เริ่มเรื่องมาเหมือนกัน แต่ตอนหลังจะไปคนละทางเลยครับ

เปรียบเป็นหนัง Ajin คงเป็นหนังอินดี้ ไม่แคร์คนดู นิสัยพระเอกคือฉีกแนวการ์ตูนสายหลักอย่างสิ้นเชิง ทั้งเห็นแก่ตัว เจ้าเล่ห์ ช่างเอาเปรียบ ไม่แคร์คนอื่น ต้องสู้กับตัวร้ายเพราะสถานการณ์บังคับล้วนๆ แต่ก็ยังมีด้านดีอยู่ในตัวนิดๆ ทั้งลายเส้นและการออกแบบตัวละครก็ออกแนวเรียลๆ สมจริง ไม่หวือหวา ตัวร้ายไม่ต้องหน้าตาดี แต่มาดอย่างเท่ แทบจะกลายเป็นพระเอกได้เลยด้วยซ้ำ

ส่วน Tokyo Ghoul เป็นหนัง mass มากกว่า พระเอกนิสัยแบบสายหลักมาก (ฉันจะแข็งแกร่งขึ้นเพื่อปกป้องทุกคน บลาๆ) ตัวละครก็จะออกแนวเหนือจริง มีตัวหล่อๆ สวยๆ เท่ๆ เว่อร์ๆ เยอะกว่า แต่ถึงจะ mass แต่บอกเลยว่าไม่น่าเบื่อครับ เพราะคนเขียนวางเนื้อเรื่องอย่างละเอียดพิถีพิถันมาก ไม่ว่าจะเป็นการสร้างโลกในเรื่องหรือนิสัยบรรดาตัวละคร รวมถึงปมต่างๆ ที่วางไว้ซับซ้อน เหนือกว่าการ์ตูนทั่วๆ ไปเยอะ

สรุปคือ ทั้งสองเรื่องเริ่มต้นมาด้วยโจทย์เดียวกัน (ตัวเอกกลายเป็น "ปิศาจ" ที่สังคมตามล่า และอยู่ระหว่างความขัดแย้งของสองฝ่าย) แต่คนเขียนตีความกันไปคนละทาง ซึ่งทั้งสองเรื่องก็ทำได้ดีมากในแนวทางของตัวเองครับ