ผมอาจจะเล่าดูงงนิดน่อย ต้องขอภัยด้วย ผมขอใช้นาม สมมติ ผู้หญิงว่า พี

เรื่องมันเริ่มจากตอนผม อยู่ปี 1 ผมได้รู้จักผู้หญิงคนหนึ่งๆที่เค้ามีแฟนอยู่แล้ว  เราเรียนด้วยกันคณะเดียวกันสาขาเดียวกันแต่ไม่มีโอกาสได้คุยกัน แต่เพราะด้วยความบังเอิญเพื่อนผมพามารู้จัก ทำให้เราได้คุยกัน สนิทกันขึ้นเรื่อยๆ อยู่กลุ่มเดียวกันแต่เนื่องจากเธอมีแฟนอยู่แล้วแต่อยู่คนละที่ทำให้เธอทะเลาะกับแฟนอยู่บ่อยๆ ผมก็ได้อยู่เป็นเพื่อน อยู่ข้างเธอคอยปลอบ จนไม่อาจห้ามความรู้สึกได้ เราเหมือนเป็นแฟนกันตอนอยู่ที่ ม ทำไรเหมือนแฟนทุกอย่าง แต่ก็ต้องยอมรับว่าผมเป็นได้แค่กิ๊ก เมื่อแฟนเค้าโทรมาผมก็ทำได้แค่เงียบ จะไปไหนกับเธอ เธอก็ต้องคอยโกหกแฟน ก็เป็นแบบนี้มีมาเรื่อยๆ เกือบ 6 เดือนได้

จนความสัมพันของเรามากขึ้นจนสุดๆ จนเธอเหมือนเธอจะเลือกผม แต่มีอยู่วันนึงผมทนไม่ไหว ผมทนมาตลอดกับการที่เธอต้องยอมแฟน แฟนขอให้ลาออกไม่เรียน แฟนขอให้โดดสอบไปหา  วันสุดท้ายที่ผมได้คุยกับเธอ คือวันที่เลิกกับแฟนไปได้ประมาณ 7 วันแล้วแฟนโทรมาง้อกลับมาดีกัน แล้วขอให้เธอลาออก  ผมนั่งฟังผมทนไม่ไหว กระชากโทรศัพท์ มาคุยกับแฟนเธอด้วยความอารมร้อน ด่าแฟนเธอ เธอก็กระชากคืนเราก็ทะเลาะกันหนักมาก ผมพยายาม รั้งเธอไม่ให้ไป แต่ทุกอย่างก็ไม่เป็นผล วันนั้นเป็นวันสุดที่ผมได้เห็นหน้าเธอ