สภาพแบบนั้นกองทัพเยอรมันเข้ามาในฝรั่งเศสกันเต็มที่แล้วครับ      แทบไม่มีหนทางที่จะพลิกกลับได้เลย     จะให้ยื้อสู้ต่อน่ะได้     แต่ความเสียหายคงอยู่ในระดับมหาศาลมากๆๆๆๆ    และยังไม่เห็นทางชนะอีกต่างหาก      ยอมแพ้ดูจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่า   แทนที่จะสู้ตายกันจนไม่เหลืออะไรแล้วยังแพ้อีก    สู้รักษาตัวเอาไว้เพื่อแก้แค้นในภายภาคหน้าดีกว่า

สงครามน่ะใครๆก็อยากชนะ      แต่ก็ต้องชนะแบบสูญเสียน้อยๆ    คุ้มค่า     ไม่ใช่ว่าชนะแบบตามกันเรียบทั้งสองฝ่าย    ฝ่ายชนะเหลือคนเดียว    แบบนี้ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะชนะเหมือนกัน

พิชัยสงครามซุนวูยังกล่าวไว้แต่บรรพแรก    ว่าให้รู้จักประเมิณศึก      หลักยุทธวิธีมีอยู่ว่า
เรามีกำลัง ๑๐ เท่าของข้าศึก จงเข้าล้อมเอา
ถ้า ๕ เท่าของศัตรู ก็จงบุกตี
ถ้าเพียงเท่าเดียว ก็แยกเป็นสองกองเข้าชิงชัย

ถ้าหากกำลังทัดเทียมกัน
จงพยายามเข้ารบพุ่ง
น้อยกว่าจงตั้งรับไว้
ถ้าด้อยกว่า
จงหาทางหลีกเลี่ยงไว้ก่อน

ฉะนั้น ความขัดแข็งถือดีของกำลังอันน้อย
ย่อมตกเป็นลูกไก่ของกองทัพ
อันมีกำลังมหาศาลนั่นเอง

---

เพราะฉะนั้น วิธีหยั่งรู้ชัยชนะมีอยู่ ๕ ประการ คือ
รู้ว่าควรรบไม่ควรรบเพียงใด ผู้นั้นชนะ

รู้หลักการใช้ทหารมากน้อยเพียงใด
ผู้นั้นชนะ

ฝ่ายนำและผู้อยู่ใต้บังคับบัญชา
ร่วมจิตสมานฉันท์เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
ผู้นั้นชนะ

เตรียมพร้อมเสมอ
เพื่อคอยโอกาสหละหลวมของศัตรู
ผู้นั้นชนะ

ขุนพลมีสมรรถภาพ
และราชันย์ไม่สอดแทรกก้าวก่าย
(ปล่อยให้ปฏิบัติการได้โดยเสรี)
ผู้นั้นชนะ

---

กองทัพที่กำชัยชนะ จึงรบในเมื่อเห็นชัยแล้ว
แต่กองทัพที่พ่ายแพ้จะรบเพื่อหาทางชนะ