ตอนนี้เราติดยาอมตราตะขาบอยางมาก...ที่แรกซองนึงกินวันสองวัน...เดี๋ยวซองนึงวันเดียวหมด...เผลอวันสองซอง...เคยอมจนเพดานลอกเลย...ตอนนี้เลยพัฒนาเป็นเคี้ยวทาน...เคยพยายามหยุดนะแต่อดไม่ได้เลยหยิบมาเคี้ยวทุกที...พอหมด..ถ้าผ่านร้านขายยาจะอดไม่ได้ต้องแวะ..จนร้านขายยาเจ้าประจำแปลกใจว่าทำไมไอได้ตลอดเวลาหรอ...ตอนนี้คนรอบข้างเริ่มเตือน..ว่าเยอะไปละลิ้นดำ..เสียบุคคลิก...แถมเพื่อนยังกลัวเป็นอันตราย..แต่เราก็คิดว่าไม่น่าเป็นไร...เพื่อนเคยเป็นแลบเรามั้ย..แบบติดอะไรที่ไม่ควรติดนะ..แล้วเลิกได้มั่ย..พูดแล้วก็อยากกินขึ้นมาเลย...