เมื่อเป็นคุณจะรู้สึกยังไง ?
ผมคบกับแฟนมาตั้งแต่ผมอยู่ ปวช.1 จนปัจุบัน (แฟนผมเป็นผู้ชายน่ะคับ) คบกันแบบปิดๆบังๆ รู้เฉพาะเพื่อนในห้องเพราะเรียนห้องเดียวกัน เขาเป็นคนหน้าตาดี ฐานะก็ดี โดยร่วมดีกว่าผมทุกอย่าง แต่ไม่รู้ทำไมเขาเลือกคบกันผม คบกันจนถึง ปวช.3 ผมก็ได้ออกฝึกงานด้วยกันและพักอยู่ห้องด้วยกัน ใช้ชีวิตด้วยกันจริงๆจังๆเลยคับ แต่พอจบปวช.เราก็ต้องแยกทางกัน เพราะเขาต้องการที่จะต่อมหาลัย ส่วนผมฐานะทางบ้านไม่ค่อยดีผมเลยตั้งสิ้นใจเรียนต่อ ปวส. เพื่อลดรายจ่าย ผมกับเขาต้องแยกกันอยู่ อยู่คนละจังหวัดเลยคับ ช่วงนั้นเราก็สัญญากันว่า ถ้าผมจบ ปวส. แล้วจะเข้ามกาลียเดียวกึนกับเขาและเขาจะเลี้ยงดูส่งเสียค่าใช้จ่ายให้ แต่ช่วงเวลาที่เรียน ปวส.2ปี ห้ามผมมีใคร ผมก็รอ รอเวลาที่จะได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง ตลอดเวลา 2ปี มีคนเข้ามาในชีวิตเยอะคับ แต่ผมไม่เคยเปิดใจคบใครเลย แต่ผมไม่รู้ว่าแฟนผมเขาจะซื่อสัตว์กับผมหรือป่าว ผมกับเขาก็ติดต่อกันเรื่อยๆ หลังๆเขาก็ห่างๆ จนคิดว่าเขาหายไป ประเดน.....วันนี้ผมเข้าไปดูเฟสเขา ผมกลับใจสั้นๆ มือไม้อ่อน เพราะ ผมเห็นสิ่งที่ผมหวังว่าจะไม่ให้เกิดขึ้น ในตอนนี้เขาขึ้นสถานะกำลังคบกับ....(ผู้หญิง) ผมทำอะไรไม่ถูกเลยคับได้แต่ร้องไห้ ผมไม่ได้ถามเหตุผลอะไรเขาเลย ผมเลือกที่จะเงียบ ผมเห็นแฟนผมถ่ายรูปคู่กับเขา แล้วกลับมาคิดว่า สุดท้ายพอปั้นปลายชีวิตของ เกย์ สุดท้ายก็ต้องอยู่คนเดียว มันเรื่องจริงเลยน่ะผมว่า ในเมื่อเขาคบกับผู้หญิงแล้ว เขาคงไม่กลับมาหาผมอีกหรอก บ้างที่ช่วงเวลา 2ปี ที่ห่างกันเขาคงคิดอะไรได้หลายอย่าง ผู้ชายคบกับผู้ชาย มันเหมือนเรื่องตลก คงเป็นผมเองสิน่ะที่งมงาย คิดว่าคงมีสักวันที่ไเ้ดลับไปรักกันเหมือนเดิม แต่..ผมทำตามสัญญานะคับ ผมไปสมัครเรียนที่ มหาลัยเขา และเลือกเรียนภาคสมทบ เพื่อจะทำงานตอนเช้า แล้วมาเรียนตอนค่ำ จะได้ไม่รบกวนครอบครัวมาก ผมคิดมาตลอดเลยว่าจะทำทุกอย่างเพื่อเขา แต่วันนี้เขากลับมีความสุขในเส้นทางของเขา เราก็ต้องเดินทางเพื่อตัวเราและครอบครัวเรา
สุดท้ายผมคิดว่าตัวผมเองคงเลือกทางถูกน่ะคับทีาเลือกเดินออกมาจากชีวิตเขา ไม่มีดารโกรธ หรือแค้นใดๆ #ไอ้ตัวเล็ก