คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 113
ศัทธา มันหมายถึงเราเชื่อมั่นในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ศัทธาในรักก็หมายถึงคุณเชื่อมั่นในรัก ผมขอนอกเรื่องโดยยกเอาบางมุมที่เคยอ่านจากเวปหนึ่งมาให้อ่านโดยสรุปย่อๆ เขาบอกว่าจริงๆแล้วความสุขกับความทุกข์ที่เกิดขึ้นบนโลก ก็ถูกกำหนดโดยจิตใจเราเองนี้แหละ สิ่งใดเป็นไปตามที่ใจต้องการเราก็ชอบเกิดความยินดี ชอบใจ ดีใจ และเราก็อยากให้มันเป็นอย่างนั้นไปตลอดเพื่อเอามาสนองต่อความต้องการของจิตเราไปเรื่อยๆ เพราะเป็นอย่างนั้นแล้วใจเรามีความสุข แต่ความสุขแบบที่เราได้มาจากการเห็นคนอื่นเป็นอย่างที่เราต้องการ เช่นคนรักของเรา ต้องรักเราคนเดียว ดูแลเรามากๆ ตามใจเรา ถ้าเขาเป็น หรือทำอย่างที่เราต้องการเราก็มีความสุข มันเป็นความสุขที่ไม่เที่ยงแท้ยั่งยืน เพราะเราเอาความสุขไปฝากไว้กับสิ่งอื่นคนอื่น มันเป็นความสุขที่มีข้อแม้ คือต้องเป็นอย่างที่คิดหวังถึงจะมีความสุข เราทุกคนก็รู้ว่าไม่มีอะไรในโลกนี้ที่อยู่ยั่งยืนและถาวรตลอดไป ยิ่งเป็นใจของคนเรานั้นยิ่งไม่แน่นอน ผันเปลี่ยนไปได้ตลอดเวลาตามแต่ว่าจะมีอะไรมากระทบ ถ้าทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนหรือไม่เป็นอย่างที่หวัง อย่างเช่นคนรักเปลี่ยนไป เลิกรากัน จิตใจเราก็จะเริ่มปฎิเสธไม่ยอมรับ เริ่มเป็นทุกข์เจ็บปวดและสุญเสียความเชื่อใจและความเชื่อมั่น ความทุกข์กับความสุขมันเหมือนเหรียญสองหน้า ที่มีหน้าหนึ่งเป็นความสุข และอีกหน้าที่เป็นความทุกข์ แม้อยู่คนละด้านแต่ก็อยู่ติดกันไม่เคยแยกจากกัน มีสุขก็ต้องมีทุกข์ ตามแต่ว่าอะไรจะมาก่อนหรือหลังก็เท่านั้น ทุกอย่างเกิดที่ใจ ก็เริ่มที่ใจครับ รักตัวเองก่อนศัทธาในตัวเองก่อน แล้วใช้สติให้มากๆอย่าโทษตัวเองกับเรื่องที่เกิดขึ้น มองไปข้างหน้า แล้วก็เดินไปข้างหน้า ขอแค่มีสติและกำลังใจให้กับตัวเอง ทุกสิ่งมีจุดเริ่มและจุดจบ เช่นกัน...เมื่อจบได้ก็หมายความว่าเริ่มใหม่ได้ครับ สิ่งที่คุณตามหามันอยู่ด้านหน้าคุณไม่ว่าจะเป็น..ความรัก..หรือความศัทธา ปล...ถ้าเจ้าของ กท. ได้อ่านข้อความนี้[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 15
ตลอดสิบปี ตอนนี้อายุ 25 มีแฟนตั้งแต่ 15 แล้วก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ ปีนึงบ้าง สองปีบ้าง สามปีบ้าง บางคนผ่านมาผ่านไป ไม่เคยถือว่าเป็นความรักถือว่าค่อนข้างคบใครคบนาน คบทีละคน พอมาเจอคนล่าสุด ฝากชีวิต ฝากอนาคต ฝากทุกอย่างให้กัน กลายเป็นว่า เค้าเลือกทางเดินที่ไม่มีเรา เข้าใจยอมรับ ปล่อยเค้าไป ยังคงศรัทธาในความรัก ยังเชื่อว่าความรักแท้มีอยู่จริง แต่ไม่ศัรทธาในคนที่จะมารักกัน ทั้งหัวใจไม่เหลือความรู้สึกที่จะรักใครได้อีก เจอใครก็ไม่รู้สึกชอบหรือรัก เคยพยายามคุย คุยไปก็ลำคาน อยู่คนเดียวนี่แหละ ไม่ต้องไปเจอปัญหา ทะเลาะ รัก โกรธ เกลียด อยากไปไหนก็ไป แค่เหงาๆ แค่อิจฉาคนที่เค้ารักกัน
แสดงความคิดเห็น
คุณเคยหมดศรัทธาในความรักไหมและจะกลับมาศรัทธามันอีกได้อย่างไร