จากคลิปนี้ในYoutube และผู้แชร์ไม่ใช่ใคร กัปตันแกเอามาแปะไว้หน้าFBแกเอง...
ฟังภาษาเยอรมันไม่ออกหรอกค่ะ เลยขอร้องให้คนใจดีที่เป็นแฟนเพจช่วยแปลเป็นอังกฤษให้ ซึ่งก็ได้จริงๆ เพราะคนที่กดไลค์ตามFBของกัปตัน เป็นผู้ใหญ่ มีอายุซะเกือบครึ่ง (ไม่นับตัวข้าเจ้าเน้อ อิ อิ อิ )
ใจความมีอยู่ว่า...
อ่าฮ้า ว้าว... ฟิลิปป์ ลาห์ม เหรอฮับ ผู้เล่นคนโปรดของป๋มเลยฮับ นักฟุตบอลทีมชาติ แต่นามสกุลของเค้าอ่ะ มาจากคำว่าlame ที่แปลว่า ห่วย เฉิ่ม แย่ โหลยโท่ย (อัลไลวะน่ะ...!!!) แต่... ไม่จริงหรอกนะครับ แกออกจะปราดเปรียวว่องไว
พูดถึงเค้า ป๋มนึกถึงคนที่ฟันเต็มปากน่ะฮะ (แล้วนักฟุตบอลคนไหนไม่มีฟันให้เอ็งเห็นวะไอ้เปี๊ยก...) และก็มีหนวดหยอมแหยม... (ช่างกล้า)
ลาห์มเตี้ยอ่ะฮะ แบบว่าทุกคนจะสังเกตได้ชัดมาก เวลาเค้ายืนติดกับพี่น้อย แบบว่าพี่น้อยตัวโตอ่ะฮะ สูง ซู้ง สูง ถัดมาก็ฟรุ่บ!!! เป็นฟิลิปป์ ลาห์ม (เชื่อไม๊ ประโยคนี้เข้าใจโดยไม่ต้องอาศัยคนแปล ไอ้ตัวเล็กที่พูด ท่าทางมันออกแบบจริงใจมาก ฮ่า ฮ่า ฮ่า )
เค้าเลิกเล่นทีมชาติเพราะเจ็บข้อเท้าอ่ะคับ (เค้าเลิกเล่นก่อนข้อเท้าหักคราวนี้ลูกจ๋า)
และ...เค้าคือแบบอย่างให้พวกป๋มอยากเป็นนักฟุตบอลคร้าบบบ...
ความสุขจริงๆมันไม่ได้อยู่ไกลตัวพวกเรานักหรอกเนอะ ว่าไม๊ การได้เห็นเด็กๆพูดคุยหรือทำกิจกรรม มันทำให้อารมณ์ขันเกิดขึ้นได้ไม่ยาก
โดยเฉพาะเวลาที่เจ้าลูกกะเจี๊ยบพวกนี้แสดงออกจากความคิดพื้นๆที่มาจากความเป็นเด็กของพวกเค้าเอง ไม่มีผู้ใหญ่ไปปรุงแต่งให้รส กลิ่น และสีมันผิดเพี้ยนจากธรรมชาติ มันน่าดูมากเลยนะ...
เห็นท่านผู้แปลบอกว่า กัปตันไม่เคยโกรธสิ่งที่เด็กๆวิจารณ์แกเลย ตลกมากกว่า
ตัวเองเลยเขียนแซวไปในfacebookว่า กัปตันน่าจะหาเบอร์มือถือพิเศษไว้ซักเบอร์นะคะ และเปิดชั่วโมงพิเศษ หนึ่งชม.ต่อสัปดาห์ ให้เด็กโทรเข้ามาหาพูดคุย (ก็คราวที่แล้วเบอร์มือถือหลุดก็มีแต่เด็กโทรนี่) ...
เป็นคนที่เด็กๆรักน่ะ ดีจะตายไป...
มาดูกันสิว่า... เด็กๆพูดถึงกัปตันลาห์มยังไงบ้าง...
ฟังภาษาเยอรมันไม่ออกหรอกค่ะ เลยขอร้องให้คนใจดีที่เป็นแฟนเพจช่วยแปลเป็นอังกฤษให้ ซึ่งก็ได้จริงๆ เพราะคนที่กดไลค์ตามFBของกัปตัน เป็นผู้ใหญ่ มีอายุซะเกือบครึ่ง (ไม่นับตัวข้าเจ้าเน้อ อิ อิ อิ )
ใจความมีอยู่ว่า...
อ่าฮ้า ว้าว... ฟิลิปป์ ลาห์ม เหรอฮับ ผู้เล่นคนโปรดของป๋มเลยฮับ นักฟุตบอลทีมชาติ แต่นามสกุลของเค้าอ่ะ มาจากคำว่าlame ที่แปลว่า ห่วย เฉิ่ม แย่ โหลยโท่ย (อัลไลวะน่ะ...!!!) แต่... ไม่จริงหรอกนะครับ แกออกจะปราดเปรียวว่องไว
พูดถึงเค้า ป๋มนึกถึงคนที่ฟันเต็มปากน่ะฮะ (แล้วนักฟุตบอลคนไหนไม่มีฟันให้เอ็งเห็นวะไอ้เปี๊ยก...) และก็มีหนวดหยอมแหยม... (ช่างกล้า)
ลาห์มเตี้ยอ่ะฮะ แบบว่าทุกคนจะสังเกตได้ชัดมาก เวลาเค้ายืนติดกับพี่น้อย แบบว่าพี่น้อยตัวโตอ่ะฮะ สูง ซู้ง สูง ถัดมาก็ฟรุ่บ!!! เป็นฟิลิปป์ ลาห์ม (เชื่อไม๊ ประโยคนี้เข้าใจโดยไม่ต้องอาศัยคนแปล ไอ้ตัวเล็กที่พูด ท่าทางมันออกแบบจริงใจมาก ฮ่า ฮ่า ฮ่า )
เค้าเลิกเล่นทีมชาติเพราะเจ็บข้อเท้าอ่ะคับ (เค้าเลิกเล่นก่อนข้อเท้าหักคราวนี้ลูกจ๋า)
และ...เค้าคือแบบอย่างให้พวกป๋มอยากเป็นนักฟุตบอลคร้าบบบ...
ความสุขจริงๆมันไม่ได้อยู่ไกลตัวพวกเรานักหรอกเนอะ ว่าไม๊ การได้เห็นเด็กๆพูดคุยหรือทำกิจกรรม มันทำให้อารมณ์ขันเกิดขึ้นได้ไม่ยาก
โดยเฉพาะเวลาที่เจ้าลูกกะเจี๊ยบพวกนี้แสดงออกจากความคิดพื้นๆที่มาจากความเป็นเด็กของพวกเค้าเอง ไม่มีผู้ใหญ่ไปปรุงแต่งให้รส กลิ่น และสีมันผิดเพี้ยนจากธรรมชาติ มันน่าดูมากเลยนะ...
เห็นท่านผู้แปลบอกว่า กัปตันไม่เคยโกรธสิ่งที่เด็กๆวิจารณ์แกเลย ตลกมากกว่า
ตัวเองเลยเขียนแซวไปในfacebookว่า กัปตันน่าจะหาเบอร์มือถือพิเศษไว้ซักเบอร์นะคะ และเปิดชั่วโมงพิเศษ หนึ่งชม.ต่อสัปดาห์ ให้เด็กโทรเข้ามาหาพูดคุย (ก็คราวที่แล้วเบอร์มือถือหลุดก็มีแต่เด็กโทรนี่) ...
เป็นคนที่เด็กๆรักน่ะ ดีจะตายไป...