ข้อมูลส่วนตัว"ยกเว้นชื่อ-นามสกุล"
อายุ 19 ปี น้ำหนัก 86 ส่วนสูง 180 รอการณ์เกณฑ์ทหาร
การศึกษาสูงสุดตอนนี้ คือ ปวช.สาขาการโรงแรม

ลักษณะนิสัยและความสนใจพิเศษ
- ชอบพูดคุยแลกเปลี่ยนมุมมองความคิด
- ชอบการเดินทาง
- ชอบคิดและวางแผน
- ชอบการทำธุรกิจ
- สร้างความประทับใจแก่ผู้สนทนา
- มีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์คนอื่นอาจจะมองว่าผมบ้าแต่ผมมองว่ามันเป็นไปได้
- ชอบเรียนรู้อะไรไม่ใหม่ๆ ม่ชอบความซ้ำซากจำเจ
- รักในสิ่งที่ทำ

ประสบการณ์และความสามารถ
- อ่านกราฟหุ้น วิเคราะห์ค่าเงินและเศรษฐกิจได้
- เคยทำอาชีพนายหน้าที่ดิน
- เคยเป็นไกด์นำเที่ยวที่ลาว
- เคยเป็นผู้ช่วยเชฟบนเรือสำราญล่องเจ้าพระยา

พูดข้อเด่นและข้อดีไปแล้วมาพูดถึงข้อด้อยและข้อเสียบ้างครับ
ข้อเสียมีดังนี้ครับ
- ผมหน้าตาไม่หล่อธรรมดา ปล.ผมคิดว่าเป็นข้อเสียแต่อาจจะเป็นข้อดีเพราะมีตั้งกระทู้ความทุกของคนหน้าตาดี
- ผมพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ ตรงนี้ทุกครั้งที่ผมเห็นนักท่องเที่ยวต้องการความช่วยเหลือผมรู้สึกอึดอัดและอยากเข้าไปช่วยเหลือเค้ามาก
- กวนตรีนบางเวลาบางจังหวะและอารมณ์

สิ่งที่ผมอยากจะบอกคือ
หลายท่านที่อ่านมาถึงตรงนี้ก็อาจจะรู้สึกสงสัยว่าทำไมผมถึงไม่เรียนต่อซึ่งผมต้องบอกตรงๆว่าผมไม่ใช่คนกรุงเทพเป็นเด็กต่างจังหวัดครับตอนที่ผมเรียนจบมาก็อยากเข้ามาเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัยแต่ก็ไม่คิดที่จะเรียนเพียงอย่างเดียวผมจึงคิดไปสมัครงานทำซึ่งการคิดก็แค่หวังเพียงเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย เวลาทำงาน จ-ศ เรียน ส-อ และงานที่ผมทำก็ไม่เป็นไปตามความตั้งใจในตรงนั้น ทำงานถึง 6 วัน เข้างาน 12.00 น. - 22.00 น. ไม่ได้มีเวลาในการที่จะไปติดตามข่าวคราวความเคลื่อนไหวการรับนักศึกษาของมหาลัย และหลายท่านที่อ่านคงสงสัยว่าผมมีประสบการณ์ในด้านการท่องเที่ยวการบริการอยู่แล้วทำไมไม่สมัครทำในด้านนั้น คือผมชอบการเรียนรู้ชอบอะไรใหม่ๆที่ทำให้เราได้ฝึกตัวเองให้เก่งและพัฒนาทักษะในหลายๆด้านผมจึงอยากลองหาอะไรใหม่ๆ ถ้าเค้าให้ผมไปล้างส้วมแลกกับการรับผมเข้าทำงานในบริษัทที่ผมอยากเข้าไปเรียนรู้งานกับเค้าผมยินดีและเต็มใจที่จะทำ

นี่แหละครับคือตัวผมนิสัยของผมประการณ์และความสามารถที่ผมได้บอกไป ผมจะไปยังไงต่อขอให้ทุกท่านแนะนำด้วยครับ