สวัสดีค่ะ ขอเข้าเรื่องเลยละกันนะค่ะ

เราอยู่ปี1 เราแอบชอบเค้ามาได้ 4-5เดือนแล้ว ตั้งแต่ได้เจอเค้าในงานวันรับน้อง เพราะได้อยู่กลุ่มเดียวกัน
แต่เราก็ไม่ได้คุยกับเขาเพราะคนในกลุ่มมันเยอะมาก และตอนนั้นเราก็ยังไม่ได้คิดอะไร แค่ว่าน่ารักดี

จนกระทั่ง เปิดเทอมมา เราเจอเขาในเซคเดียวกัน วิชานึง เค้านั่งหน้าเรากับเพื่อนเขาอีกสองคน
ส่วนเรากับเพื่อนเราคนนึงนั่งข้างหลังเขา เพื่อนเรารู้ว่าเราชอบเขา และเราก็พยายามจะหาทางทำความรู้จัก

เราคุยตรงๆกับเขาครั้งแรกในเซเว่น ถามเรื่องการบ้านไป เขาก็ตอบมาดีค่ะ ยิ้มๆเฟรนลี่ตามประสาคุยกับคนแปลกหน้า
และก็เป็นวันเดียวกันที่เราแอดเฟสบู๊คเขาไป และเขาก็รับแอดเรา

ต่อมา เรารู้สึกว่าเราอยากให้ขนมเขามาก คือมันอยากทำดีด้วยอ่ะค่ะ เลยเดินเข้าไปตรงๆ และยื่นขนมให้เขา
(กลับมานั่งคิดตอนนี้และรู้สึกอายมาก ตรูทำไปได้งายยย T^T)
เรา : อ่ะ (เรียกชื่อเขา) เราให้ พอดีเดินไปเห็นและนึกถึงอ่ะ
เขา : ให้ทำไมอ่ะ (ทำหน้างงนิดนึง)
เรา : ก็เราอยากให้ ไม่มีไรหรอก กินๆไปเหอะ (เราไม่น่าพูดแบบนั้นเลยใช่มั้ยยยยTT ก็คนมันเขินเลยพูดๆไป)
เขา : (ก็รับไว้ และทำหน้างงๆ แต่เพื่อนเขาที่นั่งข้างๆเหมือนรู้เลยอะค่ะ ว่าเราชอบเขา)

หลังจากวันนั้น เรากับเขาก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย หนึ่งเพราะเรารู้สึกอายและเสียเซลฟ์ไงไม่รู้
สอง เขาเป็นคนบุคลิกนิ่งๆ ภายนอกดูเงียบๆ ใส่แว่น ดูเหมือนขี้เก๊กหน่อยอะค่ะ ที่จริงก็แอบคล้ายโอตาคุนิดนึง
แต่ต่อมาหลายอาทิตย์.. ในขณะที่นั่งเรียนอยู่ และอาจารย์สั่งการบ้าน ซึ่งมันเป็นการสั่งการบ้านที่ตลกมาก ขอไม่เล่ารายละเอียด
เรากับเพื่อนเราก็ขำกัน ประมาณว่า เราสองคนกับเพื่อนขำๆโวยวายฮาๆนิดนึงอ่ะค่ะ เขาก็เลย..

หันมายิ้มหัวเราะด้วย มองหน้าเรากับเพื่อนเรายิ้มให้ เราก็ยิ้มกลับ หัวเราะกับเขาด้วยเลย และเขาก็หันไป
เรากับเพื่อนเลยเตรียมแผนที่จะสร้างสถานการณ์ให้ได้คุยกับเขาในวันต่อมาที่เรียน

เรา : (เรียกชื่อเพื่อนเรา) การบ้านข้อนี้ทำไงอ่ะ ตอบไม่ได้
เพื่อนเรา : (พูดดังๆว่า) ไม่รู้สิ ลองถาม.....ดู .....อยู่เอกจีนนิ

พอเขาได้ยินเรากับเพื่อนพูดชื่อเขา เขาก็สะดุ้งนิดนึง และเขาก็หันมาทางเรา
เราก็ยื่นชีทการบ้านไป ถามว่าอันนี้ต้องตอบว่าไรหรอ อะไรอย่างเงี้ยอ่ะค่ะ แอ๊บหน้านิ่งล้วนๆ แต่ในใจกรี๊ดและสั่นมากค่ะ

เขา : (อธิบายมายาววววว) $%&**()^$^#&^&
เรา : อ๋อๆ ขอบใจมาก เราเชื่อนาย5555
เขา : เรียนจีนหรอ
เรา : ใช่
เขา : เพื่อนเราก็เรียน (ชี้ไปที่เพื่อนเขาข้างๆ)
เรากับเขาก็คุยต่อกันยาวเลยยยยย และหลังจากนั้นก็ไม่มีอะไร

จนเรามาทักแชทเฟสเขา ถามเรื่องการบ้านอีก เนียนๆนิดนึง-.- ก็ถามนู่นนี่นั่นไป
ตอนจบเราเลยตัดบทสนทนาไปว่า

เรา: เราไปล่ะ ไม่กวนแล้วๆ บายๆ
เขา : บาย โชคเอครับ

เราดีใจมาก เพราะปกติเขาเป็นคนนิ่งมากกกกกกกกค่ะ พอเขาพูดดีกับเรามาเราเลยเขินเลย
แต่นี่ก็ไม่อยากมโนมาก เพราะที่ผ่านมาดูเผินๆก็เหมือนไม่มีอะไรคืบหน้า

ล่าสุดวันนี้ เจอเขาที่ห้องสอบ สอบไฟนอลแล้วค่ะ ช่วงเดินไปหยิบช้อนซ้อมกินข้าว เราเดินผ่านเขา
เขาก็หันข้างมองหน้าเรานิดนึง เราเลยทักเขาไปว่า "หวัดดี ^^" คือเรายิ้มแบบจริงใจให้เลย
เขาก็เหมือนทำหน้ายิ้มหุบๆแหยะๆบอกไม่ถูกอะค่ะ แต่ไม่ได้พูดอะไร
มันทำให้เราแอบรู้สึกแย่นะ ตัวจริงกับในแชทมันดูต่างกันมาก ในแชทเขาดูพูดดีพูดเยอะ แต่พอเจอจริงๆเขากลับชอบทำเป็นไม่เห็นไม่ทัก
เราท้อค่ะ และก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อแล้วด้วย ):

ที่จริงมันมีประเด็นหลายอย่างกว่านี้ เพราะมันเป็นระยะเวลาตั้งเทอมนึง
เราพยายามมากค่ะ พยายามไปปรากฏตัวให้เขาเห็นบ่อยๆ งานลอยกระทงเราก็บังเอิญไปเจอเขา
คือเรากับเขาสบตากันบ่อยอยู่ค่ะ เหมือนเขาก็จำเราได้ และก็อาจจะคิดว่า ทำไมเจอไอนี่บ่อยจังวะ5555
แต่คิดว่าเขาคงจะรู้แหละค่ะ ว่าเราชอบๆเขาอยู่

ที่เล่ามาทั้งหมดนี่ อยากจะถามเพื่อนๆว่า มันพอเป็นไปได้ไหมค่ะ ว่าเขาเริ่มที่จะรู้สึกบ้าง
หรือที่เล่ามานี่มันบอกอะไรได้บ้างมั้ยค่ะ ว่าเขาคิดยังไงกับเราตอนนี้
และเราควรทำอย่างไรต่อไปดี พิชิตใจหนุ่มแว่นเงียบขรึมนี่มันยากยิ่งกว่าทำข้อสอบไฟนอลอีกนะ เห้ออออ 555555