สวัสดีเพื่อนๆทุกคน เราชื่อพริมนะ เรื่องที่พริมจะเล่าให้ฟังนี้เป็นเรื่องจริงที่เคยเกิดขึ้นกับพริมตอนที่สมัยม.5 (ตอนนี้พริมอยู่ม.6แล้ว) เป็นเรื่องระหว่างพริมกับ บี(เพื่อนสนิทเราที่คบกันมาตั้งแต่ม.1 บีเป็นเพื่อนที่เรารักมาก เวลาเรามีปัญหาบีจะคอยอยู่ข้างๆเราตลอด บีไม่เคยทิ้งเราเลย แต่สุดท้ายเพราะความไว้ใจของเราทำให้เรากลายเป็นคนโง่โดยไม่รู้
เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะว่าคนผู้ชายคนนึงที่ชื่อ กาน เราไม่เคยอยู่ห้องเดียวกับกาน รู้จักกันผ่านๆก็ตอนไปเข้าค่ายตอนม.4 แต่ไม่เคยคุยกันเลย พอตอนม.5ได้มาอยู่ห้องเดียวกันเราก็รู้สึกชอบกาน โดยที่เราเรื่องนี้ไปปรึกษาบีเสมอ บีก็คอยแนะนำว่าให้คุยเลย บีทำหน้าที่เหมือนแม่สื่อคอยช่วยให้พริมกับการได้คุยกัน สุดท้ายเราก็ได้คุยกันจริงๆ
มาวันนึงรร.ได้จัดงานที่ทำเป็นห้อง เราก็ได้อยู่ทำงานกับกานและก็บี แต่เราทำหน้าที่ฝ่ายแสดงทำให้ต้องแยกตัวไปซ้อมอยู่บ่อยๆไม่ค่อยได้อยู่กับบีแล้วก็กาน ทุกครั้งที่เรากลับมาจากการซ้อมเราจะเห็นบีกับกานนั่งอยู่ด้วยกันแต่พอกานเห็นเรากานก็จะเดินไปทางอื่น เราก็ไม่ได้สงสัยไม่ได้ติดใจอะไรเพราะบีก็มีแฟนอยู่แล้วเป็นเด็กมหาลัย จนนานวันมันเริ่มบ่อยขึ้นๆ และตอนนั้นเราก็เริ่มสังเกตอาการผิดปกติของบีที่หวงโทรศัพท์ผิดปกติ เมื่อก่อนเวลาเราดูโทรศัพท์บี บีจะให้ดูตลอด วันนั้นเราแอบเห็นแชทที่บีคุยกับกานมันเด้งขึ้นมา ทั้งๆที่บีบอกนะว่าไม่ได้คุยไม่ได้คิดอะไรกับกาน และยังบอกว่าอีกว่าน่าอย่างบีหาดีกว่านี้ได้อีกเยอะ ตอนนั้นมีผช.คนนึงเข้ามาชอบบีชื่อคิว (คิวเป็นเพื่อนห้องเดียวกับพริม บี และกาน) เราก็เห็นนะว่าบีคุยกับคิวดีมากทั้งๆที่ตัวเองก็มีแฟนอยู่แล้ว มีอยู่วันนึงหลังจากที่เราซ้อมเสร็จเราก็เห็นบีนั่งกับกานอีกแล้ว เราก็มานั่งกับเพื่อนแล้วเราก็พูดว่า สมมติว่าเพื่อนสนิทกับคนที่เราชอบ เพื่อนเราก็พูดขึ้นมาว่า อ่อบีกับกานนะหรอ เราตกใจมากเพราะเราไม่เคยพูดเรื่องนี้ให้ใครฟังเลย แต่เราไม่กล้าจะคิดว่าเพื่อนเราจะทำกับเราขนาดนี้ พอวันต่อมาซึ่งเป็นหยุดเราห้องเราก็นัดกันเข้าไปทำงานในรร. เราไม่ได้ไปเพราะเราต้องไปทำธุระกับแม่เรา เราเห็นเบอร์บีโทรมาหาเรา เราเลยโทรกลับ บีบอกให้มาหาหน่อย เราก็รีบไปรร.เห็นบีร้องไห้เราก็ไปถามเพื่อนได้ความว่าเมื่อตอนที่ทำงานกัน พราวและเตย(เพื่อนในกลุ่มของบีกับพริม) ก็มาเปิดเพลงให้เพื่อนๆฟังแล้วเพื่อนๆก็ร้องตามกันได้ มีเพื่อนเราคนนึงถามว่านั่นเพลงอะไร เตยก็พูดกระแทกหน้าใส่บีแล้วบอกว่าแฟนเพื่อน(อะไรประมานนี้หละเพราะเราเองก็จำไม่ค่อยได้) พอบีได้ฟังอย่างนั้นบีก็ร้องไห้แล้วโทรหาเราว่าแบบจะไม่เป็นแม่สื่อให้เรากับกานอีก วันต่อมาเราไปรร.แล้วเราเดินไปเข้าห้องน้ำคนเดียว เพื่อนเราคนนึงบอกเราว่าให้ระวังบีกับกานเอาไว้นะ เราก็รู้ว่านานแล้วนะเรื่องนี้แต่ก็แบบไม่กล้าคิดว่าบีจะทำกับเราได้ คำพูดของบีที่บอกว่าหน้าอย่างบีหาได้ดีกว่ากานมันยังดังอยู่ในหัวเรา มีอยู่วันนึงเราไปทำงานกันที่บ้านคิวเราก็เห็นบีกับกานอยู่ด้วยกันตลอด พอตอนกลับบ้านเราเดินออกมาขึ้นรถกัน3คนแล้วเราก็แวะเซเว่นกัน ก็เห็นกานเดินอยู่แต่กับบี หลังจากแยกกับกานแล้วเราก็ตัดสินใจบอกบีว่าเราจะเลิกคุยกับกานแล้วเพราะว่าเราก็รู้นะว่ากานไม่ได้คิดอะไรกับเรา บีก็บอกประมานว่าให้เราสู้ต่อละก็ให้เราทำให้เต็มที่ (จะให้เราทำเต็มที่ได้ไงในเมื่อเราก็รู้ว่าเพื่อนสนิทของเรากับคนที่เราชอบแอบมีซัมติงกัน) พอกลับถึงบ้านเราก็ตั้งตัสเฟสบุ้คแล้วเราก็เห็นบีกับคิวมาเม้นแขวะๆในสเตตัสเฟสเรา เราก็รู้ว่าต้องทะเลาะไรแน่ๆพอเราถามบี บีก็บอกว่าไม่ได้มีอะไรแบบไม่ยอมให้เราฟัง พอวันต่อมาบีไม่มารร.เราก็ไม่อะไรนะเพราะปกติก็ขาดเป็นประจำอยู่แล้ว แล้วเราก็สังเกตเห็นทั้งกานแล้วก็คิวซึมทั้งคู่ เราก็ว่ามันเริ่มผิดสังเกตมันต้องมีอะไรแน่ๆ พอตอนเย็นเพื่อนราทั้งห้องนัดกันไปทำงานบ้านคิว เราไม่ได้ไปเพราะติดอะไรซักอย่างนี่แหละเราจำไม่ได้5555 เราเห็นเบอร์คิวโทรมาหาเราแล้วบอกว่าที่ทะเลาะกับบีเพราะเรื่องกาน เราก็พอจะเดาได้ว่ามันเป็นเรื่องอะไร เราก็บอกเรื่องบีกับกานอ่ะนะเรารู้แล้ว คิวก็บอกว่าใช่ แล้วคิวก็บอกว่าที่ทะเลาะกันเพราะว่าวันนั้นบีลืมล้อกเอ้าเฟสในโทรศัพท์คิว แล้วมีคนทักมา คิวก็กดเข้าไปดูแต่ดันกดไปโดนแชทที่บีกับกานคุยกาน เนื้อหาประมานว่า เพื่อนของพวกเราได้ชวนไปเที่ยว(กลางคืน)กันแล้วบีก็พูดเหมือนมาขอ อนุยาดกานแล้วกานก็ตอบกลับว่าไม่มีใครอยากให้คนที่เรารักไปในที่แบบนั้นหรอกนะ หลังจากนั้นคิวก็ทะเลาะกับบีหนักมากเราก็บอกไปว่าเรื่องนี้เราก็รู้นานแล้วแต่เป็นเพราะเราเชื่อใจไม่คิดว่าบีจะทำแบบนี้ เพราะบีเองก็มีแฟนอยู่แล้ว และก็เพิ่งมาปรึกษาเราไม่นานนี้เอง เรากับคิวเลยตกลงกันว่าจะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ พอตกดึกเราเห็นเบอร์เตยโทรมา เราก็คิดว่าต้องมีอะไรแน่ๆเลยกดรับไป เตยบอกว่ารู้เรื่องทั้งหมดจากคิวแล้วนะ (เพราะหลังจากทะเลาะกับบี คิวก็ตั้งตัสดราม่า ตั้งดิสดำ เราก็เข้าใจนะว่าคิวรักบีมาก) แล้วเตยก็ทักเฟสบุ้คไปหาบีแล้วบอกให้พรุ่งนี้มารร.มาเคลียร์กันให้มันจบๆไป บีก็บอกว่าโอเค แล้วเตยก็ถามว่าบีแกคิดอะไรกับกานหรือเปล่า บีก็ตอบเหมือนเดิมว่าไม่ได้คิดอะไร เตยก็บอกว่าจ็บแทนเรา เราก็บอกอื้มเราเจ็บแต่ถ้าจะรักกันเราก็ไม่เคยว่า เราให้เพื่อนได้อยู่แล้ว เราคบกันมา5ปีเหตุการณ์ที่เราชอบคนเดียวกันใช่ว่าจะไม่เคยเกิดขึ้น ตัวเราเองเป็นคนเกลียดคนโกหกอยู่แล้ว เล่าต่อเลยนะค่ะ555555 พอวันต่อมาบีก็ไม่มารร.อีกแล้ว เราก็แบบไหนรับปากแล้วไงว่าจะเคลียร์แต่ก็ไม่ได้โกรธเกลียดอะไรบีเลยแบบยังไงก็เพื่อนอ่ะ อยู่ดีๆกานเดินมาตะโคกน่าใส่เราประมานว่าที่บีไม่มารร.เพราะเรา ก็ตกใจสิค่ะเพราะแบบเห้ยเราผิดหรอว่ะ ตอนนั้นเฟลมาก (แต่ตอนหลังกานมาขอโทดเรา เราก็ไม่อะไรนะก็เพื่อนกัน) พอตอนกลางวันพวกเราเลยตัดสินใจค่ะว่าจะโดดเรียนไปหาบีที่บ้านกับโดยที่เราขอให้เตยไปกับเราด้วย พอถึงบ้านบีเรากับเตยก็เดินเข้าไปเล่นกับบีปกติคือเรา2คนไม่ได้โกรธอะไรเลยพวกเราคุยกันปกติ หลังจากนั้นเตยก็บอกว่าจะเอาไงกัน บีก็บอกว่าไม่รู้ แล้วเตยก็เปิดประเด็นค่ะว่าแบบไหนบอกว่าไม่ได้คิดอะไร บีก็บอกว่าความรู้สึกตอนนั้นกับตอนนี้ไม่หมือนกัน และยังโกหกเพื่อนว่าไปทำบุญกับแฟนมา แต่ก็มายอมรับทีหลังว่าไปกับกานมา เตยถามว่าไหนบอกว่าน่าอย่างบีหาได้ดีกว่านี้ บีกับกานมองหน้าแบบรู้สึกผิด หลังจากนั้นเตยก็ด่ายาวอ่ะว่าทำไมทำแบบนี้ทำไมต้องให้พริมกับคิวยอม ทำไมกานกับบีไม่ยอมให้มั้ง แล้วก็อะไรก็ไม่รู้ค่ะเยอะมาก เราร้องไห้เลยค่ะ หลังจากนั้นเตยก็จูงมือเราออกมาจากซอยละนั้นแท้กซี่กลับรร. เราเสียใจมากไม่มีแม้แต่เงาบีที่เดินออกมาหาเรา เพื่อนที่คบกันมาเพื่อนที่เรารักมาก อยากได้อะไร เป็นอะไรใครทำอะไรพริมทำให้ทุกอย่าง เป็นที่ปรึษาที่ดีให้ ถ้ารักถ้าชอบกันก็บอกเราตรงๆก้ได้เรายอมได้นะแต่นี้เล่นทำแบบนี้บอกตรงๆรับไม่ได้ว่ะ ทุกวันนี้คำขอโทษสักคำยังไม่มี เจอหน้ากันอยู่รร.เดียวกันดีนะที่ไม่ได้ยู่ห้องเดียวกัน (แต่พริมกับการอยู่ห้องเดียวกันค่ะ ตอนนี้เป็นเพื่อนกันเรียบร้อยละค่ะแบบสนิทกัน กานเค้าก็มาขอโทดที่เออเคยว่าเรา เคยทำให้เราเสียใจเราก็เลยหายโกรธไป) หลังจากเหตุการณ์นั้นบีก็ยังไม่เลือกนะค่ะว่าจะเลือกใครละหว่างคิวกับกาน จนกานกับคิวต้องมานั่งคุยกันว่าคิวจะยอมให้กานแต่บีก็ยังคุยกับบีมาคุยกับคิว สุดท้ายกานก็เป็นฝ่ายเดินออกมาค่ะ
อยากจะฝากถึงเพื่อนๆทุกคนนะถ้าแอบชอบคนเดียวกะเพื่อนสนิทขอให้บอกไปเพราะมันไม่ตลอกนะถ้าเพื่อนรู้ว่าเราแอบคุยลับหลังและโกหก เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงไม่ได้มีการต่อเติมใดๆ ขอบคุณนะค่ะที่ทนอ่านกันนน555555555555555
คำโกหกของเพื่อนสนิท :-(
เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะว่าคนผู้ชายคนนึงที่ชื่อ กาน เราไม่เคยอยู่ห้องเดียวกับกาน รู้จักกันผ่านๆก็ตอนไปเข้าค่ายตอนม.4 แต่ไม่เคยคุยกันเลย พอตอนม.5ได้มาอยู่ห้องเดียวกันเราก็รู้สึกชอบกาน โดยที่เราเรื่องนี้ไปปรึกษาบีเสมอ บีก็คอยแนะนำว่าให้คุยเลย บีทำหน้าที่เหมือนแม่สื่อคอยช่วยให้พริมกับการได้คุยกัน สุดท้ายเราก็ได้คุยกันจริงๆ
มาวันนึงรร.ได้จัดงานที่ทำเป็นห้อง เราก็ได้อยู่ทำงานกับกานและก็บี แต่เราทำหน้าที่ฝ่ายแสดงทำให้ต้องแยกตัวไปซ้อมอยู่บ่อยๆไม่ค่อยได้อยู่กับบีแล้วก็กาน ทุกครั้งที่เรากลับมาจากการซ้อมเราจะเห็นบีกับกานนั่งอยู่ด้วยกันแต่พอกานเห็นเรากานก็จะเดินไปทางอื่น เราก็ไม่ได้สงสัยไม่ได้ติดใจอะไรเพราะบีก็มีแฟนอยู่แล้วเป็นเด็กมหาลัย จนนานวันมันเริ่มบ่อยขึ้นๆ และตอนนั้นเราก็เริ่มสังเกตอาการผิดปกติของบีที่หวงโทรศัพท์ผิดปกติ เมื่อก่อนเวลาเราดูโทรศัพท์บี บีจะให้ดูตลอด วันนั้นเราแอบเห็นแชทที่บีคุยกับกานมันเด้งขึ้นมา ทั้งๆที่บีบอกนะว่าไม่ได้คุยไม่ได้คิดอะไรกับกาน และยังบอกว่าอีกว่าน่าอย่างบีหาดีกว่านี้ได้อีกเยอะ ตอนนั้นมีผช.คนนึงเข้ามาชอบบีชื่อคิว (คิวเป็นเพื่อนห้องเดียวกับพริม บี และกาน) เราก็เห็นนะว่าบีคุยกับคิวดีมากทั้งๆที่ตัวเองก็มีแฟนอยู่แล้ว มีอยู่วันนึงหลังจากที่เราซ้อมเสร็จเราก็เห็นบีนั่งกับกานอีกแล้ว เราก็มานั่งกับเพื่อนแล้วเราก็พูดว่า สมมติว่าเพื่อนสนิทกับคนที่เราชอบ เพื่อนเราก็พูดขึ้นมาว่า อ่อบีกับกานนะหรอ เราตกใจมากเพราะเราไม่เคยพูดเรื่องนี้ให้ใครฟังเลย แต่เราไม่กล้าจะคิดว่าเพื่อนเราจะทำกับเราขนาดนี้ พอวันต่อมาซึ่งเป็นหยุดเราห้องเราก็นัดกันเข้าไปทำงานในรร. เราไม่ได้ไปเพราะเราต้องไปทำธุระกับแม่เรา เราเห็นเบอร์บีโทรมาหาเรา เราเลยโทรกลับ บีบอกให้มาหาหน่อย เราก็รีบไปรร.เห็นบีร้องไห้เราก็ไปถามเพื่อนได้ความว่าเมื่อตอนที่ทำงานกัน พราวและเตย(เพื่อนในกลุ่มของบีกับพริม) ก็มาเปิดเพลงให้เพื่อนๆฟังแล้วเพื่อนๆก็ร้องตามกันได้ มีเพื่อนเราคนนึงถามว่านั่นเพลงอะไร เตยก็พูดกระแทกหน้าใส่บีแล้วบอกว่าแฟนเพื่อน(อะไรประมานนี้หละเพราะเราเองก็จำไม่ค่อยได้) พอบีได้ฟังอย่างนั้นบีก็ร้องไห้แล้วโทรหาเราว่าแบบจะไม่เป็นแม่สื่อให้เรากับกานอีก วันต่อมาเราไปรร.แล้วเราเดินไปเข้าห้องน้ำคนเดียว เพื่อนเราคนนึงบอกเราว่าให้ระวังบีกับกานเอาไว้นะ เราก็รู้ว่านานแล้วนะเรื่องนี้แต่ก็แบบไม่กล้าคิดว่าบีจะทำกับเราได้ คำพูดของบีที่บอกว่าหน้าอย่างบีหาได้ดีกว่ากานมันยังดังอยู่ในหัวเรา มีอยู่วันนึงเราไปทำงานกันที่บ้านคิวเราก็เห็นบีกับกานอยู่ด้วยกันตลอด พอตอนกลับบ้านเราเดินออกมาขึ้นรถกัน3คนแล้วเราก็แวะเซเว่นกัน ก็เห็นกานเดินอยู่แต่กับบี หลังจากแยกกับกานแล้วเราก็ตัดสินใจบอกบีว่าเราจะเลิกคุยกับกานแล้วเพราะว่าเราก็รู้นะว่ากานไม่ได้คิดอะไรกับเรา บีก็บอกประมานว่าให้เราสู้ต่อละก็ให้เราทำให้เต็มที่ (จะให้เราทำเต็มที่ได้ไงในเมื่อเราก็รู้ว่าเพื่อนสนิทของเรากับคนที่เราชอบแอบมีซัมติงกัน) พอกลับถึงบ้านเราก็ตั้งตัสเฟสบุ้คแล้วเราก็เห็นบีกับคิวมาเม้นแขวะๆในสเตตัสเฟสเรา เราก็รู้ว่าต้องทะเลาะไรแน่ๆพอเราถามบี บีก็บอกว่าไม่ได้มีอะไรแบบไม่ยอมให้เราฟัง พอวันต่อมาบีไม่มารร.เราก็ไม่อะไรนะเพราะปกติก็ขาดเป็นประจำอยู่แล้ว แล้วเราก็สังเกตเห็นทั้งกานแล้วก็คิวซึมทั้งคู่ เราก็ว่ามันเริ่มผิดสังเกตมันต้องมีอะไรแน่ๆ พอตอนเย็นเพื่อนราทั้งห้องนัดกันไปทำงานบ้านคิว เราไม่ได้ไปเพราะติดอะไรซักอย่างนี่แหละเราจำไม่ได้5555 เราเห็นเบอร์คิวโทรมาหาเราแล้วบอกว่าที่ทะเลาะกับบีเพราะเรื่องกาน เราก็พอจะเดาได้ว่ามันเป็นเรื่องอะไร เราก็บอกเรื่องบีกับกานอ่ะนะเรารู้แล้ว คิวก็บอกว่าใช่ แล้วคิวก็บอกว่าที่ทะเลาะกันเพราะว่าวันนั้นบีลืมล้อกเอ้าเฟสในโทรศัพท์คิว แล้วมีคนทักมา คิวก็กดเข้าไปดูแต่ดันกดไปโดนแชทที่บีกับกานคุยกาน เนื้อหาประมานว่า เพื่อนของพวกเราได้ชวนไปเที่ยว(กลางคืน)กันแล้วบีก็พูดเหมือนมาขอ อนุยาดกานแล้วกานก็ตอบกลับว่าไม่มีใครอยากให้คนที่เรารักไปในที่แบบนั้นหรอกนะ หลังจากนั้นคิวก็ทะเลาะกับบีหนักมากเราก็บอกไปว่าเรื่องนี้เราก็รู้นานแล้วแต่เป็นเพราะเราเชื่อใจไม่คิดว่าบีจะทำแบบนี้ เพราะบีเองก็มีแฟนอยู่แล้ว และก็เพิ่งมาปรึกษาเราไม่นานนี้เอง เรากับคิวเลยตกลงกันว่าจะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ พอตกดึกเราเห็นเบอร์เตยโทรมา เราก็คิดว่าต้องมีอะไรแน่ๆเลยกดรับไป เตยบอกว่ารู้เรื่องทั้งหมดจากคิวแล้วนะ (เพราะหลังจากทะเลาะกับบี คิวก็ตั้งตัสดราม่า ตั้งดิสดำ เราก็เข้าใจนะว่าคิวรักบีมาก) แล้วเตยก็ทักเฟสบุ้คไปหาบีแล้วบอกให้พรุ่งนี้มารร.มาเคลียร์กันให้มันจบๆไป บีก็บอกว่าโอเค แล้วเตยก็ถามว่าบีแกคิดอะไรกับกานหรือเปล่า บีก็ตอบเหมือนเดิมว่าไม่ได้คิดอะไร เตยก็บอกว่าจ็บแทนเรา เราก็บอกอื้มเราเจ็บแต่ถ้าจะรักกันเราก็ไม่เคยว่า เราให้เพื่อนได้อยู่แล้ว เราคบกันมา5ปีเหตุการณ์ที่เราชอบคนเดียวกันใช่ว่าจะไม่เคยเกิดขึ้น ตัวเราเองเป็นคนเกลียดคนโกหกอยู่แล้ว เล่าต่อเลยนะค่ะ555555 พอวันต่อมาบีก็ไม่มารร.อีกแล้ว เราก็แบบไหนรับปากแล้วไงว่าจะเคลียร์แต่ก็ไม่ได้โกรธเกลียดอะไรบีเลยแบบยังไงก็เพื่อนอ่ะ อยู่ดีๆกานเดินมาตะโคกน่าใส่เราประมานว่าที่บีไม่มารร.เพราะเรา ก็ตกใจสิค่ะเพราะแบบเห้ยเราผิดหรอว่ะ ตอนนั้นเฟลมาก (แต่ตอนหลังกานมาขอโทดเรา เราก็ไม่อะไรนะก็เพื่อนกัน) พอตอนกลางวันพวกเราเลยตัดสินใจค่ะว่าจะโดดเรียนไปหาบีที่บ้านกับโดยที่เราขอให้เตยไปกับเราด้วย พอถึงบ้านบีเรากับเตยก็เดินเข้าไปเล่นกับบีปกติคือเรา2คนไม่ได้โกรธอะไรเลยพวกเราคุยกันปกติ หลังจากนั้นเตยก็บอกว่าจะเอาไงกัน บีก็บอกว่าไม่รู้ แล้วเตยก็เปิดประเด็นค่ะว่าแบบไหนบอกว่าไม่ได้คิดอะไร บีก็บอกว่าความรู้สึกตอนนั้นกับตอนนี้ไม่หมือนกัน และยังโกหกเพื่อนว่าไปทำบุญกับแฟนมา แต่ก็มายอมรับทีหลังว่าไปกับกานมา เตยถามว่าไหนบอกว่าน่าอย่างบีหาได้ดีกว่านี้ บีกับกานมองหน้าแบบรู้สึกผิด หลังจากนั้นเตยก็ด่ายาวอ่ะว่าทำไมทำแบบนี้ทำไมต้องให้พริมกับคิวยอม ทำไมกานกับบีไม่ยอมให้มั้ง แล้วก็อะไรก็ไม่รู้ค่ะเยอะมาก เราร้องไห้เลยค่ะ หลังจากนั้นเตยก็จูงมือเราออกมาจากซอยละนั้นแท้กซี่กลับรร. เราเสียใจมากไม่มีแม้แต่เงาบีที่เดินออกมาหาเรา เพื่อนที่คบกันมาเพื่อนที่เรารักมาก อยากได้อะไร เป็นอะไรใครทำอะไรพริมทำให้ทุกอย่าง เป็นที่ปรึษาที่ดีให้ ถ้ารักถ้าชอบกันก็บอกเราตรงๆก้ได้เรายอมได้นะแต่นี้เล่นทำแบบนี้บอกตรงๆรับไม่ได้ว่ะ ทุกวันนี้คำขอโทษสักคำยังไม่มี เจอหน้ากันอยู่รร.เดียวกันดีนะที่ไม่ได้ยู่ห้องเดียวกัน (แต่พริมกับการอยู่ห้องเดียวกันค่ะ ตอนนี้เป็นเพื่อนกันเรียบร้อยละค่ะแบบสนิทกัน กานเค้าก็มาขอโทดที่เออเคยว่าเรา เคยทำให้เราเสียใจเราก็เลยหายโกรธไป) หลังจากเหตุการณ์นั้นบีก็ยังไม่เลือกนะค่ะว่าจะเลือกใครละหว่างคิวกับกาน จนกานกับคิวต้องมานั่งคุยกันว่าคิวจะยอมให้กานแต่บีก็ยังคุยกับบีมาคุยกับคิว สุดท้ายกานก็เป็นฝ่ายเดินออกมาค่ะ
อยากจะฝากถึงเพื่อนๆทุกคนนะถ้าแอบชอบคนเดียวกะเพื่อนสนิทขอให้บอกไปเพราะมันไม่ตลอกนะถ้าเพื่อนรู้ว่าเราแอบคุยลับหลังและโกหก เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงไม่ได้มีการต่อเติมใดๆ ขอบคุณนะค่ะที่ทนอ่านกันนน555555555555555