อันที่จริง ก็ว่าไว้ตั้งกระทู้ดีกว่า...แต่รู้สึกว่าพักหลังๆมานี้ มันเหมือนอัดอั้นตันใจมากเลยค่ะ  แบบว่าตอนนี้อายุ16ปีแล้ว เรียนอยู่มอห้าในจังหวัดอุตสาหกรรมแห่งหนึ่ง ซึ่งว่าใครๆที่นั้นในจังหวัดนั้น(โดยส่วนมากกก)มักจะต่อสายตรงไปไปที่ "สายอาชีพ" แต่ใช่ว่าจะไม่มีสายสามัญเลยนะคะ ซึ่งเราก็เป็นหนึ่งในสายสามัญนั้น และก็มีไม่น้อยเลยทีเดียว ยอมรับว่าสายนี้มีการแข่งขัน แก่งแย่ง ชิงดีชิงเด่น เรา(คิด)ว่ามีมากกว่าสาย อ. ด้วยซ้ำ แต่เราเลือกที่จะเรียน

...แต่ยิ่งเรียนสูงขึ้น เริ่มจะมีคำถามนี้ คำถามที่เลี่ยงไม่ได้ คำถามแบบเดิมๆซ้ำๆ แต่ก็หาคำตอบไม่ได้สักที "โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไรคะ ลูก?" คือสำหรับคนอื่นเราไม่รู้หรอกนะคะว่า เค้าจะตอบได้อะไรหรือไม่ยังไง แต่สำหรับเรา... "หนูอยากเป็นมัณฑณากรอ่ะแม่"

ในที่นี้คือเราอยากเป็นนักออกแบบห้องอ่ะคะ(คิดว่าพี่ๆในพันทิปคงจะรู้จักอาชีพนี้ดี) แรกๆแม่เค้าก็ไม่อะไร บางครั้งเราก็ขอเงินแม่ไปซื้อหนังสือเตรียมสอบของสถาปัตบ้าง/หนังสือติวโจทย์>อันนี้เราซื้อของความถนัดทางสถาปัตฯมาคะ/พวกหนังสือก่อสร้าง>อันนี้ได้มาจากป๊าเราค่ะ เพราะว่าเราเหมือนจะเคยอ่านว่าปีแรกๆเค้าจะเรียนเหมือนกันหมด แต่จะไปแยกตอนปีสองอีกที(ผิดพลาดยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ)

สำหรับเราแม้เรื่องความถึก ความบึกบึนของของคณะไม่เป็นอุปสรรคอยู่แล้วค่ะ แต่มันอาจจะติดขัดเล็กๆน้อยตรงที่ว่าเราไม่ได้เรียนสายวิท เราเรียนสายศิลภาษาค่ะ(เกรดเฉลี่ยนขึ้นๆลงๆบ้าง แต่ได้3.2อัพตลอด) เราก็ไปหาตามเว็บที่พี่บางคนเค้ามาแนะแนวบ้างว่าต้องเตรียมความพร้อมยังไง แต่อย่างนึงที่เรากลัวมาก กลัวมาตลอดคือ "คณิตฯ" เพราะเราไม่ค่อยเก่งเรื่องการคำนวณ แต่ถ้าเราเข้าใจก็จะทำได้เลย ฟิสิกส์ก็พอได้ค่ะ(ได้3.5แม้ว่าถ้าไปตีกับของสายวิทเราอาจจะสู้ไม่ได้) วาดรูปไม่เป็นปัญหาเลยค่ะ ชอบมาก ชอบออกแบบ คิดนั้นนี้ (ไม่สวยเท่าไหร่ แต่สื่ออกมาเป็นรูปร่างได้ชัดเจนอ่ะค่ะ)

แม่เรามักจะบอกเสมอว่า "จะทำอะไรอย่าลังเลนะ ต้องมีใจที่แน่วแน่" เรายิ่งมีแรงฮึดสู้เลย แต่ไม่นานมานี้แม่เค้ากลับบอกว่า "หนูเข้ามนุษฯดีกว่าไหม" เค้ากลัวเราเข้าไม่ได้ ค่ะ...ไม่ได้ไปเรียนพิเศษพวกการวาดรูปดอว์อิ้งเลย นานวันแม่เรากลับพูดมากขึ้นเรื่อยๆ จนเค้าบอกว่า..."งั้นเอางี้ให้เราลงมนุษฯแล้วค่อยไปซิ่วเอา หนูต้องมีมหาลัยเผื่อไว้"

คือเราเข้าใจค่ะในความเป็นห่วงของแม่  แต่เรากลับรู้สึกว่า...เราสู้เค้าไม่ได้ขนาดนั้นเลยหรอ ลึกๆเรากลับน้อยใจตัวเองอย่างบอกไม่ถูก เหมือนว่าเค้าไม่มั่นใจในตัวเรา เราสับสนไปหมด ซึ่งมอหกเราต้องเตรียมตัวแล้วว่าเราจะเข้าคณะไหน มันตันไปหมด... ยิ่งปีที่เราสอบมหาลัยเป็นปีที่เปลี่ยนระบบเป็นการสอบครั้งเดียวเลย ที่ให้เลือกมหาลัยแค่4มหาลัย

อยากถามพี่ๆที่เข้ามาอ่านหน่อยค่ะว่าต้องทำยังไง อยากร้องไห้มากเลยค่ะ มันตันไปหมด เหมือนเราอยู่ตัวคนเดียว มันเคว้งคว้าง โหวงเหวงไปหมด
ปล.ถ้ามีประสบการณ์โดยตรงมาจะดีมากเลยค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ