ผมรู้จักผู้หญิงคนนี้มาก็เกือบสี่เดือนแล้วครับ เธอเป็นคนน่ารักมากครับในสายตาผม ชอบเสียงของเธอมากเวลาคุยกัน มันน่ารักอย่างบอกไม่ถูก

            ผมกับเธอส่วนใหญ่แล้วจะคุยกันทางเฟสไลน์ แล้วก็โทรคุยกันนิดหน่อย จะว่าเธอเป็นคนที่จีบยากมากครับ เชื่อไม๊ครับส่วนใหญ่สถานที่ที่เราเจอมีอยู่สองที่เองแล้วก็แปปๆเอง คือไม่เคยไปไหนสองต่อสองเลย 555 เธอค่อนข้างงานยุ่งอันนั่นผมก็ไม่ว่า ผมพยายามทำความเข้าใจ ซึ่งก็ไม่มีปัญหา จะมีก็นิดนึงมันชอบคิดถึง บางทีก็คิดนะ เราจะเยอะไปรึเปล่ายังไม่ได้เป็นอะไรเลย ทำไมเราถึงทุ่มเทขนาดนี้นะ ทำไมไม่ไปจีบคนอื่นวะ นอนคิดทุกคืนบอกว่าเหนื่อยละจะตัดใจ แต่พรุ่งนี้ก็ทักไปเหมือนเดิม มันอดใจไม่ได้จริงๆ คือมีความรู้สึกว่าจะทำไงให้เขาเปิดใจ ความรู้สึกในใจผมก็บอกไปหมดแล้วนะครับว่าชอบ ว่าเราชอบแกมากนะ ตรงจุดนี้ไม่เสียใจละครับ ที่ได้บอก แต่ใจนึงก็บอกว่าต้องไฟต์ สักวันเธอจะเป็นแฟนของเรา

         ผมเองเป็นคนผอมกะหร่อง หุ่นขี้ยา อยากเล่นกล้ามเห็นกระทู้มีคนเอามาโพสก็ยิ่งมีกำลังใจในการเล่น แต่แรงบันดาลใจของผมก็คือเธอ เธอบอกชอบผู้ชายหุ่นหมี ผมก็อยากจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง เพราะผมคิดเสมอ ถึงเล่นไปเธอไม่รักเราก็ได้สุขภาพ ผู้หญิงที่ไหนก็ชอบผู้ชายสุขภาพดี ดูภูมิฐาน
ก็เลยวางแผลนวางสิ้นปีนี้จะเอาเงินเก็บทั้งหมด ไปลงซื้อเวย์ แผลนว่าจะไปเที่ยวที่อื่นๆคงต้องยกเลิกกกกก


         แต่ว่าช่วงนี้ผมกับเธอไม่ค่อยได้เจอกันเลยครับผมอาจจะอกหักแล้วก็ได้ เธอก็บอกเสมอนะอย่ารีบใจเย็นค่อยๆคุยกัน ค่อยๆศึกษากัน เลยอยากทราบว่าเวลาสี่เดือนนี่ยังเร็วไปหรือว่าช้าครับ จริงๆแฟนคนก่อนๆๆเดือนเดียวก็เป็นแฟนแล้วช้าสุดสามเดือน นี่จะ สี่ห้าเดือนละ 55555  ผมก็ไม่มั่นใจว่าผมจะแห้วรึป่าวเพราะชวนไปไหนเธอก็ไม่ไป หรือว่าเธอจะอยากเป็นแค่เพื่อน ควรจะถามตรงๆเลยดีไหมครับ แต่ก็กลัวคำตอบจากปากเธอ หรือถ้าเธอให้คุยต่อไปยาวๆผมควรทำตัวอย่างไงครับให้เสมอต้นเสมอปลาย เพราะที่ผ่านมาผมรุกหนักไปบางทีก็เอียนๆ ไปบ้าง แต่มาถึงจุดนี่ละผมจะไม่เสียใจกับอะไรทั้งสิ้น
ถ้าเธอจะไม่รับรักเรา เราก็จะโสดแบบนี้ไปเรื่อยๆๆ

แต่จะให้ดีรับรักเราจะดีกว่านะ


สุดท้ายแค่อยากแชร์ประสบการณ์ให้เพื่อนๆในพันทิพครับ
ขอบคุณครับที่แวะเข้ามา