สวัสดีครับ เราขอไม่เปิดเผยชื่อตัวเองนะ นี่ก็เป็นเกย์หรือตุ๊ดผมสั้นธรรมดานี่แหละ วันนี้เราอยากจะมาระบายความอึดอัดในใจ เอาเป็นว่าเริ่มเรื่องเลยละกัน ...

ย้อนกลับไปเมื่อ 2 ปีก่อน เราคบกับคนๆนึง ซึ่งเค้าคนนั้นก็โอเค หน้าตาดี นิสัยดี (แรกๆก็แบบนี้แหละ) คบกันได้สักพักนึง พอวันนึงเค้าก็ชวนเราไปงานวันเกิดของพี่ชายในกลุ่มของเขา เราก็ด้วยความอยากเข้าหาเพื่อนๆพี่ๆกลุ่มของเขาเราก็ตอบตกลงไปโดยที่ไม่รู้ว่าเจ้าของวันเกิดคนนั้นคือใคร

พอถึงงานวันเกิด งานวันเกิดก็จัดที่ผับเกย์แห่งหนึ่งแถวรัชดา พอไปถึงงานแฟนเราก็แนะนำเราให้กับเพื่อนๆพี่ๆเขาให้รู้จัก แล้วก็แนะนำเจ้าของวันเกิด คนนี้แหละคือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ . . . พี่เจ้าของคนนั้นหน้าตาดี ขาว ตี๋ สูง ตรงสเปคเราเลย แบบตกหลุมรักตั้งแต่เจอเลย แต่ก็ทำไรไม่ได้นอกจากแอบชอบเพราะเรามีแฟนอยู่แล้ว งานวันเกิดก็ดำเนินต่อไปจนถึงเลิกงานก็อยู่กันจนผับปิด แล้วเราก็ขอพินบีบี(สมัยนั้นบีบียังฮิตอยู่)ของพี่เจ้าของวันเกิดจากแฟนเรานี่แหละ เราก็ไปแฮปปี้เบิร์ดเดย์เขาแบบส่วนตัวในแชท หลังจากนั้นเราก็พยายามจะคุยกับเขาทั้งๆที่คบกับแฟนเราอยู่ แต่เพราะเรายังคบกับแฟนอยู่เลยทำอะไรไม่ได้นอกจากแอบชอบเขา

หลังจากงานวันเกิดเราก็ชอบส่องสเตตัสของเขาแล้วก็คอยทักไปอยู่เรื่อยๆคุยนู้นคุยนี่ แต่เหมือนพี่เขาก็ไม่ได้ชอบเราแหละ เราเลยตัดใจคุย จากนั้นเราคบกับแฟนได้เดือนกว่าๆก็เลิกกัน โดยที่เขาไปมีคนอื่นโดยไม่สนใจเราเลย ช่วงนั้นเราเศร้ามากๆ แล้ววันนึงพี่คนนั้นที่เราแอบชอบก็ทักเรามา ก็ถามว่าเราเป็นยังไงบ้างโอเครึป่าว คอยให้คำปรึกษาเรา เราดีใจมากที่เราเลิกกับน้องเขาแต่ก็ยังคุยกับเรา ช่วงนั้นพี่เขาก็มีแฟนนะ เราก็แห้วอีกแล้ว แต่ได้แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว อยู่มาวันนึงพีเขาเลิกกับแฟน เราก็เลยถามเขาว่าเป็นไงบ้างโอเครึป่าว ก็คุยๆกัน จนวันนึงเขาขอให้เราไปหาที่หอ เราก็ไปหาเขาด้วยความรู้สึกของคนที่เราแอบชอบจะทำอะไรเราก็ยอมทำ พอไปถึงเราก็นั่งคุยกันสักพักดูนู้นดูนี่ แล้วเราก็มีอะไรกันกับพี่ขอ เราก็ยอมแม้ความรู้สึกว่ามันดีแล้วหรอที่เรามีอะไรกันกับเขาโดยที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน เป็นอย่างนี้อยู่ซักพัก จนวันนึงพี่เขามีแฟน เราก็เริ่มห่างๆจากพี่เขา เพราะก็รู้ตัวว่าไม่ใช่ตัวจริง แต่เราก็ยังไม่เลิกที่จะติดตามเขานะ เราก็แอดเฟสบุ๊ค ฟอลโล่ไอจี ติดตามทุกทางตลอดมา ต่างคนก็ต่างมีแฟนแต่เราก็ยังไม่ลืมเขา จนมาถึงเมื่อปลายปีนี้ . . .


พี่เขากลับมาคุยกับเรา ครั้งแรกที่เห็นเขาทักมาเราดีใจมาก ก็ถามไถ่ว่าเป็นยังไงบ้าง บลา ๆๆ ตามประสาคนไม่ได้คุยมานาน ตอนนี้พี่เขาโสดแล้วล่ะ เราก็คุยกัน คุยกันทุกวัน คราวนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อน เราคุยกันจนความรู้สึกเราเปลี่ยนจากชอบกลายไปรักไปแล้วแต่ก็ยังไม่ได้เจอกันนะ เพราะเรามาเรียนต่อในที่ๆไกลมาก เราคุยกันจนความสัมพันธ์ในใจก็เปลี่ยนไป แต่พี่เขายังไม่ชัดเจนกับเรา ปากก็อ้างว่า เกรงใจน้องเขาซึ่งก็คือแฟนเก่าเราเมื่อ 2 ปีที่แล้ว เราก็บอกไม่เป็นไร พร้อมตอนไหนก็บอกเราได้ เรารอได้ด้วยความที่คนที่เราแอบรักกลับมามีความรู้สึกดีๆให้เรา แค่นี้เราก็มีความสุขมากพอแล้ว ไม่หวังให้เขามารักเราด้วยซ้ำ เราก็คุยกับพี่เขาแบบนี้ก็สักพักนึง จนวันนึงเราได้ไปส่องเฟสบุ๊คเขา เขาเป็นคนที่มีคนรู้จักเยอะ เข้ามาคุยด้วยเยอะ แต่เพราะเราหน้าตาไม่ดีมั๊ง

เราก็คิดว่าจะเป็นไปได้หรอที่เขาจะมาคิดกับเราจริงๆ เราคิดไปคิดมาก็ไม่อยากเจ็บ เลยตัดสินใจถอยออกมาครั้งที่ 2 ช่วงนั้นที่ม.เราก็มีกิจกรรมเลยไม่ค่อยมีเวลาได้เลยเฟสซํกเท่าไหร่ ก็กำลังจะตัดใจได้แล้ว แต่มันไม่เป็นแบบนั้นน่ะสิ พี่เขาก็คอยทักเรามาตลอด มันเหมือนทำให้เราใจอ่อนอีกครั้ง จนต้องล้มเลิกความคิดที่จะตัดใจจากเขา หลังวันกิจกรรมของมหา'ลัย พี่เขาก็ยังทักเรามาอยู่ก็ถามว่าเราหายไปไหนทำไมไม่คุยกับเขาเลย เราก็อ้างๆว่าไม่ว่าง ติดงาน ไม่มีเวลา แต่จริงๆแล้วเราอยากตัดใจจากเขาต่างหาก แต่สุดท้ายเราก็ทำไม่ได้เราก็คุยกับเขาจนนับวันยิ่งสนิทมากขึ้นๆทุกวัน จนวันนึง เขาบอกว่าจะขึ้นมาหาเรา (เราเรียนอยู่ต่างจังหวัด พี่เขาทำงานอยู่ที่กทม.) พอได้ยินก็ดีใจนะแต่ใจก็คิดว่าจะเป็นไปได้หรอที่เขาจะมาหาเราทั้งที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน จนวันนึงเขาทักมาแล้วบอกให้เราดูตั๋วให้หน่อยจะขึ้นมาหาแล้วก็ให้เราพาไปเที่ยวด้วย เราก็ทำตามนั้น แล้ว . . . เขาก็มาหาเราจริงๆ วันนั้นเรานอนไม่หลับเลยตื่นเต้นมากๆเหมือนเรากำลังฝันอยู่แต่มันคือเรื่องจริง !

เขาโทรมาหาเราแล้วให้เราไปรับเขามา แล้วเราก็รอเวลาที่เราไปเที่ยวด้วยกัน เราวางแผนกันว่าจะไปเที่ยวภูเขาในจังหวัดที่เราเรียนอยู่ เราก็ขับรถกันไปคุยกันไป ความสัมพันธ์ของเราตอนนี้ไม่รู้ว่าเรียกว่าแฟนได้รึป่าว ทุกอย่างดูเหมือนเป็นแฟนกันจริงๆ เราก็ขับรถกันไปถึงที่พัก เราก็เก็บของจัดของเตรียมตัวสำหรับการขึ้นไปดูพระอาทิตย์ขึ้นกับหมอกในเช้ามืดของวันพรุ่งนี้ ในระหว่างคืนนั้นก็เรามีอะไรกันกับพี่เขาอีกครั้งนึง แต่ความรู้สึกครั้งนี้ไม่เหมือนกับเมื่อ 2 ปีที่แล้ว เป็นความรู้สึกของคนรักกัน เวลานั้นเป็นเวลาที่มีความสุขที่สุดสำหรับเรา เช้าวันรุ่งขึ้นเราก็ขึ้นไปบนยอดเขาตามแผนที่วางไว้ เราก็ถ่ายรูปเล่นกัน ผลัดกันถ่ายบ้าง ถ่ายรูปคู่บ้าง อารมณ์แบบคู่รักมาฮันนี่มูนเลย 5555555 พอสายๆเราก็เดินทางกลับ แวะนู้นแวะนี่บ้าง แล้วก็กลับมาพักผ่อนที่หอเราแล้ววันรุ่งขึ้นเขาก็กลับกทม. หลังเราก็คุยกันตลอดไม่มีใครหายไปไหน จนถึงวันนี้
วันนี้อยู่ๆพี่เขาก็ทักเรามาว่า เดี๋ยวถึงห้องแล้วมีอะไรจะคุยด้วยนะ ในใจเราก็คิดและว่าจะบอกให้เราเลิกคุยกับเขารึเปล่าแต่อีกใจก็คิดบวกว่าไม่แน่อาจจะขอเราเป็นแฟนแน่ๆเลย แต่มันไม่เป็นแบบนั้นน้ะสิ

เรื่องที่เขาบอกกับเราคือ เค้าอยากให้เราเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดูดีกว่าเดิม(เราเป็นคนหน้าตาไม่ได้ดีมากแต่ก็ถือว่าโอเคไม่น่าเกลียดที่จะควงนะ จมูกโด่ง ตาโต หน้าเรียว ตัวเล็กแต่ผิวก็ไม่ได้ขาวแล้วก็ไม่ได้ดำด้วย) แล้วก็เปรียบเทียบเราก็แฟนเก่าเขา บอกว่าวันนี้บังเอิญไปเห็นแฟนเก่าอัพรูปคู่กับแฟนใหม่ แฟนเก่าหลังจากเลิกกับเขาก็ทำจมูก ประมาณว่าแฟนเก่าของเขาดูดีขึ้นอะไรประมาณนี้ เราก็ถามว่าแล้วยังไง เขาก็บอกมาว่าอยากให้เราเปลี่ยนตัวเองให้ดูดี ดูแลตัวเองเรื่องหน้าตา รวมถึงพูดเรื่องศัลยกรรม แต่เขาก็ยังพูดอีกว่า เขาชอบเรานะ นิสัยเราก็ดี ทุกอย่างโอเค เรารักเขา เขารักเรา แต่แค่นั้นมันคงมันพอ เขาอยากให้คนอื่นมองคู่เราว่าเป็นคู่ที่เหมาะสมกัน ไม่อยากให้ใครมาว่าว่าเราดูไม่ดีไม่เหมาะกับเขา เขารักเราที่เป็นเราแบบนี้ และรับได้ที่เราเปนเราแบบนี้ แต่ที่พูดคือ วันนึงเขาพร้อม เขาไม่อยากให้เราถูกใครมองว่าแย่กว่า แต่คำพูดของเขาเหมือนอยากให้เราเปลี่ยนแปลงตัวเองเหมือนแฟนเก่าเขา


ความรู้สึกเราตอนนั้นรู้สึกไม่ดีเลยที่เอาเราไปเทียบกับแฟนเก่า คือจริงๆแล้วเขาแคร์คนอื่นมากกว่าแคร์ตัวเราหรอ เค้าอายที่คุยกับเราหรอ หรือเพราะเขายังแคร์แฟนเก่า ยังตัดใจไม่ได้หรือยังไงเราก็ไม่รู้ แต่ตอนนี้เราควรทำยังไงดี ควรที่จะตัดใจครั้งที่ 3 หรือเลือกที่จะคบกับเขาต่อ ??
ปล.นี่เป็นการเขียนเรื่องราวของเราครั้งแรก อาจจะเขียนงงไปบ้าง วกไปวนมา ก็ขอโทษด้วยน้า ขอคำปรึกษาจากเพื่อนๆหน่อยนะ เราคิดไม่ออกจริงๆว่าควรทำไง
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเรื่องราวของเรานะครับ :