ไป รร เชื่อว่านร. เกือบครึ่งพกสายชาร์จแบตไป ผมก็เป็นหนึ่งในนั้น
ว่าด้วยเพื่อนมายืมสายชาร์จแบตเราก็ให้ยืมไม่คิดอะไร เป็นอย่างนี้ทุกวันๆๆๆๆๆ
เราก็เต็มใจให้ จนวันนึงเสียความรู้สึกมากก
เพื่อนมายืมแล้วเราบอกว่า
"ชาร์จอยู่ เพิ่งชาร์จเมื่อกี๊ โทษที่วะ"
มันเดินๆไปแล้วกดดูมันก็บอกว่า 40 กว่าแล้ว เราขอชาร์จหน่อยนะ
ผมก็บอกว่าเห้ย กูก็จะต้องใช้มือถือเหมือนกันนะ ยังพูดไม่จบ ดึงออกจับเสียบ
ผมนี่ขึ้นมาก
อะไรวะ สายชาร์จตัวเองทำไมไม่หัดเอามา ถ้ารอไม่ได้ที่หลังก็เอามาเองดิ
มันตอบแบบหน้าถีบปากมากครับ
กลัวสายชาร์จขาด (ของผมที่เอามา รร ก็เพิ่งทำหักไป)
มันก็บอกน่าาาา แป๊บเดียวพักเที่ยงกูก็ไปแล้ว
โถ่วไอ้ควาย (ผมคุยกับเพื่อนแบบนี่ปกติ)
จะให้กูอยู่บนห้องตอนพักเที่ยงหรอ
บางที่ก็เกรงใจกูบ้าง กูใจดี แต่ของกูให้กูใช้ก่อนได้มั้ย
หูฟังก็อีก ซื้อมือสามมาหรอ ถึงไม่มีหูฟัง กับสายชาร์จแบต
ปล. กูเอง
ว่าด้วยการยืมสายชาร์จแบต
ว่าด้วยเพื่อนมายืมสายชาร์จแบตเราก็ให้ยืมไม่คิดอะไร เป็นอย่างนี้ทุกวันๆๆๆๆๆ
เราก็เต็มใจให้ จนวันนึงเสียความรู้สึกมากก
เพื่อนมายืมแล้วเราบอกว่า
"ชาร์จอยู่ เพิ่งชาร์จเมื่อกี๊ โทษที่วะ"
มันเดินๆไปแล้วกดดูมันก็บอกว่า 40 กว่าแล้ว เราขอชาร์จหน่อยนะ
ผมก็บอกว่าเห้ย กูก็จะต้องใช้มือถือเหมือนกันนะ ยังพูดไม่จบ ดึงออกจับเสียบ
ผมนี่ขึ้นมาก อะไรวะ สายชาร์จตัวเองทำไมไม่หัดเอามา ถ้ารอไม่ได้ที่หลังก็เอามาเองดิ
มันตอบแบบหน้าถีบปากมากครับ
กลัวสายชาร์จขาด (ของผมที่เอามา รร ก็เพิ่งทำหักไป)
มันก็บอกน่าาาา แป๊บเดียวพักเที่ยงกูก็ไปแล้ว
โถ่วไอ้ควาย (ผมคุยกับเพื่อนแบบนี่ปกติ)
จะให้กูอยู่บนห้องตอนพักเที่ยงหรอ
บางที่ก็เกรงใจกูบ้าง กูใจดี แต่ของกูให้กูใช้ก่อนได้มั้ย
หูฟังก็อีก ซื้อมือสามมาหรอ ถึงไม่มีหูฟัง กับสายชาร์จแบต
ปล. กูเอง