ขอแชร์เรื่องราวประทับใจแม้เล็กน้อยแต่มันน่ารักดีนะ!!
เย็นนี้ผมเรียกรถมอไซค์ไป แบริ่ง พอจอดรถ
ผม : ไป(ปาก)ซอยแบริ่งครับ
คนขับ : เท่าไหร่
ผม : 40
คนขับ : โอเค
เมื่อถึง แบริ่ง ซ.40 คนขับรถเลี้ยวซ้ายเข้าซอยทันทีแบบมั่นใจ ผมเลยถามเขาว่า
ผม : พี่ไปไหนอ่ะ
คนขับ : ซอย 40 ไง หลังไหน
ผม : ป่าว ผมจะไปปากซอยแบริ่ง ที่ผมบอก 40 ไม่ใช่ซอยครับ แต่เป็นราคา เห็นคุณถามว่า "เท่าไหร่"
ช่วงวินาทีหลังจากนั้น ระหว่างผมกับคนขับ หัวเราะและขำกันมากๆ ในระหว่างทางไปปากซอย คนขับรถบอกว่า
คนขับ : ผมคงไม่ได้ยินคำว่า ปาก ได้ยินแต่คำว่า ซอย ผมเลยเลี้ยวเข้าซอยมา
ผม : ผมก็คิดว่าคุณถามราคา เลยบอกคุณไป
จากนั้นก่อนแยกทางกันใช้ชีวิตกันต่อ บอกพร้อมกันว่า "ขอบคุณนะครับ" พร้อมรอยยิ้มเปื้อนหน้าทั้งคู่เลย อิอิ
ประทับใจแม้เป็นเรื่องเล็กน้อยแต่มันน่ารักดีนะครับ
เย็นนี้ผมเรียกรถมอไซค์ไป แบริ่ง พอจอดรถ
ผม : ไป(ปาก)ซอยแบริ่งครับ
คนขับ : เท่าไหร่
ผม : 40
คนขับ : โอเค
เมื่อถึง แบริ่ง ซ.40 คนขับรถเลี้ยวซ้ายเข้าซอยทันทีแบบมั่นใจ ผมเลยถามเขาว่า
ผม : พี่ไปไหนอ่ะ
คนขับ : ซอย 40 ไง หลังไหน
ผม : ป่าว ผมจะไปปากซอยแบริ่ง ที่ผมบอก 40 ไม่ใช่ซอยครับ แต่เป็นราคา เห็นคุณถามว่า "เท่าไหร่"
ช่วงวินาทีหลังจากนั้น ระหว่างผมกับคนขับ หัวเราะและขำกันมากๆ ในระหว่างทางไปปากซอย คนขับรถบอกว่า
คนขับ : ผมคงไม่ได้ยินคำว่า ปาก ได้ยินแต่คำว่า ซอย ผมเลยเลี้ยวเข้าซอยมา
ผม : ผมก็คิดว่าคุณถามราคา เลยบอกคุณไป
จากนั้นก่อนแยกทางกันใช้ชีวิตกันต่อ บอกพร้อมกันว่า "ขอบคุณนะครับ" พร้อมรอยยิ้มเปื้อนหน้าทั้งคู่เลย อิอิ