ้าปัญหา มาวางที่โต๊ะเราอีกตามเคย ตอนนั้น อิ้งค์ไม่อยู่นะคะ
เราเลยหยิบมือถือมาพิจารณา สิ่งที่เห็นคือ
อิ้งค์ เอาป้ายชื่อ ติดสก๊อตเทป เขียนหนังสือตัวหนา ชื่อเต็มของเธอ
พี่แทนมองตะลึง และก็ยิ้ม พูดกับเรา "โหหหห... ติดแสดงความเป็นเจ้าของเลยเหรอเนี่ย"

##มือถือวางที่โต๊ะเรานิ่งอยู่อย่างนั้น สักพักคนที่อิ้งค์ดีลงาน โทรไปคุยบ่อย ๆ โทรมาหาอิ้งค์อีก
คราวนี้เราก็ส่งให้อิ้งค์ อีกครั้ง เริ่มสงสัยว่า คราวนี้จะคืนเราไหมนะ
เพราะมือถืออยู่กับเราแบบนี้ ถ้าอิ้งค์รู้อยู่แก่ใจบ้าง ว่าปกติ พี่แทนให้มือถือ
กับเราไว้ใช้มาเป็นปี ๆ อยู่แล้ว ควรจะให้เราเก็บไว้ใช้ เพื่อที่เราจะให้ส่วนรวม น้อง ๆ ได้ใช้กันทั่วถึง
ไม่ใช่เก็บไว้คนเดียวแบบนี้
....ในที่สุด พออิ้งค์วางสาย อิ้งค์ ก็เก็บไว้ขวามือของเธอ ซึ่งมันเป็นมุมที่ทุกคนหยิบไม่ได้
และไม่มีใครกล้าไปหยิบค่ะ


@@@จบข่าว@@@

บางทีเราก็กำลังคิดนะ เราใจแคบไปหรือเปล่า เรารู้สึกไม่ดีเพราะอะไร
เราหาคอตอบให้ตัวเองว่า ทุกคนควรได้ใช้ เพราะตอนที่เรมีมือถือ
เราประกาศน้องในแผนกทุกคนว่าใช้ของพี่ได้นะคะ มาหยิบไปได้เลย
ดูแลอย่าให้หายก็พอค่ะ
ตอนแรก ๆ เลย เราไม่ได้คิดอะไรเลยนะคะ แต่สิ่งที่ทำให้เรานึกทบทวนและ
เริ่มเก็บรายละเอียดย้อนหลังว่าอะไรเกิดขึ้นบ้าง ก็คือสิ่งที่ อิ้งค์พูดในอาทิตย์ที่แล้ว
นี่แหล่ะค่ะ พูดเหมือนเราไปช่วงชิงมือถือโดยที่เราไม่สิทธิ์ที่จะได้
ทั้งที่พี่เอ็ม Ass GM เค้าส่งให้เรามาเองอะค่ะ ไม่ได้ไปเรียกร้องอะไรเลย
เราแค่รู้สึกไม่แฟร์สุด ๆ เลยค่ะ

@@เพราะเดี๋ยวหลังปีใหม่ พี่แทนไปญี่ปุ่น อีก 3 เดือน พี่แทนกลับมา
มือถือกับที่ชาร์จพี่แทนก็ต้องเอากลับมาหมือนเดิม แล้วก็ต้องส่งให้เราใช้ และเราก็คง
ต้องเป็นคนแกะตุ้งติ้ง กับป้ายชื่อสติ๊กเกอร์นั้นออกด้วยตัวเองนั่นสินะ


****กำลังคิดว่าเราควรคิดอย่างไรดี มีเพื่อน ๆ บอกว่าเราต้องบอกพี่แทนนะ
ว่าของที่พี่แทนให้ส่วนเรา อิ้งค์เอาไปใช้ส่วนตัว ไม่มีใครได้ใช้หรอกนะ
เราบอกว่าไม่เอาอะ เดี๋ยวพี่แทนหาว่าเราฟ้อง  ถึงจะสนิทกัน แต่เราก็
รู้สึกว่าไม่ควรที่จะเอาไปฟ้องอะค่ะ ... หรือจะฟ้องดี
แค่บ่น พอไหม???***

เพื่อน ๆ ว่าทำไมอิ้งค์เค้าทำแบบนี้คะ เราควรทำไงดีนะ โชคดีที่ไม่สนิทกับเค้านะเนี่ย
ไม่งั้นอึดอัดแย่เลย