คือ case นี้ มีส่วนรู้เห็นมา เลยอยากถามความเห็นของคนทั่วไปว่าคิดเหมือนกันมั้ย
คือผู้ชายแต่งงานนานแล้วแต่ไม่มีลูก ก็มาคบกับผู้หญิงอีกคนโดยที่ทั้งสองคนก็มีอะไรกันและฝ่ายผู้หญิงก็รู้สึกผิด ก็พยายามบอกเลิกความสัมพันธ์ แต่ฝ่ายชายก็บอกว่าจริงๆ หมดรักเมียนานแล้ว อยู่เพียงเพราะรับผิดชอบการที่แต่งงานมาด้วยกัน แทบจะไม่ค่อยได้มีอะไรกับเมีย ปีนึงมีกันแค่ 3-4 หน เรียกว่า นับกันเป็น Quarter ละหนเถอะ แต่ขอหาวิธีเลิกแบบ ไม่ให้เมียต้องมาตามราวีก่อน ฝ่ายผู้หญิงก็เลยยอมลากความสัมพันธ์นี้ จนคบกันมาเป็นปีๆ เมียเริ่มระแคะระคาย ผู้ชายก็เลยตัดสินใจเลิกกับเมีย ยกทุกสิ่งอย่างให้หมด ออกมาแต่ตัว และก็ยังคบกับผู้หญิงอยู่ จนถึงทุกวันนี้ก็ 3 - 4 ปีแล้ว
โดยส่วนตัวผมเชื่อว่าผู้ชายหมดรักเมียแล้วจริงๆ ถึงมารู้สึกรักกับหญิงอื่นได้ และผู้หญิงก็คงรักจริงถึงรอได้ ผมเชื่อว่าเค้าสองคนรักกันจริง แต่มันผิดเวลา และที่สำคัญคือผิดศีลข้อ 3 แต่ถ้าถามในแง่ความเข้าใจ ผมเข้าใจนะเรื่องความรักมันอธิบายยาก  ลองช่วยออกความคิดเห็นกับผมหน่อยว่า คุณว่าไง