สวัสดีค่ะ ตอนนี้ร็สึกสับสนมากๆเลย อัดอั้นมานาน ไม่รู้จะไปคุยกับใคร ก็เลยมาขอความช่วยเหลือจากเพื่อนๆทุกคนในนี้  ขอความคิดเห็นหน่อยนะค่าาา

หมายเหตุ เรื่องนี้เกิดขึ้นที่เมืองจีน และโดยส่วนตัวเราเป็นคนค่อนข้างหัวเปิดหน่อยๆอ่า อาจจะมีบางกิริยาที่ไม่เหมาะสม ก็ขออภัยด้วยนะค่ะ

เรื่องมันมีอยู๋ว่า วันนั้นเราไปเที่ยวผับ(ซึ่งในกรณีไปเที่ยวผับนี้นี้คือแบบ แค่อยากเที่ยวอ่ะค่ะ อยากปลดปล่อยความเครียด เราเองก็ไม่ใช่คนเที่ยวบ่อยขนาดนั้นนนน ปล.เรื่องนี้เกิดขึ้น ณ เมืองจีน )แล้วก็ไปเจอผู้ชายคนนึงเป็นคนสิงค์โปร์ แล้วเราก็เต้นด้วยกัน เขาก็เลี้ยงดริ้งแลกวีแชทตามฉบับเดิม แต่ที่มันไม่เหมือนเดิมก็คือกับคนนี้เรารู้สึกดีด้วยจริงๆนะ คือแบบแค่มองก็ร็สึกดีอ่ะค่ะ แค่ครั้งเดียวก็ร็สึดแบบว่าใช่อ่ะ สปาร์กเบาๆๆ เขาดูแก่กว่าเราเยอะอ่ะค่ะแต่นิสัยค่อนข้างวัยรุ่น แบบชอบดนตรี เที่ยว แบบแร็ปเปอร์เบาๆๆ นั้นคือการเจอกันครั้งแรกของเรากับเขา ตั้งแต่เราเรียนมหาลัยมาจนจะจบไม่เคยที่จะเจอแบบมองปั๋บแล้วต่างฝ่ายต่างโอแบบนี้มาก่อน ครั้งแรกที่เจอกันก็จบด้วยการจูบ.....วันนั้นเขาบอกว่าวันนี้เป็นวันที่เขาอยู่เมืองที่เราอยู่เป็นคืนสุดท้าย แต่เด่วอาทิตย์หน้าเขาจะมาหาเราใหม่ เราก็โอเค เขาาบอกเราว่ารักเรา อยากให้เราอยู่กลับเขาทุกวันไรงี้ แบบtake care me for everyday in the future พอกลับมาก็คิดว่าคนนี้ก็คงเหมือนคนอื่นที่แบบแค่ในผับแบบคนอื่นๆ แต่พอหลังจากวันนั้นเขาก็ยังคุยกับเราอยู่ เราขยันโพสวีแชทมากขึ้นเพื่อที่จะอยากให้เขาเห็น เขาก็เห็นค่ะ มากดไลค์มาเม้น แต่พอผ่านไปไม่นานเขาก็หายไป เราก็ไม่เข้าใจอ่ะเราเลยแบบทำใจแล้ว คิดว่าคนนร้สุดท้ายก็ม่พ้นคว้าน้ำเหลว แต่แล้วมีวันนึงอยู่ๆเขาก็โผล่มาแล้วก็บอกว่าเขาอยู่เมืองที่เราอยู่ ไปหาเขาหน่อยได้ไหมเขาอยากเจอ แล้วเขาก็ส่งที่อยู่โรงแรมมาให้เราก็แบบเห้ยยยย โรงแรมนี้นะ ชั้นยังเป็นผู้หญิงไทยนะเฟร้ยยยย เขาก็บอกว่าไม่ใช่แค่กินข้าวเฉยๆแล้วก็แบบว่าเราว่ามองเขาเป้นคนไม่ดีเหรอ ทำไมถึงคิดว่าเขาเป็นคนแบบนี้(ก็มันส่อป่ะหล่ะ)เราก้โอเค ก็ไปกินข้าวกัน คือวันนั้นเราไปคนเดียวแต่เขากลับเอาเพื่อนมมาด้วย แล้วพอกินข้าวเสร็จระหว่างเดินออกมาเขาก็มาเดินข้างเรา มาถามว่าคิดถึงเขาบ้างไหม เขาคิดถึงเรามาก แล้วเขาก็ร้องเพลงประมานว่ารักเทอ อะรัยประมานนี้อ่ะค่ะ กินข้าวเสร้จก็ไปผับต่อ(ชีวิตนี้วนเวียนอยู่กับผับ) เขาขับรถไปค่ะ เขาส่งเพื่อนลงที่หน้าผับก่อน เรากำลังจะลงเขาก็บอกว่านั่งรถเป็นเพื่อนเขาเอารถไปจอดหน่อยได้ไหม เราก็โอเค ก็นั่ังไปกลับเขา เขาเอารถไปจอดที่โรงแรมค่ะแล้วก็เดินขึ้นโรงแรมไป เราก็นะ.....ตามเขาขึ้นไป แต่ ณ จุดจุดนี้เราสาบานเลยว่าไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ถึงจะเกิดแต่ก็ไม่เสียตัวอ่ะค่ะ เราบอกให้เขาหยุดเขาก็หยุด วันนั้นเราเลยถามเขาว่าเรายังไม่อยากจะให้มีอะรัยเกิดขึ้นเพราะระหว่างเราเป็นอะไรกันก็ไม่รู้ เขาได้ยินนะแต่เขาไม่ตอบอ่ะ ทีนี้เราก็ลงมาจากห้องก็เดินไปผับกัน ตอนอยู่ที่ผับเขาก็คอยมาถามว่าเบื่อไหม ถ้าเบื่อก็กลับก่อนก็ได่นะ เราก็อยู่สักพักนึงอ่ะค่ะ จนประมานเที่ยงคืนกว่าเราก็บอกว่าเขาว่าเราจะไปหาเพื่อนที่เคทีวีแล้ว เขาก็โฮเค บ๋ายบาย ไม่มีแม้แต่การจะเดินมาส่ง แบบไม่แคร์เราเลยอ่ะ เราก็ไม่เข้าใจเขานะ พอเรามาที่เคทีวี ประมานตีสองตีสามแล้วมั้งก็ส่งวีแชทมาใหม่ว่าเขาอยู่ที่ผับอีกที่นึงจะมาไหม เราก็บอกว่าไม่ เราอยู่กลับเพื่อน เขาถามว่าU need yr friends or yr boyfriend?เรานี้แบบเห้ยยยยยย สตันทไปเลยอ่ะ คนอะไร๋โมเมสุดๆ แต่ก็เป็นการโมเมที่เราแอบปริ่มอ่ะ เราเลยถามกลับว่าสรุปนี้เขาเป้นแฟนเราเหรอ เขาตอบกลับมาว่าใช่ (ขี้ตู่แถมหน้าด้านเบาๆ) แต่สุดท้ายเราก็ไม่ได้ไปนะ วันรุ่งขึ้นเขาก็กลับฮ่องกงไป(เขาทำงานอยู่ฮ่องกงค่ะ)วันนั้นรุ่งขึ้นเขาบินมาจีนเหมือนกันแต่ว่าเป็นคนละที่กับที่เราอยู่ หลังจากวันนั้นที่เขาโมเมว่าเป็นแฟนเรา เขาก็คุยกับเราทุกวันเลย แบบคิดถึงจัง อยากเจอ รัยประมานนี้ แล้วพอเขาบินมาวันนึงวันรุ่งขึ้นเขาพูดว่าเด่วพรุ่งนี้จะมาเมืองที่เราอยู่ เราก็ถามว่ามาทำไม เขาบอกมาหาเรา เรานี้แบบปริ่มอ่ะะ  คือเราคิดนะทุกครั้งที่เจอเขาอ่ะมันอารมแบบหาความแน่นอนไม่ได้อ่ะ  เพราะก็ไม่รุ้เมื่อรัยจะได้เจอกัน เจอทีรัยก็ไปแต่ผับ เราทำใจคิดไปทางแง่ร้ายเรียบร้อยแล้วด้วย แต่พอเห็นเขามันก็แบบ....เพื่อนก็เตือน เราฟังนะแต่บางทีความรู้สึกมันขัดๆอ่ะ วันนั้นเขาก็มาจริงๆค่ะ ก็ไปผับอีกเพราะว่าดีเจที่เขาชอบมาจัดที่ผับที่เมืองที่เราอยู๋ เขาถามว่าเราจะมาไหม เราบอกยังไม่รุ้ ถ้าเขามารับเราจะไป แต่เขาบอกว่ารถเขาเต็มแล้ว เรานี้แบบปรี๋ดอ่ะ ทำไมว่ะ อยากให้ไปมารับไม่ได้ไง ไหนบอกมาหาเราไง เขาดูไม่แคร์เราเลยเนอะ แต่เขาก็คอยถามตลอดนะว่าเราจะมาใหม่ สรุปเราก็ไปค่ะ ไปกับเมท พอออกมาจากผับเมทเรากับเขาก็แนะนำตัวกันเมทเราถามว่าเรากับเขาเป็นcoupleกันเหรอ เราแบบชะงักไปสักพักนึง เพราะไม่คิดว่ามันจะถามแบบนี้อ่ะ เราเลยยกมือเป็นกากบาทบอกว่าไม่ใช่ เขาก็พูดว่าเราอ่ะเป็นbad friendของเขา เราก็เลยแบบอ้อออ แบด เฟรนช่ะ งั้นชั้นกลับนะ เขาก็ไม่ได้ให้เรากลับ ก็ไปต่อกันอีกที่นึง คือเรื่องของเรื่องที่ไปต่อเพราะว่าดีเจที่เขาชอบอ่ะไปที่นั้น แล้วเหมือนมันมีให้ถ่ายร็ปได้อ่ะค่ะ ก็ไปกันพอไปถึงเขาถามเราว่าจะไปถ่ายรูปกับเขาไหม เรายังงัยก็ได้ก็เลยไป แต่เมทเรานั่งอยู่เฉยๆ ก่อนหน้านั้นเมทเราก็แบบมองเขาไม่ดีแล้วอ่ะ เพราะเขาแบบดูเล่นๆ แบดบอย รัยงี้ แล้วเราชอบแบดบอยไง ตอนที่เราไปยืนกับเขา เขาดูแคร์เราอ่ะก็แบบจับมือ บอกว่าคิดถึงเรา ยังงู้นยังงี้ เราเลยถามไปว่าจริงเหรอ เขาก็แบบทำไมเราพูดแบบนี้บ่อยจัง เห็นเขาเป็นคนขี้โกหกเหรอ เราก็บอกไปเลยว่าก็คุณอ่ะดูเหมือนไม่แคร์ชั้นเลย เพื่อนชั้นก็บอกว้าคุณอ่ะเป็นแบดกาย เขาก็เลยนิ่งไปๆ แต่เราก็ยังคุยกันอยู่นะ พอตอนจะถ่ายรูปเขาก็แบบดันๆเพราะคนมันแย่งอ่ะ แล้วคนเฝ้าประตูก็จะไม่ให้เข้า เขาบอกคนเฝ้าประตูว่าให้แค่ผู้หญิงเข้าไปได้ไหม เอาแค่แฟนเขาเข้าไปเด้วเขาจะรอข้างนอก (คือเราก็เข้าใจเขานะ เขาชอบมากแต่คือเราไม่ร็จักดีเจสองคนนี้ เราจะให้เราเข้าไปนี้นะ！) เราได้ยินเขาพูดเต็มสองหูเลยว่าเราเป็นแฟนเขา งานนี้คือไม่ได้มโนนะ พอจะแยกกันเราก็เดินจับมือกันมาตลอด ก็กอด บ๋ายบายจากกันตามเรื่องตามราว เขาบอกว่าวันรุ่งขึ้นจะไปชอปปิ้ง จะไปกับเขาไหม เราก็แบบก็ได้หมดอ่ะ ยังงัยก็โทมาหล่ะกัน เราก็มากลับหอนอน มาเปิดโทสับดูอีกทีตอนหกโมงเช้า เขาส่งมาว่ากระเป๋าตังเขาหาย ตกบนแท็กซี่ เราก็เห้ยย แล้วทำไงอ่ะ เขาบอกว่าอยากให้เราช่วย เราก็ถามแบบโง่ๆค่ะว่าจะให้ช่วยยังไง เขาบอกขอยืมเงินก่อนได้ไหม สัก1000-2000หยวน เราด็ไม่ได้มีเงินเยอะขนาดนั้นอ่ะ ก็เลยต้องไปขอแม่บอกว่าขอเงินเพิ่ม เรารู้แหละว่าเราโง่+บ้า แต่จะให้เราทำไงอ่ะ เขาบอกว่าโฮนเงินให้เขาหน่อยได้ไหม โอนเข้าบัญชีเพื่อนเขา เด้ววันเสาร์เขาจะคืนให้ เราก็โอนไปให้ค่ะ1500หยวน เพราะเราให้มากสุดก็เท่านั้น แล้วเราก็เห็นเขาโพสในวีแชทเป็นกวางตุ้ง ซึงเราอ่านไม่ออกแต่เราเปิดดิคช่วย 555+ ความประมานว่า “ทำไมชั้นจะต้องมารู้จักเธอช่วงนี้ด้วย ทำไมฟ้าไม่ยุติธรรมยังงี้ ทำไม ทำไม ทำไม” แต่ในโมเม้นท์นั้นเขาก็ไม่ได้ระบุชื่อหรอกค่ะว่าใคร แต่เรามโนเองว่าเป็นเรา เพราะเท่าที่ดูๆมันก็ไม่มีใครที่เขารู้จักช่วงนี้นะ ไม่รู้ซิ
จนถึงตอนนี้เราก็ไม่รุ้หรอกนะว่าจุดจบจะเป็นยังไง แต่เราคิดว่าการให้เขายืมเงินครั้งนี้มันวัดๆไปกันเลยอ่ะ คือถ้าไม่เราเสียค่าโง่แต่ได้รับบทเรียน รีบตัดเขาออกไป หรือไม่ก็เขาคืนเงินเราแล้วความสัมพันธ์ที่เป็นแบบนี้ต่อไป  เราร็ว่าเราโง่ ทั้งวันนี้เรานั่งด่าตัวเองทั้งวันทำอะไรบ้าๆโง่ๆ แต่บางทีเรื่องพวกนี้มันแบบ.......เห้อออออออออออออออ

ปล.เราไม่ได้คิดมากกับการที่เรากับเขาจะไม่ได้เจอกันตลอดเวลา คือรักกันโดยที่อยู่กันคนละประเทศอ่ะเราไม่มีปัญหา
ปล.1คือเขาก็เป็นคนมีฐานะนะ อย่างน้อยๆเขาก็ทำงานแล้วอ่ะ คือถ้าจะบอกว่าไม่มีตังเอามาคืน มันก็ไม่ใช่หรอก
ปล.2เอาจริงๆแล้ว เรากับเขาไม่ได้ร็จักซึ่งกันและกันมากเท่าไร อายุห่างกันเท่าไรเรายังไม่รู้เลย เราคิดตลอดว่าจะถามเขามันก็ไม่มีโอกาสได้ถามซักที คือต่างฝ่ายต่างรู้แค่ชื่อ เบอร์ วีแชท อาชีพการงาน เท่านั้นอ่ะค่ะ

ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะค่ะ คือเรานั่งคิดอยู่คนเดียวแล้วอึดอัดอ่ะเลยเลือกที่จะมาเขียนในนี้ เพื่อจะมีคำแนะนำดีๆให้เราบ้า
เป็นกระทู้แรก ถ้ามีอะไรผิดพลาดก้ขอโทษด้วยนะค่ะ