อาทิตย์หน้าอวสานแล้วครับ ทั้งเรื่องนี้มาถึงจุดพีคอีก 2 ตอนอวสานกันแล้วอย่างนี้ขอทำสปอยสักหน่อยหลังไม่ได้ทำมานาน




เรื่องราวต่อเนื่องจากคราวที่แล้ว

หลังการจากไปของโนเอล ทุกอย่างกลายเป็นสีขาวโพลนไปหมดสิ้น ก่อนจะเริ่มต้นใหม่ ณ อุโมงค์ และ รถยนต์ส่วนตัวของครอบครัวโนโนกะ แน่นอนว่าหากใครจำฉากนี้ได้ก็ถูกต้องแล้ว ที่เห็นนี้คือฉาก Ep.1 นั้นเอง

ในตอนแรกโนโนกะฮัมเพลงของแม่ไปพลางแล้วเริ่มรู้สึกถึงคำว่า "เดจาวู" แบบพิลึกพิลั่น เพราะทุกอย่างที่เกิดขึ้นขณะนี้ตัวเองเคยเจอมาก่อน



แม้จะนึกถึงฉากสุดท้ายเมื่อตอนที่แล้ว ครั้งพูดถึงโนเอล แต่พ่อก็ไม่รู้เลยว่าลูกพูดถึงอะไร เช่นกัน แม้จะเป็น เดจาวู แต่คราวนี้มันไม่เหมือนกับคราวก่อน เพราะเมื่อรุแล่นออกมานอกอุโมงค์ก็ปรากฎว่า จานบินหายไปแล้ว ทั้งป้ายโฆษณาต้อนรับนักท่องเที่ยวอันไร้สื่อถึงจานบิน หรือ กระทั้งทะเลสาบที่ไม่มีจานบินแต่มีเรือทัวร์มาแทนที่

โนโนกะ - นี้มันจักรวาลไหนเนี่ย อัลฟ่า เบต้า หรือ แกรมม่า เนี่ย ?!!


สิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างเห็นได้ชัดนอกจากจานบินจะหายไปมีดังต่อไปนี้




1. เมื่อไปร้านค้าขายของที่ระลึกของบ้านโคฮารุ

ของค้าขายไร้ซึ่งจานบิน
ขนมมังจูก็เป็นลายบ่อน้ำพุร้อนแทนที่จะเป็นจานบิน
กระทั้งหมีที่ทางเข้าร้านก็ไม่มีจานบิน
แม้แต่ คุณบาบิก้อนที่หน้าร้านก็ไม่มีร่องรอยการซ่อมแซมที่โนเอลทำพังแล้วโซตะมาช่วยซ่อมแซมด้วยกัน

แม้คุยกับโคฮารุจะได้ผลว่า โคฮารุรู้จักโนโนกะสมัยเด็ก แต่ความทรงจำเรื่องานบินและโนเอลหายไปจนเกลี้ยง



โนโนกะ - นี่ชั้นเป็นผู้มีพลัง Reading Steiner รึเปล่าเนี่ย ?!

ทั้งไหน โคฮารุจะบอกว่าสมัยก่อนพวกเราเคยเล่นกันแล้วสนุกกันมากเลย

(แทนที่จะเป็นทุกคนเคืองเพราะโนโนกะหายไปแล้วทุกคนคิดว่าเราโดนโนโนกะดักควายเรื่องจานบิน แต่ยังมีพูดเรื่องที่ว่าพวกเราเคยไป จับมือล้อมวงเรียกจานบินเลยแต่ไม่มีอะไรโผล่ออกมา)





2. เมื่อไปเจอ ยูสึกิ สิ่งที่เปลี่ยนไปก็คือ
ไม่ใช่ หนูติ่งไล่จานบิน อีกแล้วแต่เป็น ติ่งจรวดน้ำแทน เช่นกัน ความทรงจำของโนเอลก็หายไปจนสิ้น และกลับดูสนิทกับพี่ชายโซตะเอาซะด้วย (ตามความปราถนาของตัวเอง)

โนโนกะมีแต่ต้องรีบไปหาเพื่อนคนอื่นต่อเพื่อประสานเรื่องราวทุกอย่างให้เข้ากัน

โนโนกะ - นี่ตัวชั้น เผลอเอา กล้วยยัดไมโครเวฟ ตอนไหนเนี่ย ชักมึนกับชีวิตตัวเองแล้ว




3. สิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปอีกก็คือ ชิโอเน่ ไม่ได้อยู่บ้านคนเดียวแต่ย้ายไปเรียนที่อื่นเรียบร้อย (เหตุการณ์วันที่ 2 ตอนคุยกับเพื่อนในชั้นเรียน)



4. เมื่อไปยัง หอดูดาวเก่า ปรากฎว่า สถานที่แห่งนั้นก็ร้างเหมือนเดิม แต่มีหญ้ารกรุงรังมากกว่าเก่า ทั้งเข้าไปเพื่อไปกล้องส่องดูดาว ทั้งไอ้เสี่ยคิวเบย์ในคราบจิ้งจอกเอ็ย!! จิ้งจอกปกติ พบว่า กล้องพังไปแล้วเรียบร้อย นั้นยิ่งเป็นตัวต้มมาม่าให้โนโนกะได้อย่างดี

โนโนกะ - คุณโอคาเบะค่ะ ช่วยหนูที หนูไปไม่ถูกแล้ว!!!!



เรื่องที่เกิดขึ้น มันคือความฝัน หรือ ความจริงแต่ได้ถูกสับเปลี่ยนจักรวาลกันแน่ ?!
หรือมีใครบางคนใช้สแตนด์รีเซ็ตจักรวาลกันแน่ ?!
ที่แน่ชัดคือ ในตอนนั้นโนเอลร้องห่มร้องไห้กับที่ต้องจากทุกคนไป


วันต่อมา




เข้าสู่เหตุการณ์เดิม ยามเช้าที่โรงเรียน โนโนกะย้ายมาเรียนในโรงเรียนเดิม (ก็มีแค่โรงเรียนเดียว)
ย้ายไปอยู่ห้องเดิม
แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือ เพื่อนทุกคนไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันอีกแล้ว






ถึงจะเรียกเพื่อนทุกคนมารวมตัวกันให้พยายามนึกเรื่องเก่าๆอย่างโนเนลให้ออก แต่ก็ไร้ความหมาย เพื่อนคนอื่นไม่มีพลัง Reading Steiner เลยเป็นอย่างที่เห็น แต่เรื่องความทรงจำและไปขอพรเรียกจานบินจำได้หมดแต่ไม่มีจานบินมาเท่านั้น

เพื่อนๆก็เริ่มคิดกันแล้วว่า ตกลงเรื่องโนเอลอะไรนั้น โนโนกะมโนไปคนเดียวรึเปล่า

โนโนกะ -ไม่ใช่นะ โนเอลนะ พยายามช่วยพวกเรามาตลอดนะ ทั้งชั้นและทุกคน!!!



เหตุการณ์เช่นนี้ หากมีแค่เพียงตัวโนโนกะคนเดียวที่จำได้ นั้นก็หมายความว่า โนเอลจากไปแล้วจริงๆ
ตลอดมาทั้งหมดคือความฝันเหรอ
สิ่งที่กล่าวไว้ในคลิปวีดีโอมือถือสมา์ทโฟนคือสิ่งที่ว่ามาข้างต้น






แต่อาจมีความหวังอยู่หน่อยๆ เพราะเพื่อนๆทุกคน ยังคงหลงเหลือความรู้สึกตกต้างในจิตใจอยู่




และแล้วในยามที่กำลังสิ้นหวังที่สุด




ไอ้เสี่ยคิวเบย์ ก็โผล่ออกมาทำสัญญากับโนโนกะจนเป็นแม่มดในที่สุด เอ็ย!!!! ไม่ใช่ บุคคลผู้นี้ก็ปรากฎตัวออกมาต่อหน้าโนโนกะ




ชิโอเน่ ?!



ชิ - ไม่ได้เจอกันตั้งนานนะ
โน - ก็ตั้ง 7 ปีแล้วนิ
โน - จำได้รึเปล่า สมัยเด็กพวกเราเคยมาทำอะไรที่นี่กัน ?
ชิ - ชั้นจำได้...ทั้งเรื่อง น้ำตาของเด็กสาวในคืนฝนดาวตก นั้นด้วย



โน - (น้ำตาคลอเบ้าประมาณเจอความหวังแล้ว)




ชิ - เด็กผู้หญิงคนนั้นนะ..โนเอล..คงไม่อยากให้เธอทำหน้าแบบนั้นแน่

โน - (เช็ดน้ำตา)...อื้มมม


ค้นพบแล้ว ผู้มีพลัง Reading Steiner อีกคน ?!

จบตอน

ตอนต่อไป ตอนอวสานแล้วครับ




ของแถมกับ BD แผ่นที่ 2