เริ่มจากภูมิแพ้กรุงเทพค่ะ เรียนๆสอบๆเบื่อๆ
เลยจับมือคุณรูมเมทนั่งรถไฟฟรีไปเที่ยวกาญฯกัน
เป็นทริปที่ค่อนข้างวู่วาม นางอยากจะไปนางก็ไป
ค่อนข้างอเลิร์ท เพราะนี่เป็นการนั่งรถไฟครั้งแรกในชีวิตของชะนีวัย 23 ขวบค่ะ   

เรามาขึ้นรถไฟฟรีที่สถานีรถไฟความเร็วต่ำธนบุรีค่ะ 
ส่วนตัวคิดว่ามาด้วยแท็กซี่สะดวกที่สุด นั่งจากราชเทวีแค่ 15 นาที
นำบัตรประชาชนไปแลกตั๋วสายธนบุรี-น้ำตก ออก 07:50 ตามเวลาท้องถิ่น  


รถไฟมาแล้ว พี่พนง.ตะโกนบอกว่า ให้รถจอดสนิทก่อนค่อยขึ้นนะคร้าบบบ เราก็งงว่าบอกทำไม
อ๋อ คือทุกคนกระโดดขึ้นรถกันตั้งแต่รถไฟยังไม่จอดสนิท สกิลเทพมากค่ะ
ชะนียืนงงและสับสนมาก ตรูจะโดดสเตปไหนดี เอาวะโดดตามคุณป้าขึ้นไป


หลังจากทุกคนสร้างแลนด์มาร์คแล้ว รถไฟก็ออกพอดี ประมาณ 08:15 เลทตามธรรมเนียมรฟท.
สายนี้จะจอด 34 สถานีค่ะ นั่งไปได้ประมาณ 7 สถานี นางก็ลุกให้คุณป้าที่ขึ้นมาใหม่นั่งค่ะ
ฮีโร่ไปอีกกกกก ตามสโลแกนไฮโซอย่างเรา รถไฟชั้นไม่นั่งหรอก เฮอะ ยืนเอา ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
แต่ยืนได้แค่ 2 ชม. ไม่ไหวค่ะ ยอมนั่งพื้น ยิ่งกล้าเยอะยิ่งเลอะประสบการณ์


ถึงกาญฯประมาณเกือบเที่ยง เริ่มตกลงกับคุณเมทว่าไม่ไปน้ำตกแล้วเนอะแก
หลับๆตื่นๆ รู้ตัวอีกทีรถไฟหยุดที่ถ้ำกระแซ ประมาณ 14:30  
ชะนีหิวโหยมาก ลงจากรถไฟไร้การปรึกษาใดๆ
สรุปตรงที่ลงคือรีสอร์ทสวนไทรโยค เป็นจุดที่รถไฟจะชะลอเพื่อเคลียร์เส้นทางผ่านถ้ำค่ะ


แวะพักกินข้าวที่รีสอร์ทในราคาฟู้ดคอร์ทพารากอน
พนักงานแนะนำดีมากเลย เค้าบอกเดินจากนี่ตามทางรถไฟประมาณ 400 ม. จะถึงสถานีรถไฟถ้ำกระแซ
โอเค เรามาถูกทางละ 555 เริ่มออกเดินทางกันเลย วิ่ง วิ่งนะวิ่งนะแฮมทาโร่


สะพานจะแบ่งเป็น 3 ช่วง ตามความเข้าใจของเรานะคะ
ช่วงแรกนี่หวาดเสียวมากคุณผู้ชม แม่จ๋า หนูกลัว ห้ามมองลงไปเด็ดขาด
เวลาเดินสวนกันนี่แทบร้องขอชีวิต ขาสั่น 8.9 ริกเตอร์  
เห็นหลังคาดำๆไกลๆโน่นมั้ยคะ นั่นแหละค่ะจุดหมายปลายทาง ต้องสู้นะคนเก่ง


หลังจาก Excited State แล้ว ก็ถีงช่วง Ground State บ้าง
เป็นช่วงพื้นดินแค่สั้นๆ ให้ได้พักบ้างนินุง ก่อนที่จะพบกับด่านต่อไป
จังหวะนั้นได้ยินเค้าคุยกันว่า รถไฟจะมาตอน 15:10
กรี๊ดดดดด นี่ก็บ่ายสามแล้ว จะหลบทันมั้ย แล้วเราก็จะตกรถกลับกรุงเทพฯไม่ได้อะดิ
ไม่เป็นไร นอนรีสอร์ทก็ได้ พกแปรงสีฟันกับ Makeup remover มาแล้ว ฮ่าๆๆ


ช่วงสุดท้าย ซ้ายเป็นแม่น้ำแคว ขวาเป็นหน้าผาหิน เดินชิลๆ
เดินไปอีกนิดจะเจอถ้ำกระแซค่ะ ภายในมีพระพุทธรูปประดิษฐานอยู่


เพื่อนในเฟซบุ๊คต่างบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า รูปนี้จะเพอร์เฟคถ้ามีรถไฟมาข้างหลัง


นี่คือบริเวณหน้าถ้ำ จะเป็นจุดชมวิว (ลืมถ่ายรูปถ้ำมาค่ะ)  
พอมองกลับไปเห็นรีสอร์ทแล้วต้องบอกคุณเมทว่า เรามาไกลเท่านี้ก็ดีเหลือเกิน


ระหว่างรอรถไฟพวกเราก็คุยกับคุณป้าแถวนั้นค่ะ
สอนป้าแอ๊วฝรั่ง แอร๊ยยย ฝรั่งเศสค่ะ คุยกันไม่รู้เรื่อง ฮ่าๆๆๆๆ
แวะเดินเล่นในสถานีหน่อย มีร้านค้าไม่มาก ของก็ธรรมดา กินติมแล้วก็ถ่ายรูปกับป้ายหน่อย


รถไฟมาประมาณห้าโมงค่ะ เลทใช้ได้ รถโล่ง เลือกที่นั่งกันได้ตามสบาย
ถ้าอยากถ่ายรูปรถไฟตอนเคลื่อนตัวผ่านถ้ำต้องเลือกนั่งฝั่งขวาค่ะ พวกเราช้าไป เลยได้แค่มอง ถ่ายรูปมาได้รูปเดียว


ระหว่างทางกลับ อากาศเย็นถึงขั้นหนาว ยุงเยอะมาก ควรพกซอฟเฟล
คนแต่ละโบกี้มีไม่เยอะมาก ใครเดินทางกันกลุ่มเล็กควรสลับกันนอนเพื่อความปลอดภัย
พอใกล้จะถึง พนง.จะให้เราเดินไปโบกี้หลังๆ เพื่อจะลงที่ชานชะลาพอดี
ถึงสถานีธนบุรี 22:30 ใช้เวลาอยู่บนรถไฟประมาณ 12 ชั่วโมง เดินเที่ยวอีก 2 ชั่วโมง


ก็เป็นเรื่องราวของการเดินทาง 14 ชั่วโมง เป็นทริปไปเช้ามากกก และกลับดึก
เหมาะสำหรับคนที่มีเวลาให้ทิ้งขว้างพอที่จะใช้ชีวิตบนรถไฟกว่าครึ่งวัน
หรืออยากไปเที่ยวต่างจังหวัดแต่ไม่มีเวลามากพอ ก็ถือเป็นอีกตัวเลือกที่น่าสนใจค่ะ
ค่าเสียหายรวม 200 บาท เป็นค่าแท็กซี่ ข้าวเที่ยง และไอติม

เราโชคดีที่มีเพื่อนร่วมทางที่ดี ทั้งคุณเมทและคุณป้าที่ชวนคุยตลอดการเดินทาง
ได้เรียนรู้วิถีชีวิตบนรถไฟ ได้ลองผิดลองถูก และขอบคุณรฟท.ที่ทำให้รู้จักคุณค่าของการรอคอย
อีกหนึ่งความทรงจำที่ดี รถไฟสายธนบุรี-น้ำตก


เป็นกระทู้แรกในพันทิปค่ะ หากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้นะคะ
เล่าได้เวิ่นเว้อเสียสติมาก ชะนีเมายาลดความสวยอยู่ค่ะ อิอิ
และต้องขอโทษที่รูปกากค่ะ กล้องมือถือ ฝีมือไม่ดี บวกกับวันนั้นไม่มีแดดด้วย พังจ้า ฮ่าๆ

ขอบคุณที่อ่านถึงตรงนี้นะคะ //ก้มกราบ