มีความตั้งใจว่าวันหยุดสัปดาห์อยากจะไปเที่ยวทะเลซักแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลมากเท่าไหร่ ค้นหาสถานที่อยู่หลายรอบ หลายสัปดาห์ สุดท้ายก็มาลงเอยที่เกาะเสม็ด  ซึ่งหลายคนมักจะพูดว่า "ไปเสม็ด เสร็จทุกราย" ๕๕๕๕  หลังจากได้ข้อมูลทุกด้านภายในเกาะแล้ว จึงได้จองที่พักไว้ ๑ คืน ซึ่งได้จองล่วงหน้าเกือบ ๓ อาทิตย์ หลังจากใจจดจ่อรอคอยอยู่นาน และอยากให้ถึงวันเดินทางเร็วๆ จนกระทั่งถึงวันเดินทาง ได้เตรียมเสื้อผ้าไว้ตอนกลางคืนใส่กระเป๋าไว้ ๔-๕ ชุด  พอรุ่งเช้าวันที่ ๑๒ ธ.ค ๕๗ ก็นั่งรถทัวร์ จาก อ.ฝาง จ.เชียงใหม่ มุ่งสู่ กทม. รถค่อนข้างเดินทางช้า กว่าจะถึง หมอชิตก็เกือบ ๔ ทุ่ม และก็มาหาหวานใจที่รออยู่แล้วที่หมอชิต  จากนั้นเราก็นั่งแท็กซี่ ไปหาที่พักแถว อนุสาวรีชัยฯ เหตุที่มาพักแถวนี้เพราะว่า จะมีรถตู้ที่จะเดินทางไประยองบ้านเพ จอดรับผู้โดยสารอยู่แถวนี้  หลังจากได้ที่พักแล้ว ก็ออกมาหาอะไรกินก่อนนอน เวลานั้นต้องบอกว่า เป็นเวลา ๕ ทุ่มกว่าแล้ว ร้านต่างๆเรอบๆอนุสาวรีชัยฯ ก็เริ่มเก็บของหมดแล้ว ที่จริงตั้งใจจะมาหาซื้อรองเท้าแตะไปใส่เที่ยวที่เกาะ ..สุดท้ายก้แห้ว  เลยเดินหาของกิน และมาได้ที่ร้านอาหารอีสานริมฟุตบาท ติดกับ เซเว่น และเราได้สั่ง ยำตับหวาน ส้มตำลาวรสแซบ ปลาเผาตัวใหญ่ ๑  ตัว และก็ได้แว๊บไปซื้อ ลีโอ มา ๒ แพ็ค (๔ ขวด) และก็ไม่เย็นด้วย ต่างคนต่างหิว โซ้ยอาหารอย่างเมามัน อะไรอะไรก็อร่อยไปหมด เบียร์กับปลาเผาก็กลมกล่อมอย่าบอกใครเชียว ยำตับหวานก็รสแซ็บนุ่มลิ้น ต้องบอกว่าร้านนี้อร่อยมากๆ....กินอยู่นานจนลุกจะไม่ไหว ดูเวลาอีกทีก็ ตี ๑ กว่าๆ  เกรงใจเจ้าของร้าน  เลยถามเขาว่าปิดกี่โมง??  เขาบอกตามสบายเลยครับ ร้านปิดตี๔ หรือไม่ก็ปิดตี ๕ แล้วแต่แขก (  โอ้มายก็อด) ทำเงินจนอดหลับอดนอนเลยหรือนี่    หลังจากอิ่มหนำสำราญก็เดินทางกลับที่พัก ซ.รางน้ำ ถึงห้องก็อาบน้ำ ตั้งเวลาปลุก...เสร็จแล้วก็สลบหลับสนิท ไม่ฝันแม้ต่อน้อยเลย....กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆ ได้เวลาตื่น ดูนาฬิกา ตี๕ ครึ่ง  เลยรีบตื่นทำภาระกิจ แล้วเช็คเอ๊าโรงแรม พากันจ้ำเอามาที่รถตู้ และซื้อตั๋ว  ไประยองบ้านเพ ราคาคนละ ๒๐๐ บาท  รถออกเวลา ๖.๓๐  น  นั่งยาวหลายชั่วโมงกว่าจะถึงบ้านเพ ดูเวลาแล้วไม่ทันเรือของรีสอร์ทแน่  ซึ่งจากการหาข้อมูลแล้วเรือจะออกเวลา ๑๐.๐๐ น รถตู้มาถึง สิบโมงครึ่ง ไม่ทันเรือเป็นแน่แท้  เลยเดินหาซื้อรองเท้าแตะแถวๆท่าเรือ ได้มาคู่หนึ่ง ราคา ๑๗๙ บาท  จากนั้นก็ถามคนขับมอไซรับจ้างซึ่งซ้อนแฟนมาด้วย ถึงท่าเรือที่จะไป  เขาบอกรายระเอียดให้ยิบเลย และก็อาสาจะไปส่งด้วย โดยให้แฟนเขาลงยืนรอ  เราก็เลยถามราคาเขาไปว่าเท่าไหร่  เขาบอกฟรีครับ หรือแล้วแต่จะให้ ...นึกในใจว่า  มีอย่างนี้ด้วยเหรอ  งั้นไปก็ไป  เราขึ้นซ้อนท้ายทั้งสองคนเลย ..ขี่มาประมาณ ร้อยกว่เมตร  ก็มาถึงท่าเรือนวลทิพย์  ไม่ทันใดก็มีน้องคนหนึ่งกวักมือเรียก  พวกเราเหมือนโดนมนต์สกด  จึงเดินต้อยๆไปตามเค้า สุดท้ายก็ลงเอยด้วยเรือสปืดโบ้ท เขาเก็คนละ ๔๕๐ ต่อเที่ยว ไปกลับก็ ๑๘๐๐  บาท (นึ่งในใจทำไมมันโครตแพงอย่างนี้ ซึ่งต่างจากข้อมูลบอว่า คนละ ๓๐๐ บาทบ้าง ๔๐๐ บาทบ้าง แล้วเราทำไม่ต้อง ๔๕๐ บาท  หรือว่าหน้าตาดีเกินไป  เมื่อนึกได้อย่างนั้นแล้ว ก็ โอเค เหมาะสมด้วยประการทั้งปวง) ที่จริงเราสามารถเดินทางด้วยเรือโดยสารลำใหญ่ได้ โดยจ่ายคนละ ๒๐๐ บาทไปกลับ เมื่อไปถึงเกาะเสม็ดก็ลงที่ท่าเรือจอดรับส่งผู้โดยสาร แล้วค่อยเหมารถ  หรือเช่ามอไซต์ ต่อไปยังรีสอร์ทที่เราจะไป (หารายละเอียดตามเวบต่างๆได้ เราจะไม่กล่าวถึง)  พอได้เวลาแล้วเราก้ขึ้นเรือสปีดโบ้ท ไปกันแค่ ๒ คนเองมุ่งหน้าสู่อ่าวหวาย  ซึ่งอยู่เกือบท้ายๆๆสุดของเกาะ