สวัสดีคะ กระทู้ที่2 ละคะ ใครเคยได้ยินเรื่องกฏของความรักบ้าง เค้าว้ากันว่า กฏของความรักคือห้ามบอกรักคนที่ีมี 3 ข้อนี้
- คนที่มีแฟนแล้ว
- คนที่เป็นแฟนเก่าของเพื่อนเรา
- คนที่เป็นเพื่อนสนิท
!! แต่เราที่แอบคิดอะไรด้วยคือ คนที่เป็นเพื่อนสนิท และ มีแฟนแล้ว เรื่องมีอยู่ว่า
- เมื่องานวันพ่อที่ผ่านมา เรานั่งรอแม่จะออกไปกินเลี้ยงวันพ่อ แต่แม่เรากลับทะเลาะกับพ่อเลี้ยงเลยไม่ได้ไป อารมณ์เราแบบเฟลลมากกคะ หิวๆอยู่ด้วย อยู่ๆ น้องเราก็มาบอกว่ามีเพื่อนมาหา เราออกไปดูก็เห็นเป็นเพื่อนผช.ที่สนิทของเรา มันชื่อ โจ้ มันชวนเราไปเที่ยวงานวันพ่อ ก็ตอบตกลงไปเพราะหิวอยู่เดี่ยวกะว่าจะไปหาไรกินในงาน ระหว่างทางกับโจ้ไปรับเพื่อนอีกคนชื่อ เอิท(กระเทยเพื่อนสนิทเรา) เราก็ไปเที่ยวงานกัน3คน เที่ยวเพลินๆก็ไปนั่งกินน้ำชาจนดึกมากและคิดว่าถ้ากลับไปตอนนี้ไม่มีใครลงมาเปิดประตูให้เราแน่ๆ เพราะดึกมากคนในบ้านคงนอนหมดแล้ว เลยพุดกับเอิทว่า 'กุนอนไหนดีวะ?' โจ้มันเลยบอกว่า 'นอนหอมันไหม?'
เราก้แบบไม่ดีกว้า (ญชจะนอนเดี่ยวกันไดไงวะ) เอิทเลยอาสาจะนอนที่หอเป่นเพื่อนด้วย เราก็ตอบตกลง
เรากับโจ้สนิทกันมากเล้นถุกเนื้อถุกตัวบ่อยๆ เราเห้นว่าโจ้มันเป้นคนดี ไม่ได้ทะลึ้งอะไร ก็เฉยๆ นอนกัน3คน มีโจ้ เรา เอิท (คือตกใจใช่ไหมว่าเรานอนข้างโจ้ทำไม เพราะเอิทจะเล้นโทสับเลยต้องชาตแบต) แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรหรอก เราหลับไป จนรู้สึกแบบอะไรมันอยู่บนพุงวะ ลืมตาขึ้นเห็นมือไอ่โจ้กอดเราอยู่ เราตกใจหันไปดูข้างๆ เอิทก้ไม่อยู่เราเลยเอามือโจ้ออกไป มันก่ทำเสียงจิจะ มันบอกว่ากอดหน่อยไมไดออ เราก้คิดว่ามันคงเล่นๆมั่ง ปกติเราเล้นแบบนี้บ่อยๆ จนมันเริ่มมาคลอเคลีย หอบแก้มมั่งเป่าหูมั่ง เราแบบเคลิ้มงะ (ขอเลววันพ่อหน่อยจริงๆพ่อเราเสียตอนอยู่ป.4) แต่เราก้ห้ามสติตัวเองไว้ได้ เพราะเราก็มีแฟน โจ้ก้มีแฟน เราเลยพุดว่า ' รุป่าว กำลังทำผิดต่อเพื่อนต่อแฟนต่อตัวเอง ' มันก่ปิดปากเราบอกว่า อย่าพุดไม่อยากฟัง มันก้ยังนอนกอดเรายังงั่น เราเลยถามส่งๆไปว่า 'รักกุรึไง?'
มันก้ตอบ ว่ารัก (เราตกใจมากกับคำพุดหัวใจนี้แทบจะหลุด) เราไม่รู้นะว่ามันตอบส่งๆรึตอบจริงๆ เราก็เลยบอกว่า เราจะนอนละอย่ากวน มันก้โอเค จนเช้าก้พาเรากลับบ้าน วันที่6 มันพึ่งทักไลน์เรามาตอนเย้นละ (ในใจคิกว่ามันคงไม่ทักมาละมั่ง/ที่ทักไลน์มาสงสัยในเฟชกลัวแฟนเห้น) มันก้คุยๆกับเราๆ จนตอนนี้ก็คุยอยู่เรารู้สึกดีนะ ทียังคุยกับโจ้แต่ เรารุ้สึกผิดมากตอนนี้,ทั้งที่เราไม่ได้เริ่มก่อน
ไม่รุ้จะระบายกับใคร ไม่รู่จะทำไง ไม่รุ่จะเลิกกับแฟนดีป่าว เพราะเราก็ไม่อยากหลอกเค้า ไม่รู้ว่าโจ้มันคิดจริงจังกับเราป่าว เฮ้อออ
กฏของความรัก
- คนที่มีแฟนแล้ว
- คนที่เป็นแฟนเก่าของเพื่อนเรา
- คนที่เป็นเพื่อนสนิท
!! แต่เราที่แอบคิดอะไรด้วยคือ คนที่เป็นเพื่อนสนิท และ มีแฟนแล้ว เรื่องมีอยู่ว่า
- เมื่องานวันพ่อที่ผ่านมา เรานั่งรอแม่จะออกไปกินเลี้ยงวันพ่อ แต่แม่เรากลับทะเลาะกับพ่อเลี้ยงเลยไม่ได้ไป อารมณ์เราแบบเฟลลมากกคะ หิวๆอยู่ด้วย อยู่ๆ น้องเราก็มาบอกว่ามีเพื่อนมาหา เราออกไปดูก็เห็นเป็นเพื่อนผช.ที่สนิทของเรา มันชื่อ โจ้ มันชวนเราไปเที่ยวงานวันพ่อ ก็ตอบตกลงไปเพราะหิวอยู่เดี่ยวกะว่าจะไปหาไรกินในงาน ระหว่างทางกับโจ้ไปรับเพื่อนอีกคนชื่อ เอิท(กระเทยเพื่อนสนิทเรา) เราก็ไปเที่ยวงานกัน3คน เที่ยวเพลินๆก็ไปนั่งกินน้ำชาจนดึกมากและคิดว่าถ้ากลับไปตอนนี้ไม่มีใครลงมาเปิดประตูให้เราแน่ๆ เพราะดึกมากคนในบ้านคงนอนหมดแล้ว เลยพุดกับเอิทว่า 'กุนอนไหนดีวะ?' โจ้มันเลยบอกว่า 'นอนหอมันไหม?'
เราก้แบบไม่ดีกว้า (ญชจะนอนเดี่ยวกันไดไงวะ) เอิทเลยอาสาจะนอนที่หอเป่นเพื่อนด้วย เราก็ตอบตกลง
เรากับโจ้สนิทกันมากเล้นถุกเนื้อถุกตัวบ่อยๆ เราเห้นว่าโจ้มันเป้นคนดี ไม่ได้ทะลึ้งอะไร ก็เฉยๆ นอนกัน3คน มีโจ้ เรา เอิท (คือตกใจใช่ไหมว่าเรานอนข้างโจ้ทำไม เพราะเอิทจะเล้นโทสับเลยต้องชาตแบต) แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรหรอก เราหลับไป จนรู้สึกแบบอะไรมันอยู่บนพุงวะ ลืมตาขึ้นเห็นมือไอ่โจ้กอดเราอยู่ เราตกใจหันไปดูข้างๆ เอิทก้ไม่อยู่เราเลยเอามือโจ้ออกไป มันก่ทำเสียงจิจะ มันบอกว่ากอดหน่อยไมไดออ เราก้คิดว่ามันคงเล่นๆมั่ง ปกติเราเล้นแบบนี้บ่อยๆ จนมันเริ่มมาคลอเคลีย หอบแก้มมั่งเป่าหูมั่ง เราแบบเคลิ้มงะ (ขอเลววันพ่อหน่อยจริงๆพ่อเราเสียตอนอยู่ป.4) แต่เราก้ห้ามสติตัวเองไว้ได้ เพราะเราก็มีแฟน โจ้ก้มีแฟน เราเลยพุดว่า ' รุป่าว กำลังทำผิดต่อเพื่อนต่อแฟนต่อตัวเอง ' มันก่ปิดปากเราบอกว่า อย่าพุดไม่อยากฟัง มันก้ยังนอนกอดเรายังงั่น เราเลยถามส่งๆไปว่า 'รักกุรึไง?'
มันก้ตอบ ว่ารัก (เราตกใจมากกับคำพุดหัวใจนี้แทบจะหลุด) เราไม่รู้นะว่ามันตอบส่งๆรึตอบจริงๆ เราก็เลยบอกว่า เราจะนอนละอย่ากวน มันก้โอเค จนเช้าก้พาเรากลับบ้าน วันที่6 มันพึ่งทักไลน์เรามาตอนเย้นละ (ในใจคิกว่ามันคงไม่ทักมาละมั่ง/ที่ทักไลน์มาสงสัยในเฟชกลัวแฟนเห้น) มันก้คุยๆกับเราๆ จนตอนนี้ก็คุยอยู่เรารู้สึกดีนะ ทียังคุยกับโจ้แต่ เรารุ้สึกผิดมากตอนนี้,ทั้งที่เราไม่ได้เริ่มก่อน