จากการแข่งขันรายการ AFF ซูซูกิคัพ 2014 ที่ผ่านมา เราได้เห็นรูปแบบการเล่นยอดนิยมของภูมิภาคเอเชียอาคเนย์บางอย่างคือ แนวทางการเล่นแบบถึงลูกถึงคน เข้าบอลหนัก เตะแบบถอนรากถอนโคน เตะทั้งผู้เล่นเตะทั้งลูกฟุตบอล เข้าบอลแบบเปิดปุ่ม โดยไม่มีความเกรงใจกรรมการ ซึ่งทีมที่เล่นฟุตบอลในสไตล์ยอดนิยมนี้ คือทีมชาติสิงคโปร์ ทีมชาติมาเลเซีย ทีมชาติฟิลิปปินส์และทีมชาติเมียนมาร์ เป็นต้น

ที่เห็นกันอย่างชัดเจนอีกอย่างคือ บรรดากรรมการที่มาจากชาติเป็นกลาง นอกประเทศเอเชียอาคเนย์ทั้งหลาย โดยบางคนก็เป็นระดับผู้ตัดสินยอดเยี่ยมของทวีปเอเชีย ที่มาทำการตัดสินในรายการ AFF ซูซูกิคัพ 2014 ครั้งนี้ ต่างก็มีเทรนด์การตัดสินที่ไปในแนวทางเดียวกัน คือ ในเรื่องของการออกใบเหลืองใบแดงที่อยู่ในระดับยาก ทั้งในประเด็นของการเข้าบอลหนัก เตะแบบถอนรากถอนโคน เตะทั้งผู้เล่นทั้งลูกฟุตบอล เข้าบอลแบบเปิดปุ่ม จนทำให้นักฟุตบอลทีมคู่แข่งเกิดอาการบาดเจ็บได้ ที่กรรมการมักจะไม่ออกใบเหลืองใบแดงให้ กว่าจะออกให้ได้ก็เหมือนกับให้อย่างเสียไม่ได้ทำนองนั้น

ถ้าสังเกตเทรนด์การตัดสินจากกรรมการชาติเป็นกลางทั้งหลาย ในรายการนี้ จะเห็นว่ามีแนวทางการตัดสินที่เอื้อเฟื้อในแนวการเล่นแบบถึงลูกถึงคน เตะหนัก เข้าหนัก และ ไม่ออกใบเหลือง ใบแดงให้ทีมที่เล่นหนักง่ายๆ อย่างนี้ พอจะชี้นำถึงเทรนด์การตัดสินในเวทีรายการระดับทวีปเอเชียต่อไปได้หรือไม่ว่า ณ เวลานี้ บอลเอเชียของเราจะใช้สไตล์การเล่นแบบถึงลูกถึงคน เข้าบอลหนัก เตะแบบถอนรากถอนโคน เตะทั้งผู้เล่นทั้งลูกฟุตบอล เข้าบอลแบบเปิดปุ่ม ได้อย่างสะดวกโยธินต่อไป เพราะบรรดากรรมการเขาจะไม่ห้ามการเล่นในสไตล์นี้กันแล้ว

หากว่าเป็นอย่างนี้ ทีมชาติไทย ที่จะหวังไปโลดแล่นในรายการระดับทวีปเอเชีย ก็จำเป็นต้องปรับตัวให้เข้ากับสไตล์การตัดสินของกรรมการในระดับทวีปเอเชีย เพื่อให้รอดพ้นจากการเจ็บตัวจากการโดนเตะ โดนสอย โดนถอง ต่อไปให้ได้นั่นเอง