ก่อนหน้านี้ที่แพรเคยมาแชร์ประสบการณ์น้ำเน่าเกี่ยวกับชีวิตคู่ที่พังไปแพรก็ไม่คิดไม่ฝันว่าชีวิตนี้จะต้องมาเจอกับความน้ำเน่าอีก เรียกว่าน้ำเน่าซ้ำซาก!!..หลังจากที่เลิกกับสามี(เก่า)ได้สองปี. แพรก็มาเจอกับผุ้ชายคนนึง เค้าเป็นเพื่อนสมัยประถมของสามีเก่าแพรค่ะ(ตอนงานแต่งแพรเค้าก็มาร่วมงานด้วยแต่แพรจำไม่ได้)..เรามาเจอกันอีกครั้งที่ผับแห่งนึง วันนั้นเค้าเข้ามาทักเพื่อนแพร(เป็นญาติกัน)แล้วก็ขอชนแก้วกับแพร ในใจก็แอบคิดนะว่าคนนี้ทำไมเท่จัง5555
พอตอนเช้ากำลังไปส่งลูกสาวที่รร.เพื่อนก็โทรมา.บอกว่ามีใครแอดlineไปหายัง..เราก็งง แต่ในใจก็แอบมีหวังว่าให้เป็นเค้า 555(อาการเก่ากำเริบ) พอสักพักก็มีคนทักมา แล้วก็เป็นเค้าจริงๆ วันนั้นเราคุยกันทั้งวันเลยค่ะ เค้าเป็นคนน่ารักมาก สุภาพสมเป็นชายชาติทหาร คุยด้วยแล้วอบอุ่นใจมาก แต่ก็ต้องมาช็อคเพราะรุ้ว่าเค้าเป็นเพื่อนกับสามีเก่า ช็อคอีกเป็นครั้งที่สองเมื่อมารุ้ว่าเค้าเป็นลูกชายคนเดียวของอาจารย์ประจำชั้นตอนม.5ที่เราเคยมีปัญหาด้วย!!!...ตอนนั้นคือไม่หวังอะไรแล้วค่ะ ก็คิดว่าคุยเป็นพี่เป็นน้องกัน ไม่คิดจะพัฒนาอะไรแล้ว....แต่พอคุยไปได้ประมาณสองเดือนพี่เค้าก็ขอเราคบ ตอนแรกเราก็ยังลังเลนะ เหมือนมันรุ้ว่าจะต้องมีปัญหาตามมาแน่ๆ แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจคบเพราะแพ้ความดีของเค้า อีกอย่างเค้าก็เข้ากับลูกสาวเราได้ดีมากๆ ทั้งใจดี เป็นสุภาพบุรุษ อบอุ่น ประทับใจคำพูดนึงของเค้ามากค่ะ"พี่จะเติมเต็มในสิ่งที่แพรขาด ขอแค่เชื่อใจพี่"...โอ๊ยย. ณ ตอนนั้นอะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดเลย คิดอย่างเดียวนี่แหละผุ้ชายที่เราตามหา!!!!......
แล้วสิ่งที่เรากลัวมาตลอดมันก็เกิดขึ้น...ในวันที่เค้าพาเราไปพบกับแม่เค้า ซึ่งแม่เค้าก็พอจะรุ้อยุ่บ้างแล้วว่าคบกับเรา!!!..วินาทีที่ร่วมโต๊ะกินข้าวกัน เราสัมผัสได้เลยถึงรังสีอำมหิตอะไรสักอย่าง บรรยากาศมันอึมครึมมาก ตลอดระยะเวลาการทานอาหาร แม่เค้าไม่เคยปริปากพูดอะไรเลยสักคำ เค้าเองก็พยายามพูดสร้างสีสันต์ไม่ให้บรรยากาศมันตึงเครียด เราก็รับรุ้ถึงความพยายามของเค้าเลยนะ ตอนนั้นเราไม่รุ้สึกเสียใจอะไรเลยแต่กลับเป็นความสงสารเค้ามากกว่าและมันยิ่งทำให้เรารักเค้ามากขึ้นอย่างไม่รุ้ตัวเลย
ปล.ลืมบอกไปค่ะ ว่าพ่อกับแม่พี่เค้าก็หย่ากันตั้งแต่เค้ายังเด็ก เค้าอยุ่กับแม่สองคน
หลังจากวันนั้น แพรก็รับรุ้ได้เลยว่าเค้าคงมีปากเสียงกับแม่เค้าอีกหลายครั้ง เพราะเวลาเค้ามาหาแพร เค้าก็จะพยายามทำตัวhappyกลบเกลื่อน แต่สายตาเค้าจะดูเครียดๆ พอถามว่าเป็นไรมั้ยเค้าก็จะบอกเหนื่อยเรื่องงาน ไม่ได้มีอะไร!!!!!...มีอยุ่วันนึง อยุ่ดีๆเค้าก็เงียบไป โทรไปก็ไม่รับ ไลน์ไปก็ไม่อ่าน!!!..เราก็เป็นห่วงเค้ามากไม่รุ้ว่าเค้าเป็นไร!!!..ประมานตี1 เค้าเมามาหาแพรที่บ้าน พอเปิดประตูออกไป เค้าก็โผลมากอดแพรอยุ่แบบนั้นเกือบสิบนาที โดยที่ไม่พูดอะไรเลย!!!!...แพรเองก็พอจะเดาออกนะว่าเค้าเป็นอะไร!!!!..เสียใจนะคะ แต่เราเองก็ไม่อยากพูด กลัวเค้าจะเสียใจแล้วก็กดดันไปมากกว่านี้!!!!......
อาทิตย์ต่อมา ไม่ได้มีสงครามประสาทเกิดขึ้นแล้ว..ทีนี้แม่เค้ามาหาแพรที่ร้านเลย ยังจำประโยคที่เค้าพูดวันนั้นได้ขึ้นใจเลยค่ะ
"เลิกยุ่งกับ...ได้แล้ว รุ้มั้ยตั้งแต่เธอเข้ามา ชีวิตครอบครัวฉันเป็นยังไง ตั้งแต่...เกิดมาเค้าไม่เคยเถียงไม่เคยดื้อกับฉันเลย พอมีเธอเข้ามาสอนนี่แหละ ลูกฉันผิดไปคนละคน หน้าที่การงานเค้าดีมีอนาคต ฉันอยากให้เค้าเจอผุ้หญิงที่ดีกว่าเธอ ถึงฐานะครอบครัวเธอดีแต่ผู้หญิงมีตำหนิเป็นแม่ม่ายแม่ล้างแบบนี้ฉันก็ไม่เอา....ฯลฯ....เธอก็มีลูกน่าจะเข้าใจนะ" ผ่าง!!! เหมือนถูกตบหน้าตอนนั้นหน้าชามาก ฟิวขาดด้วยเลยย้อนถามเค้าไปค่ะว่า "อาจารย์ก็เป็นแม่ม่ายลูกติดก็น่าจะรุ้ดีว่ามันไม่ได้เลวร้ายอะไร ทำไมมองโลกแคบจัง"..ทำปากกล้าค่ะแต่ในใจไม่ไหวแล้ว หลังจบประโยคนี้เค้าก็พูดว่าเราสารพัด แต่สมองเราไม่รับรุ้แล้ว คือมันไม่ไหวแล้ว ไม่อยากอยุ่ตรงนี้แล้ว พอแม่เค้ากลับเราก็รีบกดโทรสับโทรหาเค้าเลย...แบบร้องไห้จนสุดจะฝืนอ่ะ ร้องแบบฟูมฟายจนพูดไม่เป็นคำ เค้าก็รีบมาหาเราเลยนะ..วันนั้นเค้าเลยตัดสินใจออกจากบ้านมาเลย มาเช่าบ้านอยุ่ใกล้ๆกับบ้านเรา พอพ่อเค้ารุ้เรื่อง(เพื่อนแพรไปเล่าให้ฟัง)จากที่เค้าเคยคิดว่าพ่อเป็นคนอื่น(โดนแม่ล้างสมอง)คือมีอะไรเค้าบอกว่าพ่อคือคนสุดท้ายที่เค้าจะขอความช่วยเหลือ แต่พ่อกลับยอมขายบ้านอีกหลัง(ซึ่งมีคนมาขอซื้ออยุ่นานมากแต่เค้าไม่ยอมขาย)แต่แค่สองอาทิตย์พ่อเค้าเอาเงินมาให้เลยเพื่อให้เค้ามาซื้อบ้านอยุ่ใกล้ๆบ้านแพร คือประทับใจมาก....
แล้วก็มีอีกหลายเหตุการณ์ หนักๆเลยนี่มากุข่าว บอกว่าแพรกับพี่P(สามีเก่า)ยังแอบไปเจอกัน มีอะไรกันอยุ่ แถมยังบอกอีกว่าได้ยินมาจากปากพี่P เองเลย แพรก็รีบโทรไปหาพี่Pเลยว่าเค้าพูดแบบนั้นจริงมั้ย?? เค้าก็บอกไม่ได้พูด ตั้งแต่จบมัธยมมายังไม่เคยพูดกับเค้าเลย!!!!..แพรก็งงนะคะ ว่าเค้าต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ???..คือแพรก็มีลูกรักลูกมากนะ แต่แพรก็ไม่เข้าใจอยุ่ดีว่าทำไม???..
คือแพรอยากรุ้ว่าแพรควรจะทำยังไงดี ให้เค้ามองแพรในด้านดีบ้าง ที่ผ่านมาแพรอาจจะพลาด!!!..ท้องก่อนแต่งจนเรียนไม่จบ(แต่ปัจจุบันก็เรียนอยุ่) แต่งงานแล้วครอบครัวยังพังอีก!!!..ทุกวันนี้แพรก็พิสุจน์ให้ใครๆเห็นแล้วว่าแพรหาเลี้ยงตัวเองเลี้ยงลูกได้ ไม่ได้เป็นภาระพ่อแม่หรือใครๆ มีบ้าน มีรถ มีธุรกิจ มีทุกอย่างพร้อมหมดแล้ว...กับพี่P ก็ตัดขาดกันไปแล้วเหลือแค่ความเป็นพี่เป็นน้องกันเท่านั้น!!!..ทำยังไงแม่เค้าถึงจะเข้าใจคะ????...ใครเคยผ่านประสบการณ์นี้มาบ้าง????
เมื่ออาทิตย์ที่แล้วพี่เค้าพูดถึงเรื่องแต่งงาน..แต่แพรยังไม่พร้อมมากๆ ไม่ได้โลกสวยนะคะ คือแพรไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้ แพรไม่อยากให้มันมีปัญหาแม่ผัวลูกสะใภ้ อยากให้อยุ่กันแบบสันติสุข แพรสงสารพี่เค้าน่ะค่ะ!!!..ไม่อยากให้ใครๆมาว่าเค้าเป็นลูกอกตัญญู แต่แพรก็จนปัญญาจะเอาชนะใจแม่เค้าค่ะ แม่เค้าไม่ยอมเปิดใจรับแพรเลย. ใครมีวิธีช่วยบอกทีนะคะ!!!!🙏🙏🙏
วิธีรับมือ แม่ผัวมหาโหด!!!ทำไงดี แชร์หน่อยค่ะ!!
พอตอนเช้ากำลังไปส่งลูกสาวที่รร.เพื่อนก็โทรมา.บอกว่ามีใครแอดlineไปหายัง..เราก็งง แต่ในใจก็แอบมีหวังว่าให้เป็นเค้า 555(อาการเก่ากำเริบ) พอสักพักก็มีคนทักมา แล้วก็เป็นเค้าจริงๆ วันนั้นเราคุยกันทั้งวันเลยค่ะ เค้าเป็นคนน่ารักมาก สุภาพสมเป็นชายชาติทหาร คุยด้วยแล้วอบอุ่นใจมาก แต่ก็ต้องมาช็อคเพราะรุ้ว่าเค้าเป็นเพื่อนกับสามีเก่า ช็อคอีกเป็นครั้งที่สองเมื่อมารุ้ว่าเค้าเป็นลูกชายคนเดียวของอาจารย์ประจำชั้นตอนม.5ที่เราเคยมีปัญหาด้วย!!!...ตอนนั้นคือไม่หวังอะไรแล้วค่ะ ก็คิดว่าคุยเป็นพี่เป็นน้องกัน ไม่คิดจะพัฒนาอะไรแล้ว....แต่พอคุยไปได้ประมาณสองเดือนพี่เค้าก็ขอเราคบ ตอนแรกเราก็ยังลังเลนะ เหมือนมันรุ้ว่าจะต้องมีปัญหาตามมาแน่ๆ แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจคบเพราะแพ้ความดีของเค้า อีกอย่างเค้าก็เข้ากับลูกสาวเราได้ดีมากๆ ทั้งใจดี เป็นสุภาพบุรุษ อบอุ่น ประทับใจคำพูดนึงของเค้ามากค่ะ"พี่จะเติมเต็มในสิ่งที่แพรขาด ขอแค่เชื่อใจพี่"...โอ๊ยย. ณ ตอนนั้นอะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดเลย คิดอย่างเดียวนี่แหละผุ้ชายที่เราตามหา!!!!......
แล้วสิ่งที่เรากลัวมาตลอดมันก็เกิดขึ้น...ในวันที่เค้าพาเราไปพบกับแม่เค้า ซึ่งแม่เค้าก็พอจะรุ้อยุ่บ้างแล้วว่าคบกับเรา!!!..วินาทีที่ร่วมโต๊ะกินข้าวกัน เราสัมผัสได้เลยถึงรังสีอำมหิตอะไรสักอย่าง บรรยากาศมันอึมครึมมาก ตลอดระยะเวลาการทานอาหาร แม่เค้าไม่เคยปริปากพูดอะไรเลยสักคำ เค้าเองก็พยายามพูดสร้างสีสันต์ไม่ให้บรรยากาศมันตึงเครียด เราก็รับรุ้ถึงความพยายามของเค้าเลยนะ ตอนนั้นเราไม่รุ้สึกเสียใจอะไรเลยแต่กลับเป็นความสงสารเค้ามากกว่าและมันยิ่งทำให้เรารักเค้ามากขึ้นอย่างไม่รุ้ตัวเลย
ปล.ลืมบอกไปค่ะ ว่าพ่อกับแม่พี่เค้าก็หย่ากันตั้งแต่เค้ายังเด็ก เค้าอยุ่กับแม่สองคน
หลังจากวันนั้น แพรก็รับรุ้ได้เลยว่าเค้าคงมีปากเสียงกับแม่เค้าอีกหลายครั้ง เพราะเวลาเค้ามาหาแพร เค้าก็จะพยายามทำตัวhappyกลบเกลื่อน แต่สายตาเค้าจะดูเครียดๆ พอถามว่าเป็นไรมั้ยเค้าก็จะบอกเหนื่อยเรื่องงาน ไม่ได้มีอะไร!!!!!...มีอยุ่วันนึง อยุ่ดีๆเค้าก็เงียบไป โทรไปก็ไม่รับ ไลน์ไปก็ไม่อ่าน!!!..เราก็เป็นห่วงเค้ามากไม่รุ้ว่าเค้าเป็นไร!!!..ประมานตี1 เค้าเมามาหาแพรที่บ้าน พอเปิดประตูออกไป เค้าก็โผลมากอดแพรอยุ่แบบนั้นเกือบสิบนาที โดยที่ไม่พูดอะไรเลย!!!!...แพรเองก็พอจะเดาออกนะว่าเค้าเป็นอะไร!!!!..เสียใจนะคะ แต่เราเองก็ไม่อยากพูด กลัวเค้าจะเสียใจแล้วก็กดดันไปมากกว่านี้!!!!......
อาทิตย์ต่อมา ไม่ได้มีสงครามประสาทเกิดขึ้นแล้ว..ทีนี้แม่เค้ามาหาแพรที่ร้านเลย ยังจำประโยคที่เค้าพูดวันนั้นได้ขึ้นใจเลยค่ะ
"เลิกยุ่งกับ...ได้แล้ว รุ้มั้ยตั้งแต่เธอเข้ามา ชีวิตครอบครัวฉันเป็นยังไง ตั้งแต่...เกิดมาเค้าไม่เคยเถียงไม่เคยดื้อกับฉันเลย พอมีเธอเข้ามาสอนนี่แหละ ลูกฉันผิดไปคนละคน หน้าที่การงานเค้าดีมีอนาคต ฉันอยากให้เค้าเจอผุ้หญิงที่ดีกว่าเธอ ถึงฐานะครอบครัวเธอดีแต่ผู้หญิงมีตำหนิเป็นแม่ม่ายแม่ล้างแบบนี้ฉันก็ไม่เอา....ฯลฯ....เธอก็มีลูกน่าจะเข้าใจนะ" ผ่าง!!! เหมือนถูกตบหน้าตอนนั้นหน้าชามาก ฟิวขาดด้วยเลยย้อนถามเค้าไปค่ะว่า "อาจารย์ก็เป็นแม่ม่ายลูกติดก็น่าจะรุ้ดีว่ามันไม่ได้เลวร้ายอะไร ทำไมมองโลกแคบจัง"..ทำปากกล้าค่ะแต่ในใจไม่ไหวแล้ว หลังจบประโยคนี้เค้าก็พูดว่าเราสารพัด แต่สมองเราไม่รับรุ้แล้ว คือมันไม่ไหวแล้ว ไม่อยากอยุ่ตรงนี้แล้ว พอแม่เค้ากลับเราก็รีบกดโทรสับโทรหาเค้าเลย...แบบร้องไห้จนสุดจะฝืนอ่ะ ร้องแบบฟูมฟายจนพูดไม่เป็นคำ เค้าก็รีบมาหาเราเลยนะ..วันนั้นเค้าเลยตัดสินใจออกจากบ้านมาเลย มาเช่าบ้านอยุ่ใกล้ๆกับบ้านเรา พอพ่อเค้ารุ้เรื่อง(เพื่อนแพรไปเล่าให้ฟัง)จากที่เค้าเคยคิดว่าพ่อเป็นคนอื่น(โดนแม่ล้างสมอง)คือมีอะไรเค้าบอกว่าพ่อคือคนสุดท้ายที่เค้าจะขอความช่วยเหลือ แต่พ่อกลับยอมขายบ้านอีกหลัง(ซึ่งมีคนมาขอซื้ออยุ่นานมากแต่เค้าไม่ยอมขาย)แต่แค่สองอาทิตย์พ่อเค้าเอาเงินมาให้เลยเพื่อให้เค้ามาซื้อบ้านอยุ่ใกล้ๆบ้านแพร คือประทับใจมาก....
แล้วก็มีอีกหลายเหตุการณ์ หนักๆเลยนี่มากุข่าว บอกว่าแพรกับพี่P(สามีเก่า)ยังแอบไปเจอกัน มีอะไรกันอยุ่ แถมยังบอกอีกว่าได้ยินมาจากปากพี่P เองเลย แพรก็รีบโทรไปหาพี่Pเลยว่าเค้าพูดแบบนั้นจริงมั้ย?? เค้าก็บอกไม่ได้พูด ตั้งแต่จบมัธยมมายังไม่เคยพูดกับเค้าเลย!!!!..แพรก็งงนะคะ ว่าเค้าต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ???..คือแพรก็มีลูกรักลูกมากนะ แต่แพรก็ไม่เข้าใจอยุ่ดีว่าทำไม???..
คือแพรอยากรุ้ว่าแพรควรจะทำยังไงดี ให้เค้ามองแพรในด้านดีบ้าง ที่ผ่านมาแพรอาจจะพลาด!!!..ท้องก่อนแต่งจนเรียนไม่จบ(แต่ปัจจุบันก็เรียนอยุ่) แต่งงานแล้วครอบครัวยังพังอีก!!!..ทุกวันนี้แพรก็พิสุจน์ให้ใครๆเห็นแล้วว่าแพรหาเลี้ยงตัวเองเลี้ยงลูกได้ ไม่ได้เป็นภาระพ่อแม่หรือใครๆ มีบ้าน มีรถ มีธุรกิจ มีทุกอย่างพร้อมหมดแล้ว...กับพี่P ก็ตัดขาดกันไปแล้วเหลือแค่ความเป็นพี่เป็นน้องกันเท่านั้น!!!..ทำยังไงแม่เค้าถึงจะเข้าใจคะ????...ใครเคยผ่านประสบการณ์นี้มาบ้าง????
เมื่ออาทิตย์ที่แล้วพี่เค้าพูดถึงเรื่องแต่งงาน..แต่แพรยังไม่พร้อมมากๆ ไม่ได้โลกสวยนะคะ คือแพรไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้ แพรไม่อยากให้มันมีปัญหาแม่ผัวลูกสะใภ้ อยากให้อยุ่กันแบบสันติสุข แพรสงสารพี่เค้าน่ะค่ะ!!!..ไม่อยากให้ใครๆมาว่าเค้าเป็นลูกอกตัญญู แต่แพรก็จนปัญญาจะเอาชนะใจแม่เค้าค่ะ แม่เค้าไม่ยอมเปิดใจรับแพรเลย. ใครมีวิธีช่วยบอกทีนะคะ!!!!🙏🙏🙏