โรงพยาบาลชชบุรีเป็นอีกโรงพยาบาลหนึ่งที่เป็นโรงพยาบาลระดับภาพน่ะครับแต่ผมเองเจ็บป่วยด้วระจำตัวเข้ารักษาที่นี้บ่อยมากน่าจะเกินสามปีเห็นจะได้แต่สิ่งที่ผมได้เห็นและประสบบ่อยๆคือ หากท่านเป็นผู้ป่วยเข้าฉุกเฉินคุณจะได้รับการรักษาที่ช้ามากหากคุณเจ็บป่วยมากถึงขั้นกลั้นเสียงร้องไว้ไม่อยู่พยาบาลกับบรุษพยาบาลก็จะมาทีเตียงคุณและพูดกระแทกคุณหากคุณไม่ฟังหรือไม่ยอมทำตามเค้าก็จะนำคุณไปไว้ริมห้องให้ไกลและจะช่วยเหลือคุณเป็นคนสุดท้าย นี้คือที่ผมและผู้ป่วยท่านอื่นๆประสบทุกครั้งที่มีผู้ป่วยเข้ารับการรักษา หากคุณไปวันปกติเจ็บป่วยถ้าไม่ใช่อุบัติเหตุคุณจะถูกนำไปซักประวัตินอนแอ่งแหม่งรอตรวจหน้าห้องตรวจแต่ถ้าหากคุณเป็นโรคเฉพาะทางหมออายุรกรรมก็จะบอกว่าไม่รู้คุณก็ต้องนอนรอเจ็บจนกว่าหมอที่เกี่ยวข้องจะมา ไม่มีอะไรจะทำให้ระบบที่นี้เปลี่ยนได้ครับคล้ายๆระบบมาเฟียในโรงบาลผู้ป่วยคนไหนไม่มีเงินแล้วเรื่องมากผู้ทำระบบจะจดจำไว้และเมื่อเข้ามาอีกครั้งคุณจะถูกปฏิบัติอย่างคุณเป็นตัวอะไรสักอย่าง ล่าสุดผมพึ่งเข้ารับการรักษาด้วยอาการโรคประจำตัวครับอาการปวดมากไปถึงโรงพยาบาลเที่ยงฉุกเฉินไม่รับตัวผมปวดต้องร้องควรคางเลยทีเดียวครับหมอเค้าให้ไปรอตรวจอยู่ 2 ชั่วโมงหลังจากนั้นไม่คืบหน้าอาการปวดเริ่มหนักมากขึ้นเนื่องจากมีเลือดออกภายในข้อและกล้ามเนื้อญาติได้นำตัวไปยังห้องร้องเรียนสิทธ ชื่อห้อง"สบายใจ" หลังจากนั้นผมเป็นผู้ป่วยเริ่มไม่ไหวปวดจนขาชาไปหมดร้องจนไม่รู้จะร้องยังไงจึงมีการแอดมิตเข้าไปอีกสองชั่วโมงถึงได้ยาระงับปวดแต่อาการปวดมากเพียงแค่ยาฉีดแก้ปวดหนึ่งโดชไม่ลดเลยต้องปวดทนอีก4 ชั่วโมงถึงได้อีกโดชหลังจากนั้นวันเดียวขาซายผมเริ่มอ่อนแรงโดยไม่ทราบสาเหตุแจ้งหมอประจำไข้หมอบอกว่าคุณมีเลือดออกไต้กล้ามเนื้อหากอาการปวดดีขึ้นคุณก็จะหายเองหลังจากนั้นผมนอนที่โรงบาลต่อจนครบ10 วันอาการปวดยังมีอยู่จะไม่ปวดเฉพาะเวลาหมอให้ยาแก้ปวดเท่านั้นครับผม แล้วหมอก็ให้กลับมาพักฟื้นที่บ้านแล้วได้ยาแก้ปวดมาแค่พารา หลังจากกลับมาได้วันเดียวผมมีเข้าไปพักกับญาติที่กรุงเทพฯแล้วอาการปวดเพิ่มขึ้นอีกจึงเข้าฉุกเฉินที่โรงพยาบาลศิริราช หมอทำชีทีแสกน บอกว่าเลือดที่ออกทำให้ปวดนั้นมีขนาด 10 เชนติเมตรแล้วก็ไปกดทับเส้นประสาทคุณทำให้ขาคุณไม่มีความรู้สึกและยาที่ให้จากรพ.เดิมก็ไม่ได้ผลแล้วต้องให้ยาตัวใหม่และหมอบอกว่าขาผมอาจจะหายแต่อาจจะไม่เหมื่อนเดิมแล้วเพราะเส้นประสาทถูกกดทับเป็นเวลา 10 วันที่คุณรักษาจากรพ.เดิม ดังนั้นสิ่งที่ผมอยากให้ประสบการณ์ของผมเป็นอุทาหรน่ะครับหมอทุกวันนี้จรรยาบรรณ์ไม่มีแล้วยิ่งโรงบาลใหญ่ๆคุณจะคาดหวังอะไรกับการรักษาที่ได้รับไม่ได้แล้วตอนนี้ระบบคุณภาพต่ำลงทุกทีๆกระทรวงสาธารณะสุขเหรอเค้าไม่มีการสุ่มตรวจระบบคุณภาพของโรงบาลถ้าคุณป่วยแล้วเรื่องมากเค้าจะทำทุกอย่างที่ไม่ดีกับคุณแล้วเค้าจะบอกว่าถ้าคุณไม่พอใจในขั้นตอนการรักษาที่นี้คุณก็ไปเอกชลและจ่ายเงินเองได้น่ะ......แล้วประชาชนตาดำๆอย่างคุณก็จะได้แต่ร้องให้ในความอาภัพของคุณ....หากมีหน่วยงานใดที่เค้าตรวจสอบหรือสุ่มตรวจระบบคุณภาพของสถานพยาบาลแล้วล่ะก็รบกวนทุกท่านช่วยแนะนำหรือแสดงความคิดเห็นด้วยน่ะครับ....และที้สำคัญหลังจากกระทู้นี้ถูกโพสไปและข่าวถึงโรงพยาบาลผมคงต้องย้ายที่อยู่ครับเนื่องจากเค้าต้องทราบอยู่แล้วว่าผมเป็นใครและผมลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ต้องเข้ารับการรักษากับที่นั้นเพราะผมมีโรคประจำตัวถ้ารักษาที่นั้นอีกถ้าปวดมากๆเข้าไปอย่างน้อยต้องมี 12 ชั่วโมงชัวครับเค้าถึงจะให้ยาแก้ปวดผม....(จากผู้ป่วยที่ขอแค่อยากมีชีวิต)