ตั้งแต่มุ้ยไปเล่นลาลีกาที่สเปนมุ้ยเจอปัญหาเรื่องเพื่อนไปค่อยส่งบอลให้ ทำให้ไม่ค่อยมีโอกาสได้ยิงประตู ซึ่งบรรดานักเตะคนอื่นๆมักชอบดูถูกฝีเท้าของนักเตะเอเซียทำให้ไม่อยากส่งบอลให้ แต่กลับเลี้ยงเข้าไปยิงเองแต่ก็ทำไม่สำเร็จ ซึ่งผมนึกย้อนไปเหตุการณ์ตอนนี้เหมือนตอนที่ปิยะพงษ์บินไปเล่นอาชีพที่เกาหลีใต้เลย นักเตะเกาหลีใต้มองปิยะพงษ์ด้วยความรู้สึกดูถูกว่ามาจากประเทศที่ล้าหลังและทีมฟุตบอลทีมชาติไทยก็อ่อนชั้นกว่าเกาหลีใต้มาก เมื่อเวลาปิยะพงษ์ลงไปเล่นก็ไม่ยอมส่งบอลให้เพราะไม่เชื่อในฝีเท้า แต่สิ่งที่เดอะตุ๊กพยายามที่จะทำในตอนนั้นคือเคลื่อนที่หาช่องว่างในการยิงประตู สร้างสรรค์จังหวะในการยิงประตูเพื่อพิสูจน์ตัวเองให้ได้ ในฤดูกาลแรกปิยะพงษ์ก็เป็นได้แค่ตัวสำรองเหมือนมุ้ย ได้โอกาสลงสนามแค่ 15-20 นาทีเท่านั้นเพราะโค้ชและเพื่อนร่วมทีมไม่เชื่อในฝีเท้า แต่ทุกครั้งที่ปิยะพงษ์มีโอกาสได้ลงสนาม ก็พยายามเคลื่อนที่หาโอกาสยิงประตูแม้เพื่อนจะไม่ส่งบอลให้ และเดอะตุ๊กก็ฉวยโอกาสได้สำเร็จ 3-4 นัดสุดท้ายของฤดูกาลที่เขาเป็นตัวสำรองได้มีโอกาสลงสนามแต่ละนัดไม่ถึง 45 นาทีแต่เดอะตุ๊กก็ยิงได้นัดละ 1 ประตูเกือบทุกนัดทำให้ทีมรอดจากการตกชั้น

ผมเองอยากให้มุ้ยปรับปรุงการเล่นของตัวเองให้ดีขึ้น โดยการหาจังหวะในการยิงประตูให้มากขึ้น เคลื่อนที่ให้มากขึ้น ฉวยโอกาสทองที่มาถึงแล้วทำให้ได้เหมือนเดอะตุ๊กแม้จะลงสนามได้เพียงไม่กี่นาที

จริงอยู่ลีกเกาหลีใต้สมัยเมื่อ 30 ปีก่อนมันอาจจะอ่อนและโบราณมาก นำมาเทียบกับลีกชั้นนำของโลกในยุคปัจจุบันอย่างลาลีกาของสเปน เพราะฝีเท้านักเตะมันต่างกันมากมาย ผมเพียงแต่อยากเห็นมุ้ยเคลื่อนที่เข้าหาบอลมากขึ้น หาพื้นที่ว่างในการยิงประตูให้มากขึ้น ฉวยโอกาสทองในการยิงประตูให้มากขึ้นเมื่อโอกาสมาถึง ทุกครั้งที่ได้รับโอกาสในการลงสนาม

เป็นกำลังใจให้มุ้ยเอาชนะการดูถูกของนักเตะในทีมได้สำเร็จเหมือนกับเดอะตุ๊กทำได้นะครับ สู้ๆครับ