ผมอยากขอคำปรึกษาหน่อยครับ

เรื่องเกิดขึ้นเพราะว่า ที่ดินของแม่บริเวณสวนปลูกต้นไม้หลากหลายชนิด แล้วพอดีที่ดินบริเวณสวนติดกับบ้านของเพื่อนบ้านที่มีปัญหากัน
ต้นไม้พอเข้าฤดูหนาวถึงร้อน จะมีการผลัดใบ ร่วงหล่นไปตามวงจรของมัน กระแสลมผลัดใบไม้ไปตกใส่หลังคาบ้านเพื่อนบ้านกับตกในพื้นที่ของเพื่อนบ้าน
ทำให้เขาเกิดอาการไม่พอใจเป็นอย่างมาก เพื่อนบ้านเข้ามาคุยถึงปัญหาใบไม้หล่นใส่บ้านเขาด้วยอาการไม่พอใจสุดๆ เหมือนโกรธกันมาแต่ชาติปางก่อน
ผมพยายามเจรจาด้วยความประนีประนอม คือเขาเข้ามาคุยต้องการให้ผมตัดต้นไม้ต้นนี้ทิ้งซะ โดยไม่ให้ผมเจรจาอะไร
ซึ่งต้นไม้ต้นนี้เป็นต้นที่พ่อผมปลูก ก่อนที่บ้านของเขาจะสร้างขึ้นมาติดกับพื้นที่ผมสะอีก
ผมเลยจะไม่ให้เขาตัดต้นไม้ เพื่อที่จะทำให้ต้นไม้มันอยู่รอด ไปถึงรุ่นลูกรุ่นหลาน
โดยการเจรจาเป็นค่าเสียเวลาในการกวาดใบไม้ในพื้นที่ของเขาเอง
แต่เขากลับไม่ยอม บอกว่าต้องตัดต้นไม้ทิ้งสถานเดียว
ผมมองว่าการเป็นเพื่อนบ้านกัน เคยเห็นกันมาตั้งแต่เด็ก ทำไมพอโตๆขึ้นมากลับใจแคบแค่เรื่องใบไม้หล่นได้ถึงขนาดนี้
ทั้งๆที่ต้นไม้ก็ไม่ได้ล้ำไปในพื้นที่บ้านของเขาเลย ต้นไม้มันก็อยู่ในสวนของผม ไม่ได้ล้ำเข้าไปในพื้นที่บ้านของเขาไปแม้แต่มิลลิเมตรเดียวเลย
ผมมองในมุมของเขา เขาก็คงขี้เกียจกวาดใบไม้ทุกวันม้างครับ แต่ผมก็เจรจาเรื่องนั้นไปแล้วว่าจะเสียค่าทำความสะอาดไปไม้ของคุณเท่าไหร่ก็ว่ากันไปตามเหตุสมควร
เขายังคงยืนยันหนักแน่นว่าผมต้องตัดต้นไม้เช่นเดิม โดยมีขอเสนอมาว่า ถ้าผมและครอบครัวไม่ตัดต้นไม้ต้นที่ใบไม้หล่นไปบ้านเขาทิ้ง ไม่ต้องมาคุยกันเป็นเพื่อนบ้านกันอีก ไม่ต้องมามองหน้ากัน โดยคำพูดที่ออกมาคือ ตะโกนเหมือนคนใจแคบไม่เปิดใจรับฟังอะไรทั้งสิ้น
เพื่อนบ้านรายนี้อาจจะมีแผลที่ใจมาก่อน ที่เขาเคยมายืมเงินแม่ผมแล้วแม่ผมไม่ให้ยืมเงิน ก็มาด่าว่าแม่ผมอย่างนู้นอย่างนี้ แสดงพฤติกรรมก้าวร้าวใส่แม่ผม ทั้งที่แม่ผมก็เลี้ยงดูเพื่อนบ้านรายนี้มาตั้งแต่เด็กให้ความห่วงใย เพราะครอบครัวเขา ที่ผมมองดูคือมีปัญหาทะเลากันแต่เด็กที่ผมจำได้ เขาอยู่กับยายกับน้อง ด้วยปัญหาชีวิตครอบครัวของเขา แม่ผมเลยเข้าไปช่วยเหลือบ้างตามสมควร เรื่องการศึกษา การปรับเปลี่ยนแนวคิด แต่รู้สึกเขาจะไม่ฟังเท่าไหร่ เรียนจบ ม.3 เขาก็มาตั้งแก๊ง กินเหล้า ทำตัวเป็นอันธพาลคุมซอย

ผมอยากจะขอคำปรึกษาครับ
1.ยังไงผมก็เปลี่ยนความคิดและจิตใจเพื่อนบ้านไม่ได้อยู่แล้ว เขายื่นคำขาดมาเพื่อจะตัดขาดการเป็นเพื่อนบ้านกันขนาดนี้ ผมควรจะเจรจาอย่างไรให้เขากลับมาคิดว่านี้คือเรื่องเล็กที่เราสามารถคุยกันได้
2.ในทางกฏหมาย ต้นไม้อยู่ในที่ของผมไม่ได้ล้ำเข้าไปในบ้านของเขาเลย  แต่ลมพัดใบไม้ไปตกในพื้นที่ของเขา ผมผิดมากมั้ยครับในทางกฏหมาย
3.ถ้าเพื่อนบ้านใจแคบแบบนี้ ผมไม่อยากมองใครในแง่ลบเลย ซึ่งมันปวดหัวมากกับเรื่องเล็กมากในมุมมองของผมเอง แต่ในมุมมองของเขาอาจเป็นเรื่องใหญ่มาก ยังไงบ้านผมกับบ้านเขาก็ติดกันวันยังค่ำ จะทำอย่างไรให้เขาเปลี่ยนความคิดได้

ป.ล. ตอนนี้กำลังเจรจา เขายื่นคำขาดมาว่าภายในวันอาทิตย์คือพรุ่งนี้ บ้านผมกับบ้านเขาเห็นดีกัน โดยการขู่มา
ป.ล. ผมก็ไม่ได้อยากรบราหรือคิดร้ายกับใครเลย แต่เขายื่นขอเสนอมาให้จะหาเรื่องอย่างเดียว ผมควรจะปกป้องครอบครัวผมอย่างไร คือ พ่อผมเสียไปแล้ว ผมอยู่กับแม่กับน้องชาย ถ้าวันหนึ่งเพื่อนบ้านเพี้ยนเอาปืนมาขู่ผมนี้ ผมกลัวจะคุมสติไม่อยู่ครับ
ป.ล. เพื่อนบ้านตั้งวงกินเหล้ากันทุกวัน ผมละเบื่อเสียงแหกปากเขามาก ถ้าจะโทรไปแจ้งตำรวจ เขาคงจะคิดว่าบ้านผมเกลียดเขาอะไรอีก

รู้สึกเหนื่อยกับปัญหาเพื่อนบ้านมหาภัยเหลือเกินครับ ทุกวันนี้ตั้งแต่มีเรื่องยืมเงินยืมทองที่แม่ผมไม่ให้ยืมเขาก็แสดงสันดานเขาออกมาทุกรูปแบบ ทั้งสงครามจิตวิทยา ผมพยายามสมานทุกอย่างโดยการเอาผลไม้ ของฝากต่างๆกลับไม่เป็นผลแฮะ