คือเราเป็นคนที่ไม่ชอบตื่นไปเรียน ไปชอบฟังใคร(แม้แต่อาจารย์) ไม่ชอบนั่งอย่างเป็นระเบียบ ใส่ชุดนักศึกษา นั่งเงียบฟังอาจารย์สอนเป็นเวลาหลายชั่วโมง
เราสมาธิสั้น เบื่อกฏเกณฑ์แต่ก็ไม่ชอบแหกกฏ อย่างมหาลัยเนี่ย มันรู้สึกไม่อิสระเท่าไหร่ คือเหตุผลที่เราไม่ชอบไปเรียน ความชอบส่วนบุคคล

แต่เราจะไปเรียนคาบแรกและคาบสุดท้ายตลอด
คาบแรกไปฟังกฏกติกา (ซึ่งอาจารย์บางคนบอกไม่เช็คชื่อ บางคนบอกคะแนนเช็คชื่อ5เปอร์เซ็นต์ ซึ่งเราคิว่าไม่มากพอแย่งเวลานอนเรา)
คาบสุดท้าย อาจารย์จะบอกแนวข้อสอบ ประมาณมันจะออกบทไรมั่ง เนื้อหาไรมั่ง ไรงี้

แล้วก่อนสอบ เราจะอ่านหนังสือเอง ไม่รู้สิ โลกอินเตอร์เน็ทมันมีทุกอย่างที่เราอยากรู้ เราว่านะ แค่เราใช้เวลาในการอ่านหนังสืออย่างจริงจัง แต่ไม่นานเท่าคนอื่น เพราะเราถ้าจะทำไรเราจะปิดทุกอย่าง พวกเครื่องมือสื่อสาร แต่เปิดคอมนะ ไว้ดูเนื้อหาส่วนที่อ่านในหนังสือแล้วไม่เข้าใจ
เรามีวินัยในการอ่านหนังสือ เพราะสโลแกนเราคือ "ถ้าไม่อยากขยันนานๆ(ไปเรียนประจำ) ก็ทุ่มมันครั้งเดียวให้จบ"
แบบถ้าขี้เกียจขยันไแเรียนทุกวัน ต้องแลกนะ กับการจะอ่านตะบี้ตะบัน เอาวินาทีสุดท้าย

เพราะงั้นช่วงเรียน เราจะสบายกว่าเพื่อน เพราะเราไม่ไปเรียน
แต่ช่วงสอบเราอาจจะเหนื่อยกว่าคนอื่นเป็น2เท่า เพราะเขาทบทวน แต่เรา เรียนรู้และทบทวน ไปพร้อมกัน
แล้วพอตอนสอบ เราได้คะแนนท็อป หลายๆวิชา แล้วเป็นแบบนี้มานานมาก
เราจะโดนเพื่อนด่าตลอด ไหนบอกไม่ได้ๆ ไหนบอกไม่รู้เรื่อง ท็อปขนาดนี้ ซุ่ม กั๊ก
แล้วคุณรู้ไหม เขาถามฉันก่อนฉันจะอ่านหนังสือ คุณว่าคนไม่เรียนจะตอบว่ารู้ได้ยังไง
ถ้าถามฉันก่อนสอบ หรือคืนก่อนสอบ ฉันบอกได้เลย ว่าความรู้แน่น เพราะฉันสัญญากับตัวเองว่า
ถ้าตอนนั้นขี้เกียจ ตอนนี้ก็เอาซะให้มันแน่น ไม่ยอมให้มีความไม่เข้าใจไปทำลายความมั่นใจในการสอบ
เรื่องไหนไม่ได้ เราต้องได้ แค่ใช้เวลานานหน่อย เราเป็นของเราแบบนี้ไง เพื่อนเลยไม่เข้าใจ

เวลาเกรดออก เราได้เยอะ ก็โดนว่า นี่ขนาดไม่เรียนนะ
เราก็บอกเขาทุกทีนะ แชร์วิธีของเรา บอกอย่างละเอียดแบบนี้เลย อันไหนใครขอติว ถ้าเราอ่านแล้วเราก็ไปติวให้ไง แต่ไปทีไร เหมือนไม่ฟังนะ เหมือนแค่อยากมาดูว่า"มันอ่านแล้ว หูยรู้เยอะแล้ว ..."ก็เราก็ทำเฉพาะที่ช่วยเขาได้
เมื่อเขาไม่ช่วยเหลือตัวเอง เราก็ไม่สามารถเอาคะแนนไปแบ่งใครๆได้นี่นะ

บางคนไม่ไปเรียน อาจจะเป็นเพราะเราที่เป็นตัวอย่างไม่ดีกับเพื่อน ที่บอกวิธีของเรา
แต่เขาทำเหมือนแค่ตรงไม่ไปเรียน แต่ตอนจะสอบ เขาก็ยังไม่อ่านอีก เราก็ไม่รู้ด้วยแล้วอ่ะ
เราทำได้แค่ช่วยในส่วนที่เราช่วยได้ ทำไมต้องโดนหาว่า"ซุ่ม" มันเหมือนถูกด่าว่ากั๊ก ฉลาดแล้วเก็บไว้คนเดียว...

จริงๆบางคนก็ทั้งเรียน ทั้งอ่านเยอะแยะ บางคนนานกว่าเราด้วย
แต่เขาอาจไม่มีสมาธิกับสิ่งที่ทำไง สารพัดปัจจัยที่เกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ได้คะแนนน้อย
นี่คือเรียกว่า"ไม่ซุ่ม"

การเรียนน่ะนะ สำหรับเรา แค่หาแนวทางที่เหมาะกับเรา
ถ้าใครที่ทำแบบเราแล้วรู้ตัวว่าขี้เกียจจะพยายามหาความรู้เอง หรือไม่ค่อยเข้าใจ ก็ไปเรียนเถอะ อย่างน้อย ก็เพื่อความรู้เรา ชีวิตการเรียนเรา
แม้เกรดไม่ใช่ทุกอย่าง แต่มันวัดความเอาใจใส่ของเรานะ ความรับผิดชอบในแบบของเรา

เราไม่ได้บอกว่าวิธีของเรามันถูกหรือผิด  ไม่ต้องการนำเสนอวิธี หรือเจตนาจะว่าให้ใครนะ
แค่อยากจะบอกว่า บางทีคนที่ได้คะแนนสอบ หรือเกรดเยอะ แต่ไม่ได้ไปเรียนหรือไปแล้วหลับ
เขามีวิธีของเขาในการเอาตัวรอดในแบบของเขา เหตุผลของเขา
เขาไม่ได้ "ซุ่ม" หรือ "กั๊ก" หรอก แต่คุณแค่อาจจะไม่เข้าใจวิธีของเขาแค่นั้นเองนะ

ช่วงนี้ฤดูกาลสอบ
อยากให้ตั้งใจอ่านหนังงสือกันทุกคน ถ้าเรารู้ว่า "ก็เขาอ่านหนังสือเยอะนี่ เลยได้เยอะ"
แสดงว่าเรารู้ว่า การอ่านหนังสือ ทำให้ได้คะแนนเยอะ
เราก็ควรอ่านหนังสือบ้าง แทนการรู้ แต่ไม่ทำอะไรเลย รอจวกเขาว่า "ซุ่ม"อยู่ร่ำไป