ขอพูดจากประสบการณ์นะครับ ผมเองก็คนนึงที่หัดถ่ายภาพบุคคลจากงาน มอเตอร์โชว์ มอเตอร์เอ๊กโปร์มาตั้งแต่สมัยฟิล์ม (ปี 47) ได้ไปเกือบทุกปี บางปีก็หลาย ๆ วัน จากเริ่มต้นแค่คนเดินถ่ายภาพเพราะต้องการฝึกฝีมือและลักจำท่าโพสของพวกพี่ ๆ (สมัยก่อนอายุน้อยกว่าพริตตี้ที่ยืนครับ) จนค่อย ๆ เลื่อนระดับขึ้นมาถ่ายภาพข่าว ภาพกิจกรรม ภาพ PR ส่งสื่อต่าง ๆ เพื่อเผยแพร่ทั้งในรูปสิ่งพิมพ์และโซเชี่ยลมีเดีย พูดได้เต็มปากว่าฝีมือและความรู้ส่วนนึงของวิชาชีพในปัจจุบันได้มาจากงานเหล่านี้ ในมุมมองของผมความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นมีมากมายครับ เมื่อเวลาผ่านไป เทคโนโลยีทำให้คนเรียนรู้การถ่ายภาพได้ง่ายขึ้นแต่ทำให้มารยาทและการรู้จักกาละเทศะลดลง(อาจเพราะสังคมถ่ายภาพเติบโตขึ้น ทำให้คนจำนวนมากขึ้นร้อยพ่อพันแม่)

     เมื่อการมีกล้องและการถ่ายภาพเป็นเรื่องง่ายขึ้น คนที่มาถ่ายภาพก็หลากจุดประสงค์มากขึ้นครับ จากเดิมสมัยฟิล์มที่มีไม่กี่ประเภท (นักข่าว คน ที่สนใจการถ่ายภาพจริงจัง) กลายเป็นหลาย ๆ กลุ่มหลายจุดประสงค์มากขึ้น
   หลายคนมาทำหน้าที่ในอาชีพ
   หลายคนมาเพื่อฝึกฝนฝีมือและหาประสบการณ์ในการถ่ายภาพบุคคล
   หลายคนมาเพราะอยากมาเห็นบรรยากาศงาน เมื่อเห็นคนแต่งตัวสวย ๆ หรือสถานที่ รถที่จัดแสดงไว้สวยงามก็อยากเก็บภาพความประทับใจไว้            
   หลายคนมาด้วยจุดประสงค์แอบแฝง (จีบพริตตี้ ถ่ายภาพนุ่งน้อยห่มน้อยเพื่อ.... ฯลฯ)

ส่วนตัวผมมองว่าทุกสังคมในปัจจุบันนี้ไม่มีสังคมไหนที่ดีงามหรือเลวทรามหมดหรอกครับ ส่วนใหญ่เป็นสังคมสีเทา ๆ ที่มีทั้งคนดีและคนไม่ดีปะปนกันไป อย่างหลาย ๆ วงการก็มีเรื่องผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้อง บางครั้งก็ต้องช่วยกันหาทางแก้ไขคนละไม้คนละมือ บางครั้งก็ต้องปรามคนที่ทำไม่ดีครับ

ขอเล่าถึงมุมมองจากประสบการณ์ที่เคยเจอบางส่วนในคำถามของเจ้าของกระทู้ดังนี้นะครับ

- ผมเอา note 4 ถ่ายรูปนี้คือยังไงครับ มันถ่ายไม่ได้หรอครับ ถึงได้ทำท่าทางรำคาญผม เวลาผมจะถ่ายรูปใกล้ ๆ หลาย ๆ คนถ่ายรูปใกล้ ๆ ไม่เห็นมีปัญหาอะไร เหมือนกับว่า โห กล้องมือถือกาก ๆ แบบนี้ มาแย่งพื้นที่ถ่ายทำไม อะไรแบบนี้อะครับ กล้องมือถือนี่ถ่ายไมไ่ด้หรอครับ ?

*บางครั้ง(ส่วนใหญ่) เวลาที่ผมต้องถ่ายงานอีเว้นท์แบบเปิด โดยเฉพาะงานที่มีดารา พริตตี้ แม้ผมจะยืนอยู่ในจุดที่ต้องยืนเพื่อให้ได้ภาพมุมมาตรฐานเพื่อนำไปใช้งานแล้ว บางครั้งยืนรอก่อนงานเริ่มหลายสิบนาที แต่พอมีดาราหรือเซเลบ พริตตี้ ขึ้นเวทีปุ๊บ สารพัดมือถือ ไอแพด คอมแพค รวมถึงกล้องใหญ่ เลนส์โตจากบรรดาผู้สนใจก็เบียดขึ้นหน้าและบังผมหมดโดยวิธีการปาดหน้าหรือแทรกขึ้นมาทันที(กรณีนี้ถ้าเป็นพวกสื่อมวลชนด้วยกัน มักจะพูดจากันก่อนครับ เพื่อขอสายตาจากแบบ)
     กรณีของคุณนี่ สำหรับผมมอง 3 ประเด็นนะครับ
1.คุณคิดน้อยใจในอุปกรณ์ของตัวเองและคิดไปเองว่าคนรอบข้างดูถูกคุณ(ผมเคยเป็นเมื่อสมัยเริ่มหัดถ่ายใหม่ ๆ เหมือนกัน) ส่วนตัวมองว่า  note 4 นี่ไม่กากนะครับ ถ่ายมุมดี ๆ สวยกว่ากล้องหลายๆรุ่นอีก แถมแพงกว่าเลนส์หากินผมบางตัวเสียอีก
2.คุณไปตัดหน้าคนที่เค้ารอถ่ายอยู่หรือเปล่าครับ คนเยอะ บางครั้งหลาย ๆ คนก็ไม่ทันได้สังเกตกันเอง ผมโดนบ่อยๆ ใช้เทเลถ่ายเพื่อจะตัดให้จุดสนใจในภาพเหลือเพียงจุดเดียว กำลังจะกดชัตเตอร์ โดนคนอื่นบังหน้ากล้องซะงั้น หลาย ๆ ครั้งก็ทำให้อารมณ์เสียได้ง่าย ๆ เหมือนกัน
3.คุณเจอพวกนิสัยเสีย ชอบยกตนข่มท่าน มองคนอื่นว่าด้อยกว่าตัวเอง

- ผมขอถามอะไรหน่อยนะครับ หลังจากถ่ายรูปพวกพริตตี้เสร็จแล้ว คุณก็ยืนคุยกับพริตตี้เค้าต่อ บางคนนี้นานมาก ผมก็รอได้ครับ แต่บางคนนานจริง ๆ แล้วเห็นว่าพริตตี้เค้าจะไปแล้ว ผมก็เลยไปขอถ่าย แล้วคุณมาทำท่าทางไม่พอใจใส่ผม หมายความว่าไงครับ ? ผมถ่ายไม่ได้ ? แต่คุณถ่ายได้ ? หรอครับ ?

*ข้อนี้มีหลายประเด็นมากครับ การยืนคุยกับพริตตี้ สมัยก่อนผมก็ไม่เข้าใจแบบคุณ ยืนสวดส่งให้หลายบทเหมือนกัน แต่พอเห็นอะไรมากขึ้นเลยรู้ว่ามันมีหลายกรณีครับ

1.คนที่คุยหลาย ๆ คนเป็นโมเดลลิ่ง เป็นแมวมอง มาขอคอนแท็คเพื่อส่งงานต่อ อาจมีการแลกนามบัตร เบอร์โทรฯ หนทางติดต่อกัน
2.เป็นวิธีที่สุภาพที่สุดในการเลี่ยงจากการโดนรุมถ่ายภาพของพริตตี้ครับ บางคนโดนแสงแฟลชรุมยิงทั้งวัน หลาย ๆ วันติดเข้ามันไม่ไหวเหมือนกันครับ แต่เมื่อเป็นรอบยืน จะให้เข้าไปพักหรือขอให้คนที่มารุมถ่ายหยุดถ่ายก็ไม่เป็นการอันควร วิธีนี้จึงเกิดขึ้น อาจจะขอดูภาพจากช่างภาพที่เจอบ่อย ๆ หรือหันไปคุยบ้าง ลองสังเกตดูเถอะครับ โดยเฉพาะน้อง ๆ ที่คนรุมถ่ายกันเยอะ ๆ นี่ต้องใช้วิธีนี้ช่วยไม่งั้นไม่ไหวจริง ๆ ครับ (ลองยิงแฟลชใส่ตัวเองสัก 15 นาที ต่อกัน 10 วัน ดูนะครับ ผมให้จากแฟลชตัวเดียวด้วย ไม่ต้องโดนมาก ๆ ตัวหรอก 555 ผมเองเคยลองแค่ 10กว่าครั้งยังหน้ามืดมาแล้ว)
3. มีคนบางจำพวกครับที่ใช้ประโยชน์จากการถ่ายภาพเพื่อหวังผลบางอย่าง(อุปกรณ์ทำครัวชนิดหนึ่งมักใช้เป็นภาชนะในการต้ม หูจับมีสีดำ) พวกนี้บางที่ก็มักออกนิสัย หวงก้างครับ

   เคสนี้ยังแยกย่อยไปได้ถึงกรณีที่คนบางคนไม่รู้มารยาท หลาย ๆ ครั้งที่พบ คือกรณี ดังนี้ครับ
1.หมดรอบยืนหรือเป็นเวลาพักส่วนตัวที่พริตตี้จะมาขอให้ช่างภาพที่รู้จักกันถ่ายภาพให้เพื่อเก็บเป็นโพรไฟล์สำหรับแคสงานอื่น ๆ แต่จะมีหลาย ๆ คนที่มาตื้อถ่ายไม่ยอมเลิก หรือมาแจมจนทำให้ช่างภาพที่น้องเค้าขอให้ช่วยถ่ายภาพให้ ไม่สามารถถ่ายได้ บางคนขนาดสต๊าฟมากันตัวเพื่อเตรียมตัวสำหรับรอบต่อไปก็ยังไม่ยอมเลิกถ่าย
2.หลายครั้งที่เคยเจอคือ พวกโรคจิตครับ ถ่ายในมุมที่ส่อไปในแนวอนาจาร เช่นช้อนใต้กระโปรง หรือกดต่ำลงมุมหน้าอก บางครังพวกพริตตี้จะรับรู้ได้ด้วยสัญชาตญาณ การสังเกต ประสบการณ์ พริตตี้บางคนอาจไม่กล้าโวยวาย แต่จะใช้การเดินหนีเพื่อเลี่ยงหลบ หรือถ้าบู๊ทใหญ่ ๆ จะมีสต๊าฟทำหน้าที่คอยดูแล กรณีล่าสุดเท่าที่ได้คุยกับกับทีมสต๊าฟคือถ่ายวิดีโอโดยเน้นซูมหน้าอกพริตตี้ โดยมีการสลับกับการถ่ายหน้าเป็นระยะสั้น ๆ ซึ่งพอพริตตี้แจ้งไปทางสต๊าฟก็มีการขอดูหลักฐานและขอให้ลบไฟล์ทิ้ง โดยที่ไม่สามารถเอาผิดด้านอื่นได้

- แล้วนี่เลยครับ สิ่งที่ทำให้ผมหงุดหงิดที่สุด เรียกว่าโมโหเลยก็ว่าได้ มีช่างภาพคนนึง กำลังถ่ายภาพพริตตี้อยู่ แล้วผมก็ไปถ่ายด้วยตามปกติ แล้วพริตตี้คนนั้นก็หันมาทางกล้องผม แล้วพี่ช่างภาพคนนั้น ก็หงุดหงิดใส่ผม แล้วพูดว่า ....... " จะถ่ายก็รีบถ่ายเร็ว ๆ " ....... โอ้โห นี่พูดใส่กันขนาดนี้ อึ้ง ! ไปเลยครับ

มั่นใจหรือครับว่าเค้าเป็นช่างภาพ ไม่ใช่แค่คนที่มีเงินซื้อกล้อง ถ้าเป็นช่างภาพโดยอาชีพจริงนี่ผมบอกเลยครับว่ามารยาททรามมาก ๆ ถ้าใช้คำพูดประโยคนี้จริง ต่อให้ผมพยายามคิดแบบโลกสวยว่าคุณไปตัดหน้าเค้าหรือว่าพริตตี้ต้องเข้าห้องพักจริงก็ไม่สมควรพูดแรงขนาดนี้

- อีกคนนึง ผมถ่ายรูปอยู่ด้านหน้า แล้วพี่แกก็บอกผมว่า " น้อง ๆ ถ่ายยังไม่เป็นเลย กล้องน้องไม่ชัดหรอก พี่ขอถ่ายก่อนนะ ของพี่ดีกว่า " ..... โอเคครับ อืม

นี่ก็เทพประทานอีกคน ยกหางตัวเองจริง ๆ เป็นผมจะเดินเข้าไปขอดูผลงานสักหน่อยว่าดีขนาดไหน แต่ที่เคยเจอพวกที่พูดแบบนี้ร้อยละ 99 ยังควบคุมกล้องไม่ค่อยเป็นทั้งนั้นครับ ประเภทอุปกรณ์ดีแต่ไม่เคยคิดจะเรียนรู้การใช้งาน


ผมรู้สึกแย่ ๆ นะครับ กับการกระทำแบบนี้ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม ปกติผมก็ถ่ายรูปพวกรถพวกพริตตี้อะไรแบบนี้เล่นอยู่ตลอดนะครับ จะงานเกม งานรถ
แต่ไม่เคยเจอประสบการณ์แบบนี้เลย เสียความรู้สึกอะครับ บอกตรง ๆ

ทำใจร่ม ๆ ครับ มองโลกอย่างที่เป็น ไม่มีสังคมไหนที่มีแต่สีขาวล้วนหรือดำล้วน บางครั้งหากเห็นว่ามันไม่ถูกไม่ควรหรือเกินเลยไปก็ลองพูดออกไปตรง ๆ เผื่อบางทีอาจจะเกิดจากความเข้าใจผิดกันอย่างที่ผมได้เล่าให้ฟังข้างต้น ต้องยอมรับครับว่าหลาย ๆ ครั้งคนที่คุณเจอก็ไม่ใช่คนดีไปซะทั้งหมดแล้วหาทางแก้ไข ตามกำลังของตน

อยากเห็นสังคมของการถ่ายภาพเต็มไปด้วยรอยยิ้มและการแบ่งปันครับ

ป.ล. เป็นการตอบที่ค่อนข้างยาว เนื่องจากอยากเล่าให้ฟังจากหลาย ๆ มุมที่บางครั้งคนไม่ได้ได้สัมผัสอาจมองไม่เห็น ขอขอบคุณทุกท่านที่ตามอ่านจนจบนะครับ


                                                                                                                   ด้วยจิตคารวะ

ตากล้องที่มีนิสัยแบบนี้ ส่วนใหญ่ หน้าตาดูไม่ได้
เลยต้องใช้อาวุธหนักเพื่อเข้าใกล้สาว
และคิดว่าตัวเองดูเหมือนโปร
คนอื่นเป็นมือสมัครเล่น
จริงๆ เราก็ไปถ่ายกันเล่นๆ ฝึกฝีมือ
ก็น่าจะแบ่งๆกัน ถ้าคิดว่าได้รูปที่ต้องการแล้ว
ก็ถอยให้คนอื่นเค้าถ่ายบ้าง
แล้วรอจังหวะที่ไม่มีคนถ่าย แล้วค่อยไปขอพริตตี้ถ่าย อีกครั้งก็ได้

พวกที่ดูถูกอุปกรณ์คนอื่นไม่ใช่ "ช่างภาพ" ครับ  พวกนี้เปนพวก "เล่นกล้องเปนงานอดิเรก" เฉยๆครับ
ช่างภาพรุ่นพี่ผมคนนึงบอกว่า  ใช้เลนส์ที่ถูกไม่ต้องแพง ( เท่าที่ใช้งานได้ไม่ก่อให้เกิดความยากลำบากในการทำงาน ) แต่ขายงานให้แพง ( สร้างงานให้สวยงามจนขายได้ในราคาที่ดี )

การมีอุปกรณ์แพงๆบางทีมันช่วยลดปมด้อยของตัวเองครับ

บางทีเราก็เซงนะ คือจริงๆสมัยก่อน 5dmk2 ออกมาใหม่ๆ เรามี L อีกสามตัว แบกไปทีนี่ เทียบกับขนาดตัวหลังแอ่น


หลังๆเลยใช้กล้องมือถือแทน แม่มก็เจอเจ้าค่ะ คนแบบนี้
คือไม่ได้พูด แต่สายตาเหยียดหยาม เห่ย จริงๆมีของเจ๋งกว่านายอีกนะ แล้วชั้นก็ถ่ายเป็นน่ะเว้ย เข้าขั้นกระบี่อยู่ที่ใจ
แต่ตอนหลังชั้นหนักก็แค่นั้น

พอมองกลับ เห็นของที่มันใช้ กล้องชั้นต่ำแท้ๆ แบบรุ่นต่ำ เลนเด็กน้อย
ถ่ายเก้ๆกังๆ แอบมองภาพที่ถ่ายก็กาก
ใครยืนก่อนถ่ายก่อนดิวะ นักถ่ายภาพเหมือนกัน จะเล็กใหญ่ก็ควรให้เกียรติกันสิ