สวัสดีครับ นี่เป็นกระทู้แรกของพันทิปในชีวิตผมครับ ถ้าผิดพลาดอะไรต้องขออภัยครับ
เกริ่นนำก่อนว่า ผมเป็นผู้ชายครับ อายุก็วัยรุ่นตอนปลาย เรียนอยู่โรงเรียนชายล้วนเก่าแก่แห่งหนึ่งในประเทศครับ
ส่วนเธอคนนั้นเป็นผู้หญิงครับ อายุก็พอๆกับผม เธอเรียนโรงเรียนแถวพัฒนาการครับ
ผมเจอกับเธอตอนที่มาเรียนดนตรีครับ ครั้งแรกที่ผมเจอกับเธอผมก็รู้สึกแปลกๆครับ ก็งงตัวเองเหมือนกัน(เพราะผมไม่เคยรู้สึกชอบครับ เลยไม่รู้ตัวเอง)
พอเจอกันไปสักพัก ผมก็ไม่ได้รู้จักอะไรกับเธอครับ เพราะเรียนคนละอย่างกัน เลยไม่ได้เรียนด้วยกันครับ
แต่ก็อาจมีซ้อมใหญ่บ้าง ซึ่งนั่นแหละครับถึงจะเป็นโอกาสที่ผมจะได้เจอเธอ ซึ่งก็นานๆครั้ง
แต่หลังๆผมเริ่มรู้สึกหนักกว่าเดิมตอนเห็นเธอครับ แค่หน้าเธอใจผมก็สั่นแล้วครับ โดยเฉพาะตอนเธอยิ้ม ผมนี่แทบละลาย
จริงๆในสายตาคนอื่นเธอก็เป็นผู้หญิงปกติไม่ได้สวยไม่ได้เด่นอะไรนะครับ แต่ทำไมผมมองถึงกลายเป็นว่าเธอน่ารักมาก
พอเรียนไปซักพัก ทุกคนก็เริ่มมีกลุ่มสังคมของตนเองครับ ผมก็อยู่กลุ่มผู้ชายกับรุ่นพี่รุ่นน้องเฮฮากันไป ส่วนเธอจะไปอยู่กับกลุ่มผู้หญิงครับ
ผมก็ไม่ใช่เด็กเก่าอะไรครับ มาเรียนไม่นานก็สนิทอยู่ไม่กี่คน แต่จะมีรุ่นพี่ผมอีกคนที่สนิทกับทุกคนทั้ง2กลุ่ม
พอเวลาสนิทกันก็จะชอบมาเจอกันตอนพัก ผมก็แอบมองเขาอยู่ตลอด แต่ไม่ได้เข้าไปทำความรู้จักเขาครับ เพราะผมยังไม่แน่ใจตัวเองตอนนั้น
สักพักผ่านไป ผมก็ยังไม่ได้รู้จักเธอครับ แต่เริ่มรู้จักคนอื่นๆแล้ว พอถึงตรงนี้แหละครับ ผมสอบชิงทุนไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนต่างประเทศได้
ปีหน้าผมก็อาจไปเลย และอาจไปโดยไม่รู้จักเธอ และไปโดยได้แค่แอบมองเธอ ผมคงไม่ยอมหรอกครับ อย่างน้อยขอผมเป็นแค่เพื่อนเธอก็ยังดี
เดี๋ยวรอครั้งหน้าตอนที่ผมเจอกับเธอก่อนนะครับ ผมกะจะลองไปทำความรู้จักกับเธอจริงๆครับ ผมยังไม่อยากไปทั้งที่เป็นอย่างนี้
"ขอแค่ได้รู้จัก ไม่ได้รักก็ไม่เป็นไรครับ" ผมอยากถามทุกท่านเวลาจะเข้าไปทักทายผู้หญิงที่ท่านชอบแต่เขา(อาจจะ)ไม่รู้จักท่านนี่ท่านพูดกันยังไงหรือครับ
สุดท้ายนี้ ขอขอบคุณพื้นที่ที่ให้ผมได้เขียนความในใจของผมด้วยครับ ถ้อยคำอาจดูแปลกๆ เพราะผมเขียนเลย เอาจากที่ความทรงจำผมเลยไม่มีอะไรมาปรุงแต่งให้ดูสวยงามหรือเป็นนิยายอะไรครับ ขอบคุณครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ความรู้สึกเวลาชอบใครของแต่ละคนก็ต่างกันไปนะครับ ผมก็อีกแบบหนึ่ง แต่สำหรับผมความรู้สึกที่มีต่อเธอคือชอบสำหรับผมครับ