เท่าที่ไปนั่งเรียน ม.ราม 1 เทอมผ่านไป ในวิชาเอกประวัติศาสตร์ (ผมไปนั่งเรียนเฉพาะวิชาเอกเท่านั้นครับ วิชาพื้นฐานมันอ่านเองได้) แล้วสังเกตในการเรียนของเด็ก ม.ราม (ผมว่าน่าจะพอใช้เป็นมาตรฐานกับ มหาลัยอื่นๆได้) ได้ดังนี้
1.   อาจารย์พยายามให้เด็กพยายาม Discuss กับ อาจารย์ในประเด็นต่างๆ เสมอ แต่เด็กไม่กล้าที่จะ debate หรือ discuss ใน issue ต่างๆ
2.  วิชาไหน ที่อาจารย์พยายามทำอย่างข้อ 1 แทบไม่มี นักศึกษาเข้าไปเรียน
3.  เด็กส่วนใหญ่ จดเล็คเชอร์อย่างเดียว ซึ่งมหาวิทยาลัยโอซาก้าที่ผมเคยเรียน เด็กที่นั่นจะกล้า discuss หรือ debate กับ อาจารย์แบบไม่กลัวถอนหงอก อาจารย์กันเลยทีเดียว แต่บ้านเรานี่ไม่ใช่
4.  ผมมองว่า เป็นความห่วย ของระบบการศึกษาไทย เพราะการศึกษาในระดับมหาวิทยาลัยนั้น คุณต้องกล้า discuss หรือ debate เพื่อเพิ่มความรู้ ผมเองไม่กลัวที่จะเงิบ เมื่อ debate กับ อาจารย์ เพราะ การที่เราจะ discuss ได้ มันต้องค้นมาเพิ่มเสมอ ซึ่งผมทำมาตลอด แต่นักศึกษาบ้านเรา กลัวในสิ่งเหล่านี้ เช่นกลัว ยศถาบรรดาศักดิ์ ของอาจารย์ เช่น ผศ รศ หรือ ดร. ซึ่งจริงๆ สำหรับผมแล้ว มันกลับเป็นเรื่องสนุกเสียอีก ที่เราจะได้แลกเปลี่ยนความรู้กับท่านเหล่านี้

อันนี้เป็นสิ่งที่ผมมอง ผ่านการกลับมาเรียนด้าน ปวศ. ว่า คนไทยส่วนใหญ่กลัวที่จะ discuss หรือ debate แล้วความรู้จะเพิ่มได้อย่างไร