เสน่ห์ของละครเรื่อง "แข่งรักนักซิ่ง"

ตั้งใจไม่ดูตั้งแต่แรกสำหรับละครเรื่องนี้   แต่มีบ้างที่ดูผ่าน ๆ
จนกระทั่งเริ่มสนตั้งแต่ตัวเลขเรตติ้งแล้ว อะไรมันจะดีขนาดน้านนนนนนนนน
ก็ไหนว่าทั้งภาพ  แสง สี  ที่โดนวิจารณ์ยับว่าโบราณของแท้แล้วไหนจะดาราที่ไม่ดึงดูดอีก
งานนี้ต้องลองดูซะหน่อยแล้ว  ปรากฎว่า เฮ้ย!!!!! หนุก(ว่ะ) เนื้อเรื่องละคร
ไม่ได้อยู่เหนือการคาดเดา แต่การผูกปมตัวละครของคนเขียนบทมันสนุก
ดูมีชั้นเชิงและเหตุผลรองรับ   คุณเขียนบทได้สนุกและน่าติดตามนะ

สังเกตุได้ว่าละครอาหลองทุกเรื่องมีสิ่งหนึ่งที่หาได้ยากแต่ก็อยากให้มีเยอะในสังคม
คือพระเอกเป็นสุภาพบุรุษม๊ากกกกกกกกกกก สุขุม และแมนโคตรๆ
โน๊ต วัชรบูล  ลี้สุวรรณ "เสือเพิก ณ ชุมแพ"   จนมาถึง "เทอด  ยอดธง  แห่ง เสาร์ 5"  กรี๊ดสลบ
ปลื้มมานานได้ข่าวว่าเป็นนักกีฬาแถมธรรมะอีกต่างหาก(ถ้าจริงนะ)
แบบประทับใจเป็นผู้ชายที่ไม่หวือหวาแต่อบอุ่น ชอบล่ะเอ้า จบจะไปคู่รอง

จะเข้าเรื่องล่ะ คือดูมาชอบความเป็นสุภาพบุรุษการให้เกียรติกันของพระเอกกับพระรอง
สรรพนามเรียกเจ้านายและลูกพี่เพราะปกติพระเอกจะเป็นตำรวจปลอมตัวมาแต่นี่ไม่ใช่
กับเป็นสายฟ้าพระรองอีกคน (เก๋เนอะ)

เข้าเรื่องของจริงคือจะบอกว่าฟินคู่ของ "คริส&น้องอร" ม๊ากกกกกก  แรก ๆ ก็เฉย ๆ แต่หลังๆ
ฟินนนนนนนน  คือคนเขียนบทเข้าใจผูกปมตัวละครและการปูเรื่องต่อไปแบบเนียน ๆ เริ่มจาก
คริสถามอรว่าไม่โกรธไอ้แดงหรือที่ฆ่าผู้ใหญ่ บลาๆๆๆๆๆ น้องอรก็แจงและอธิบายแบบมีเหตุผล
ปูเรื่องมาถึงพ่อน้องอรฆ่าพ่อคริส (ตามความเข้าใจ)  เริ่ดดดดดดดดดด  คนที่เล่นเป็นน้องอร
ไม่สวยมากแต่เล่นดีมากกกกกก ฉลาดไม่ล้นที่สำคัญละครอาหลอง ผญ. บู้สวยทุกคน  

****แค่อยากบอกว่า ไอ้ที่วิจารณ์ว่าแย่ ๆ เนื้อแท้อาจเป็นเพชรก็เป็นได้****
****ชอบหมดทุกตัวละครกระทั่งผู้ใหญ่ดำตัวร้าย คนอะไรเห็นหน้าก็รู้ว่าไอ้นี่เลว 5555****
****คริสอย่าโกรธและเข้าใจผิดน้องอรนานนักนะ ห้ามกินหญ้านะขอบอก คนดูลุ้นเหนื่อย****
****ตอนนี้นึกได้แค่นี้พอก่อนนะ******
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่